سلام دوستان،
احمد هستم، مسافر.
خداوند را شکر میکنم که بار دیگر فرصتی فراهم شد تا در این جایگاه حضور داشته باشم، آموزش بگیرم و خدمت کنم.
از راهنمایان عزیزم، جناب آقای مجیدی، آقای ابراهیمی و آقای رضا صمیمانه تشکر میکنم که در این مسیر برای من بسیار تلاش کردند. از صمیم قلب برایشان آرزوی سلامتی دارم و همیشه قدردان زحماتشان هستم. از خداوند نیز میخواهم نعمت شکرگزاری را از من نگیرد و بتوانم قدر نعمتهایی را که در اختیارم گذاشته است، بدانم.
حال، به مناسبت هفتهی همسفر میخواهم چند کلامی صحبت کنم.
بهخوبی یادم هست روزی که وارد کنگره شدم، از همان ابتدا همسفرم همراهم بود. حتی روزهای سهشنبه که جلسه نداشتن
او باز هم کنارم بود. چند جلسهی اول را در بیرون از سالن گذراندن
در ماشین نشسته بودن
تا جلسه تمام شود، اما او همراهم ماند، تشویقم کرد و هر بار با مهربانی دلگرمم ساخت. همراهی و حمایت او نقش بسیار بزرگی در مسیر من داشت.
در ادامه، خودش نیز با انگیزهی زیاد تلاش کرد تا به جایگاه راهنمایی برسد. حالا از من هم مصممتر و پرانرژیتر در حال خدمت است و من به او افتخار میکنم.
میخواهم از همسفرم بگویم، چون جشن همسفر یادآور تمام روزهایی است که در کنارمان بودهاند، روزهایی که شاید سختترین لحظات زندگیمان را تجربه میکردیم اما آنان ماندند—با صبر، عشق و ایمان.
در گذشته، زمانی که همسفران و مسافران به صورت پراکنده فعالیت میکردند، نیاز بود ساختاری منظمتر شکل بگیرد. با یاری خداوند و تلاش بزرگان کنگره، بخش همسفران شکل گرفت و کمک بزرگی به تحقق اهداف کنگره، رشد و پیشرفت آن و ایجاد تعادل و توازن میان اعضا شد.
امروز میبینیم که همسفران با پشتکار و عشق فراوان، در کنار مسافران و برای خودشان، خانواده و جامعه تلاش میکنند.
جمعیت احیای انسانی فقط ویژهی آقایان یا مصرفکنندگان نیست، بلکه هر انسانی که احساس نیاز به آموزش دارد—چه زن و چه مرد—میتواند در این مسیر گام بردارد و از آموزشهای ارزشمند آن بهرهمند شود.
در ادامه باید بگویم که ما همسفران بسیار خوب و فعالی داریم. برای مثال، همسفر آقای یعقوب که با پشتکار فراوان سیدیها را مینویسد و الگویی مناسب برای ادامهی سفر است. پشتکار و تعهد او تحسینبرانگیز است.

برخی از مسافران ممکن است همسفر خود را در کنگره همراه نداشته باشند، اما باید بدانیم که آنان در خانه نیز پشتیبان مسافرانشان هستند. وظیفهی ماست که از همهی همسفران قدرشناسی کنیم؛ چه کسانی که در جلسات حاضرند و چه آنان که در خانه همراهی میکنند.
روز پنجشنبه جشن همسفر برگزار میشود. طبق سنت زیبا، مسافران با هدیهای کوچک در کنار همسفرشان حضور مییابند. حتی اگر همسفرشان در کنگره حاضر نباشد، میتوانند هدیهی خود را در خانه تقدیم کنند تا نشان دهند که تغییر کردهاند و قدر همسفر را میدانند.
از راهنمای همسفرم، خانم الهه، نیز بسیار قدردانی میکنم. فراموش نمیکنم که آموزشهای ایشان چه تحولی در زندگی ما ایجاد کرد و چگونه باعث آرامش و تعادل در خانوادهمان شد. من همیشه خود را مدیون خانوادهی بزرگ کنگره میدانم، بهویژه خانوادهی مرحوم آقای فرهمند و همسر گرامیشان که با مهربانی و خدمت، الهامبخش بودند.
همسفران انسانهای بزرگی هستند؛ آنان که در تاریکیها ماندند، صبر کردند و با عشق، همراه مسافران خود شدند.
بسیاری از آنها سالها رنج کشیدند—پنج، ده، بیست، حتی سی سال—اما هیچگاه امید و عشق را از دست ندادند. این صبوری و ایثار شایستهی عمیقترین احترام است.
در بخشهای مختلف کنگره، ازجمله ورزش، همسفران نیز حضوری فعال و پررنگ دارند. برای مثال، گروه والیبال که چندین مقام کسب کرده است، نمونهای از تلاش و پشتکار آنان است. این موفقیتها نشاندهندهی نظم، پیگیری و روحیهی بالای ایشان است.
انشاءالله جشن همسفر امسال با حال خوب، انرژی زیبا و حضور گرم شما عزیزان برگزار شود؛
جشنی برای قدردانی از عشق، صبر و همراهی همسفران،
و یادآوری نعمتی بزرگ به نام بودن در کنار یکدیگر.
به افتخار تمام همسفران و مسافران عزیزی که در مسیر روشنایی گام برمیدارند.
تنظیم:مسافرابوالفضل
- تعداد بازدید از این مطلب :
86