احساس،دریافت،ادراک و برداشت یا ........

احساس،دریافت،ادراک و برداشت  یا حس،عقل،دانایی و عمل سالم

جهان‌بینی و دانش چگونه زیستن ،ابزاری است برای انسان جهت بدست آوردن آرامش و حال خوش در مسیر زندگی؛و در ادامه همچون نردبانی است برای صعود انسان به قله‌های معرفت ،شناخت و درک هستی .که به وسیله‌ی این ابزار یا نردبان می‌توان پله‌های فهم حقیقت و یا ماهیت جهان هستی را بالا رفت.

در تعریف جهان‌بینی می‌گوییم ،آنچه انسان از خود و محیط پیرامون خود احساس ،دریافت ،ادراک و برداشت می‌نماید و برای اینکه بهتر و بیشتر با مفهوم این تعریف آشنا شویم ،ناچاریم که قدری به شرح و توضیح آن بپردازیم.با این مقدمه که در مکتوبات کنگره60 این تعریف وجود دارد که " حس اولین قوه‌ی به‌کارگیری عقل است " .انسان دارای دو بخش از حواس می‌باشد، که یک بخش مربوط به حواس ظاهری و یا فیزیکی است و بخش دیگر مربوط به حواس غیر ظاهری و یا بیرونی می‌باشد که بحث اصلی در این مقاله پیرامون حواس ظاهری است ؛چرا که همین حواس ظاهری پایه و اساس برای عملکرد هرچه بهتر حواس بیرونی هستند.

حواس ظاهری انسان شامل حس بینایی ،حس شنوایی ،حس لامسه ،حس بویایی و حس چشایی می‌باشد که این حواس پیام‌ها و سیگنال ها را از محیط پیرامون دریافت کرده و به مغز انتقال می‌دهند و توسط مغز برای سیستم عقل ترجمه خواهند شد و در این حین چرخه‌ی تفکر هم برای کمک به سنجش و صدور فرمان عقل ،بکار خواهد افتاد.به عنوان مثال: انسان وقتی که غذای شوری را مزه می‌کند ،حس چشایی این مزه و شوری را دریافت کرده و به مغز انتقال می‌دهد و چرخه‌ی تفکر بکار خواهد افتاد که فرضأ  این شوری به علت نمک زیاد است و یا نمک سفید رنگ است و یا شوری و نمک زیاد چه آسیب هایی برای انسان دارد و ... و سیستم عقل بر اساس این داده‌ها مسائل را می سنجد و فرمانی را صادر می‌کند.

زمانی که فردی مصرف‌کننده‌ی مواد مخدر است ،بدلیل مصرف مواد پرده و حجاب روی حواس وی به وجود آمده است و دیگر این پیام‌ها به شکل درست و صحیح به عقل نخواهد رسید. پس مرحله‌ی دوم یعنی دریافت هم به درستی صورت نخواهد گرفت.و یا در حس خشم و یا ترس هم همین گونه خواهد شد که سیگنال های صحیح به عقل فرستاده نمی‌شود و دریافت هم به تبع آن نادرست است. و زمانی که اطلاعات نادرست و ناکافی به عقل برسد ،یقینأ ادراک و برداشت هم نامطلوب خواهد بود.

و اما مرحله‌ی ادراک ،مرحله‌ای است که ارتباط مستقیم با دانایی و پیشینه‌ی دانایی انسان دارد .و به همین علت است که درک در همه‌ی انسان‌ها به یک میزان اتفاق نخواهد افتاد. مثلأ  انسان‌ها با خواندن این جمله که " آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است" پس از احساس و دریافت ،در بخش ادراک متفاوت هستند که این تفاوت بستگی به عقل و میزان توانمندی چرخه‌ی تفکر ،تجربه و آموزش آن‌ها خواهد داشت.

و مرحله‌ی آخر ،مرحله‌ی برداشت است که این مرحله هم در عرصه‌ی عمل بروز پیدا خواهد کرد ،یعنی فرضأ آنچه که از جمله‌ی آنچه باور است محبت است و آنچه نیست ظروف تهی است ،احساس دریافت ادراک‌شده ،در عرصه‌ی عمل و اینکه چقدر این حس را در وجود خود پرورانده و انتقال می‌دهد را به عنوان "برداشت" می‌توان یادکرد. پس می‌توان تعریف جهان‌بینی را که احساس دریافت ادراک و برداشت است ،بااحساس عقل دانایی و عمل سالم توضیح داد.

در کنگره60 با کاهش تدریجی و یا تیپرینگ داروی "او- تی" ،به تدریج حواس ظاهری مسافران تحت درمان را پالایش و تصفیه می‌کنند .و جهت جلوگیری از تخریب حاصل از حس‌های با موج منفی مثل خشم، ترس ،ناامیدی و... و همچنین برای دریافت و ادراک صحیح ،افراد را آموزش می‌دهند . که سر فصل این آموزش‌ها ،قوانین جاری در هستی را شرح می‌دهد که نقش اساسی را در چگونگی عملکرد انسان ایفا می‌کنند و سبب برداشت‌های هر چه بهتر خواهند شد.

به عنوان مثال دریافت و درک این قانون که " صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جارسیت " ،چه تفاوت دیدگاه و برداشتی را برای انسان می‌تواند به همراه داشته باشد؟          من اگر بدانم در مقوله‌ی اعتیاد قابل‌درمان هستم و می‌توانم با یک روش درمانی صحیح تحت عنوان پروتکل " دی اس تی " به رهایی و درمان قطعی برسم ،چه دیدگاهی به ادامه‌ی زندگی خواهم داشت؟ و در ادامه چه برداشتی خواهم کرد؟        یا اگر با این تفکر غلط که مصرف‌کننده‌ی مواد مخدر از خیار به خیار شور تبدیل‌شده و این صفت اعتیاد برای همیشه با من است ،چگونه دی گاهی دارم؟  قطعأ این دو نوع نگاه متفاوت‌اند ،یکی به سرافرازی و امید و دیگری به حقارت و ناامیدی ختم خواهد شد.

پس این همان جهان‌بینی صحیح است که با پالوده شدن حس‌ها و دریافت آموزش‌های کنگره60 پدید خواهد آمد که فرق نگاه یک معتاد را با یک مسافر کنگره رقم خواهد زد. در دنیای یک مسافر همه چیز تازگی و طراوت دارد ،چرا که هدف مشخص است و حتی می‌تواند آن را ببیند و هر روز یک قدم به آن نزدیک تر شود ؛اما متأسفانه نگاه یک معتاد به زندگی ،نگاهی به یک قدمی خود می‌باشد و نه بیشتر ،و هر روز و هر روز این کهنگی و یأس و ناامیدی و تکرار ،تکرار می‌شود.

با احترام :مسافر محمد اعتمادی

   لژیون استاد محسن زهرایی

      نمایندگی اقدسیه