تعهد، وفای به عهد نسبت به خانواده، جامعه، خود، خدا، کنگره و یا عهد و تعهدی که در دستور جلسه گلریزان بسته ام همزمان با خواندن صورت جلسه این ماه به سراغم آمد که در واقع من چقدر متعهد هستم؛ ناخودآگاه یاد روزهایی افتادم که اعتیاد داشتم یا مسائل دیگر از انتهای دل فریاد میزدم که خدایا اعتیاد را از من بگیر، مشکل مرا حل کن، من اگه خوب شوم، این کار را میکنم، این گونه دیگر رفتار می کنم یا این مبلغ را کمک میکنم، اما هم اکنون متوجه شدم، عهد بستم باید وفای به عهد کنم، چرا یادم میرفت؟
همیشه موقع نیاز، نذر میکنم، قول می دهم اما آیا به عهدم وفا میکنم؟ آیا جوری رفتار میکنم که دفعه بعدی هم بتوانم نیاز خود را طلب کنم؟ یاری بخواهم ؟
من این روایت را جایی خواندم که حضرت علی(ع) میفرمایند:« وقتی قولی میدهی، عهدی میبندی در گرو آن عهد هستی تا انجامش بدهی»
اگر وفای به عهد کردی، آن وقت جز خوش حساب ها محسوب می شوی. گویی داستان کائنات با داستان زمین خیلی شبیه یا یکی هستند. کسی که در روی زمین در بازار، محله، خانواده متعهد و خوش حساب است همیشه خواهان دارد و به خوش قولی شهره است؛ مثلا میگویند فلانی حرفی زد، عمل میکند، خیالت راحت است. فلانی در بازار قول داد که در روزی مشخص تسویه حساب کند، خیال فرد مقابل راحت است و به وی جنس میدهد، چون کاسب متعهدی است.
خوشا به حال کسی که در کائنات کاسب خوش حساب و متعهد شناخته شده و شهره به این لقب شود؛ وقتی صدایش میزنی و از او کمک میخواهی، می گوید این فرد به عهدش وفا کرده و جزء مشتریهای خوب من است، پس هر زمان درد، مشکل و خواسته داشت، ما کمکش کردیم و او هم به قولی که داده وفا کرده است.
من معتقدم رسالت اصلی کنگره نزدیک کردن دل ها به خداوند است و گویی گلریزان فرصتی برای عرضه اندام کردن پیش کائنات است.
نویسنده: مسافر بهروز نمایندگی صالحی
- تعداد بازدید از این مطلب :
2110