بیل: افسوس می‌خورم که ندانستن فارسی باعث شده است تا نتوانم از آموزه‌های هفتگی شما استفاده کنم

98/10/21

حسین عزیز

درباره دو خود، من فکر می‌کنم که این مسئله مفهومی فراتر از منازعه شخصی افراد در ریکاوری دارد. نگاه با بدنامی (نگاه ننگین) به افرادی که اعتیاد را تجربه کرده‌اند خود دلیلی است که اعتیاد فعالیت شخصیت بد فرد است و این خود بد واقعی تحت تأثیر مواد آزاد می‌شود. به زبان دیگر، آن‌ها خود معتاد شده را خود واقعی می‌دانند.

موضوع قابل‌توجه این است که افرادی که بیشترین موفقیت در درمان اعتیاد و فراهم آوردن حمایت برای افراد در ریکاوری را داشته‌اند، خود واقعی را آن خود متعادل(پاک) می‌دانند و این خود (پاک یا متعادل) در اثر تأثیر مصرف مواد به فساد کشیده شده است. داستان کلاسیکی وجود دارد که در آن دکتر جکیل در اثر یک محلول (مخدر) تبدیل به هیولایی شیطان‌صفت به نام دکتر هاید می‌شود.

اینکه جامعه معتادان را چگونه ببیند؛ آیا خود واقعی مانند دکتر جکیل را ببیند یا دکتر هاید را ببیند، بیشترین تأثیر بر درمان افراد را خواهد گذاشت. این نگرش به صورت دکتر جکیل با خود احساس همدردی (اشتیاق به کمک) و اهمیت دادن را به همراه دارد و نگرش دیگر کنترل کردن و تنبیه را همراه دارد. فکر کنم که کشور هردوی ما قبلاً به سمت کنترل و تنبیه گرایش داشته‌اند (نگرش اخلاقی که شما ذکر کرده بودید).

در حال حاضر این نگرش‌ها سعی بر آن دارند که به سمت نگرش‌های روشن‌تر پزشکی، روانشناسانِ و معنوی تغییر کنند.

در قسمت جهان‌بینی و جان، به نظر می‌رسد که چالش این است که به افراد خواهان ریکاوری کمک کنیم تا بفهمند که چگونه بهترین قسمت شخصیت آن‌ها در اثر اعتیاد به فساد کشیده شده است.

فکر می‌کنم از طریق کمک به آن‌ها برای فهمیدن اعتیاد به‌صورت عمیق‌تر و همچنین کمک به بازسازی شخصیت و هویت از طریق پروسه ریکاوری می‌توانیم به آن‌ها کمک کنیم. در کنگره 60، به نظر من این موضوع از طریق آموزه‌های شما و گردهمایی‌های کنگره 60 هدایت می‌شود.

پیغام این است که ضروری‌ترین قسمت شخصیت فرد که در اثر مصرف مواد دزدیده می‌شود  باید از طریق درمانی که سلامت مغز و جسم و روابط فرد را بازسازی می‌کند، نجات داده شود.  این همان چیزی است که متد DST و سایر فعالیت‌های وسیع‌تر کنگره 60 فراهم می‌کند.

افسوس می‌خورم که ندانستن فارسی باعث شده است تا نتوانم از آموزه‌های هفتگی شما استفاده کنم. بسیار از این آموزه‌ها می‌توانستم لذت ببرم. همچنین خوب است که این آموزش‌ها برای آیندگان نیز نگهداری می‌شود. فکر کنم که این عمل شما قابل مقایسه با کاری است که من انجام داده‌ام و نوشته‌هایم  درباره اعتیاد و ریکاوری را روی سایت حفظ کرده‌ام. آموزه‌های مابعد از ما باقی خواهند ماند.

در ایالات‌متحده بیشتر قرن بیستم اعتیاد به‌صورت جرم نگاه می‌شده است و در سالهای 1980 الی 1990 این شرایط شدیدتر شده است و نتیجه آن بازداشت هزاران معتاد و رشد شدید سیستم زندان‌ها بوده است. با افزایش ارگان های ریکاوری تلاش بر این بوده است دکه این وضعیت تغییر کند.

اینجا خیلی از لکه‌های ننگ باید تغییر کند تا درمان روشنگرانه اعتیاد به حالت معمول درآید. فکر کنم آنچه به این پروسه سرعت می‌دهد تعداد بیشتر افراد در ریکاوری است که خود را به‌عنوان افراد در ریکاوری به عوام معرفی می‌کنند و نیز گروه‌های ضد لکه‌های ننگ اعتیاد که توسط افراد در ریکاوری درس داده می‌شوند. من صد در صد با شما موافقم که این لکه ننگ و نگرش بد به مصرف‌کننده باید شکسته شود.

خوشحالم که درباره ساختمان جدید خانم‌ها می‌شنوم. در ایالات‌متحده امکانات درمان اعتیاد مختص زنان و گروه‌های ریکاوری مخصوص در حال افزایش تعداد هستند. دریافته‌اند که اتیولوژی اعتیاد برای زنان متفاوت است (همچنین پیامدهای جسمی و احساسی اعتیاد برای زنان متفاوت است) و به مراکز مختص آن‌ها نیاز است تا موانع خاص زنان برای ریکاوری و نیازهای مختص آنان آدرس‌دهی و برطرف شوند.

حوزه درمان ایالات‌متحده به‌کندی در حال فهمیدن این موضوع است اما به‌هرحال پیشرفت‌هایی در این زمینه حاصل‌شده است.

 سلام گرم من را به خانواده و اعضای کنگره 60 برسانید و بهترین آرزوها را برای سال جدید دارم.

دوست و برادر همیشگی

بیل

Jan 11,2019

Dear Hossein,

Regarding the two selves, I think this has implications beyond the personal struggle of those in recovery.  Stigmatized views of persons who have experienced addiction contend that addiction is a function of bad character and that this true bad self is released under the influence of drugs. In other words, they see the addicted self as the true self.  In contrast, those who have been most successful in treating addiction and providing support for people in recovery view the true self as the sober self and that this sober self is corrupted under the influence of drug use. There is that classic story of Dr. Jekyll and Mr. Hyde in which the compassionate Dr. Jeklyll becomes the evil, monstrous Mr. Hyde under the influence of a potion (drug). Much of how addicted people are treated is based on whether society views the true self of such persons as Dr. Jekyll or Mr. Hyde. The former view elicits compassion and care, the latter view elicits methods of control and punishment.  I think both of our countries have in the past leaned toward control and punishment (the morality view that you note) and are trying to transition to a more enlightened medical, psychological, and spiritual view. 

In terms of worldview and Jaan, it seems our challenge is to help each person seeking recovery to understand how the best within their character had become so corrupted through the addiction process. I think we do this by helping them understand addiction in greater depth and to rebuild character and identity through the recovery process.  In Congress 60, I think this happens through the guidance of your teachings and through the mutual sharing that takes place within all the Congress 60 gatherings. The message is that one’s most essential character gets hijacked under the influence of drugs and must be rescued by treatment that restores the health of brain and body and rebuilds one’s character and relationships. That is what the DST method and the broader menu of Congress 60 activities provide.

مترجم: احسان رنجبر