در هستی هر چیزی وظیفه خاص خودش را دارد و زمان خاصی را سپری می‌کند تا به نتیجه برسد. مثل یک بذری که کاشته می‌شود و بعد از گذشت زمان مخصوص خودش رشد می‌کند و به نتیجه می‌رسد.
هر موجودی در هستی وظیفه دارد و همه در حال خدمت در هستی هستند تا این کارخانه به چرخش خودش بتواند ادامه دهد. جامدات مایعات و حتی گازها هم خاصیت مخصوص خود رادارند و همه از یک نظم خاصی پیروی می‌کنند. گیاهان و حیوانات هم در حال خدمت وزندگی در هستی هستند و وظیفه‌ی خودشان رادارند، مانند کوسه که در دریا وظیفه‌اش پاک کردن دریا از آلودگی‌هاست، یا یک گیاه که برای هستی چقدر لازم و ضروری است و باعث اکسیژن سازی و قوت خیلی از مخلوقین خداوند هست.
کنگره هم از این قاعده مستثنا نیست، نمونه‌ی کو چکی از هستی است که هر شخصی وظیفه مخصوص خودش را دارد و نیاز به کمک دیگران بیرون از کنگره ندارد، چراکه از نیروهای خودش استفاده می‌کند و با آموزش‌هایی که می‌گیرد، روزی هم خودش آموزش خواهد داد.
زمانی که انسان نقص فرمان کرد، در تاریکی‌ها قدم گذاشت و نیروهای خودش را تحویل شیطان داد و درواقع در بسیاری از کارهایش شیطان شریک او شد و هرچه این تاریکی‌ها عمقش زیادتر شود، قدرت تصمیم‌گیری‌هایش نیز، ضعیف‌تر می‌شود، چون زمام امور در دست نفس اماره است و برای رسیدن به اهداف نیروهای منفی، نفس تمام توان و قدرت را از عقل خواهد گرفت. گاهی اوقات هم انسان به خواست الهی حس‌هایش بسته می‌شود و دیگر توانایی انجام کارها را ندارد که این به دلیل تخریبی است که انسان به خودش و به هستی و دیگران خواهد زد و طبق فرمان این اتفاق می‌افتد تا زمانی که با آموزش صحیح بتواند، توانایی‌هایش را باز پس بگیرد.
هستی بزرگ‌ترین معلم ماست و بزرگ‌ترین الگوها و درس‌ها را می‌توان از هستی آموخت، همان‌طور که متد DST از هستی توسط بنیان کنگره ۶۰ جناب مهندس الگوبرداری شد.
وقتی به طبیعت نگاه می‌کنیم می‌بینیم که همیشه حیوانات قوی پیروز هستند و ضعیف‌ترها دوام چندانی نمی‌آورند، چون قانون هستی این‌طور است که قوی پایدار است و ضعیف پایمان.
قدرت به معنای توانایی انجام کارها که هم صور پنهان دارد، هم صور آشکار.
اگر ازنظر جسمی قوی باشم، قدرت تفکر و پتانسیل انجام کارهای مختلف را هم خواهم داشت.
کار هم یعنی تلاش برای به دست آوردن روزی حلال که میسر نیست مگر قرار گرفتن در صراط مستقیم. باکار کردن است که انسان به یکسری توانایی‌هایش دست پیدا می‌کند و به‌نوعی احیا می‌شود و این باعث قوی شدن انسان و ترمیم شخصیت او می‌شود.
برای اینکه خود را بهتر بشناسیم و صورت پنهان خود را قوی کنیم و به‌اصطلاح تصفیه وپالایش کنیم، باید علم و دانش ما بالا برود تا به دانایی مؤثر نزدیک‌تر شود و این امر با تحصیل همگام می‌شود تا ما را به تکامل برساند و درواقع تحصیل وسیله خواهد شد برای رسیدن به دانایی، البته به‌شرط آنکه بتوانیم از آموخته‌های خود استفاده کنیم آن‌هم درراه ارزش‌ها و صراط مستقیم و تفکر ما هم باید مثبت باشد تا استعدادها و توانایی‌های ما درزمینه های مختلف رشد کند و هم باعث ارتقا و رشد ما شود و هم مفید برای هستی و دیگران.
شاید تحصیل برای انسان دانایی نیاورد ولی آگاهی را به دنبال خواهد داشت و توانایی‌های انسان را بالا خواهد برد.
رکود بر هیچ موجودی جایز نیست و اگر برخلاف هستی و قوانین آن عمل و حرکت کنیم، قطعاً نابود می‌شویم، چراکه حریم‌ها را شکسته و مطمئناً، عواقب بدی همچون بیماری‌های مختلف در انتظارمان است، چون به طبیعت و قوانین هستی آسیب رسانده‌ایم و حریم رودخانه‌ها و جنگل‌ها را نابود ساخته‌ایم پس محکوم‌به نابودی هم خواهیم شد ولی حرکت طبق فرمان‌ها الهی و قوانین باعث می‌شود در آرامش به حیات خود ادامه دهیم و فرمانروایان سازنده‌ی زمان خود باشیم.
به امید اینکه باکار و تحصیل بتوانیم پایه‌های مالی خود را مستحکم کنیم و قدرت حل مشکلات را در کنار آموزش‌های کنگره و کسب تجربیات سالم به دست آوریم و از یک زندگی سالم و آرام در کنار قدرت، تحصیل و کار آن‌هم در جهت مثبت و صراط مستقیم برای خود رقم بزنیم.
نویسنده: همسفر رعنا از لژیون دوم
همسفران نمایندگی نجف آباد
- تعداد بازدید از این مطلب :
911