به نام قدرت مطلق الله.
سلام دوستان رضا هستم یک مسافر.
مشارکت و برداشت من از وادی دهم. صفت گذشته در انسان صادق نیست چون انسان تنها موجودی است که جاری و در حال تکامل است.
درگذشته، نگاه من به زندگی بسیار ساده و عجولانه شکل میگرفت.
در اکثر مواقع تصمیمگیری، افکاری بهصورت ناپایدار در ذهن من نقش میبست و درنهایت بینتیجه به این میرسیدم که همین است که هست. بهعبارتدیگر برای گرهها و مشکلات هیچ راه چارهای نداشتم و یا اگر هم گریزگاهی پیدا میشد باری بود به هر جهت. اما اکنون با حضور در سرزمین کنگره ۶۰ و دریافت آموزشها و شناخت معنای، نور، صوت، حس، فرمانها را شناختم و متوجه شدم که در تمام سطوح مشکلات، قطعاً راهحل منطقی وجود دارد.
بهواقع اکثر مسائل و مشکلات انسان ریشه در درون او دارد و جهان بیرون بازتابی از تصورات ذهنی اوست.
تغییرات همیشه باید در صفات انسان و نوع نگرشش صورت گیرند و سپس در کردار تبلور میکند. در این میان جهان ذهنی مقدمهای است برای تغییر و تبدیل انسان.
انسان تنها موجودی است که هرلحظه در حال آموزش تجربه و تفکر است این مثلث خود گویی مسیری برای تغییر صفت گذشته به سمت سلامتی و آرامش جسم و روان شناخته میشود.
من باید بدانم و سعی کنم مسیری را ادامه بدهم که در جهت تکامل من باشد.
در انتهای سخنم از جناب مهندس دژاکام، خانواده محترمشان، گروه ایجنت و مرزبانی و راهنمای گرانقدر جناب آقای تفرشی تشکر و سپاسگزاری میکنم بابت زحماتی که برای تغییر صفت انسانها متحمل میشوند.
نویسنده مقاله: مسافر رضا لژیون هفدهم
بارگزاری و تایپ: مسافر حمید لژیون دوم
- تعداد بازدید از این مطلب :
137