جلسه چهاردهم از دوره اول جلسات لژیون سردار همسفران کنگره۶۰ نمایندگی کیش به استادی همسفر مهدیه نگهبانی راهنما همسفر اعظم و دبیری همسفر بهاره با دستور جلسه «کمک کنگره به من و کمک من به کنگره » روز دوشنبه ۸ دی ماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۵:۰۰ آغاز به کار نمود .

خلاصه سخنان استاد:
کنگره 60 کارهای زیادی برای ما انجام داده است و ما باید به این بیاندیشیم که جایگاهمان در این جا چیست. کنگره به ما دانشهای ارزشمندی در زمینههای مختلف مانند درست زندگی کردن ،درمان اعتیاد، درمان چاقی، و درمان بیماریها ارائه داده است. در حقیقت، ما باید به این نکته توجه کنیم که در مقابل این همه دریافتی، چه اقداماتی انجام دادهایم. احساس مسئولیت در برابر کنگره یک اصل مهم است.
مهندس، مثال زیبایی میزنند: بذر که میکاریم، هزاران بار به ما تولید میکند؛ هستی نیز همینطور است. در هیچ بخشی از این جهان نیست که دریافت کنی و باز پس ندهی. به عنوان مثال، ما میپرسیم: پدر و مادر چه کارهایی برای ما انجام دادهاند و ما برای آنها چه کردهایم؟
مهندس با وجود نشریات، مقالات و منابع مختلف مانند OT، همواره تأکید میکنند که من در مقابل کنگره کاری انجام ندادهام. زمانی که این جمله را میشنوم، دگرگون میشوم. واقعاً به این نتیجه میرسم که من از انجام هیچ کاری در مقابل کنگره بر نمیآیم و هر عملی که انجام دهم، بیشتر باعث لذت و خوشنودی خودم خواهد شد.
مهندس میفرمایند: هر کاری که انجام میدهید را بیان کنید و فکر نکنید که این کار ریا است، زیرا این کار میتواند الگو باشد در واقع، همه برای یک هدف و یک هدف برای همه در تلاش هستند.
کنگره 60 به من کمکهای فراوانی کرده است. من زمانی حتی نمیتوانستم به راحتی در جمع صحبت کنم و نمیدانستم چگونه باید در جامعه تعامل داشته باشم.
یکی از نکات مهم این است که ما، به عنوان اعضای کنگره، باید به یاد داشته باشیم که دریافت هایمان تنها به دست آوردن دانش و راهکارهای درمانی محدود نمیشود. بلکه لازم است که در قبال این دریافتها مسئولیت پذیری داشته باشیم و بخواهیم که به کنگره و جامعه اطراف خود کمک کنیم. این همان مفهوم «ما برای یکدیگر» است، که به ما یادآوری میکند توانایی کمک به دیگران را داریم و باید از آن بهرهبرداری کنیم.
مشکلات سیگار و اعتیاد مسافرم تأثیر عمیقی بر من گذاشت، اما اکنون این مسائل درمان شده و این نعمت کنگره 60 است. پدرم زمانی که با من تماس میگیرد، میگوید: "خداروشکر که در راه صراط مستقیم قرار دارید." من نیز انرژی و تواناییم را برای ادامه این مسیر صرف میکنم تا آن را به درستی طی کنم.
گاهی اوقات در نوشتن سیدی، احساس ضعف میکردم و راهنمای من این موضوع را متوجه میشد. در آن لحظات، پیش خودم دعا میکردم: خداوندا، کمک کن بتوانم در این راه بمانم. خودم را سرزنش میکردم که اگر سیدی ننویسم، به جایی نخواهم رسید. اما زمانی که نوشتن سیدی را آغاز کردم، دریچهای از فرصتها برای من باز شد.
امیدوارم در کنگره به عنوان یک خدمتگزار خوب عمل کنم و بتوانم به نحوی شایسته در این مسیر خدمت نمایم.


تایپیست : همسفر فاطمه رهجوی راهنما ساناز لژیون یکم کیش
ویراستاری و ارسال همسفر بهاره نگهبان سایت رهجوی راهنما ساناز لژیون یکم کیش
نمایندگی همسفران کیش
- تعداد بازدید از این مطلب :
36