از دانستن تا عمل کردن

از دانستن تا عمل کردن؛ وقتی مسئولیت، ستون درمان می‌شود.
سلام دوستان ژاله هستم یک همسفر.
اولین سی‌دی‌ای که در کنگره ۶۰ با آن روبه‌رو می‌شویم، سی‌دی «وظایف رهجو» است، سی‌دی‌ای که از همان ابتدا، مرز میان خواستنِ درمان و پذیرفتنِ مسئولیتِ درمان را روشن می‌کند.
رهجو کیست؟ رهجو، صرفاً یک مصرف‌کننده یا فردِ گرفتار نیست. رهجو یعنی جوینده راه؛ کسی که راه را گم کرده و حالا آگاهانه در جست‌وجوی مسیری برای خروج از ترس، تخریب و سردرگمی است. او انسانی است که پذیرفته برای رهایی، باید آموزش ببیند، تغییر کند و مسئولیت بپذیرد. در کنگره ۶۰ رهجو کسی است که می‌داند این مسیر بدون انجام وظیفه و فرمان‌برداری آگاهانه، به مقصد نخواهد رسید.
چرا «وظیفه» از همان ابتدا مطرح می‌شود؟ درمانِ بدون مسئولیت، بیشتر شبیه آرزوست تا واقعیت. اگر رهجو فقط گوش دهد اما عمل نکند، دانایی به توهم دانایی تبدیل می‌شود
و تغییر در حد حرف باقی می‌ماند، برای همین است که کنگره ۶۰ از همان آغاز،
از رهجو می‌خواهد مسئولیت بپذیرد و تمام عناوین و جایگاه‌های دنیای بیرون را
پشت درِ کنگره بگذارد تا با ظرفی خالی، آماده دریافت آموزش‌های ناب شود.
مهم‌ترین وظیفه رهجو؛ عمل کردن و فرمان‌برداری است.
در میان تمام وظایف رهجو، عمل کردن بنیادی‌ترین رکن است.
گوش دادن به سی‌دی، نوشتن، حضور منظم و رعایت حرمت‌ها،
همگی مقدمه‌اند اما اگر به مرحله عمل نرسند، درمان شکل نمی‌گیرد. عمل کردن یعنی آنچه می‌فهمم را در رفتارم نشان بدهم نه فقط در کلماتم، یعنی سر خود را با سر راهنما عوض کنم و به متد DST و راهنمای خود ایمان کامل داشته باشم.
مسئولیت؛ ستون اصلی مسیر
رهجو زمانی رشد می‌کند که مسئولیتِ حالِ امروز خود را بپذیرد نه آن را به گذشته بسپارد نه به دیگران و نه به شرایط.
پذیرفتن مسئولیت یعنی بدانم
اگر تغییری قرار است رخ دهد، از من شروع می‌شود. این تغییر، در کارهای به‌ظاهر ساده‌ای نهفته است که نتایج عمیق دارند: حضور به‌موقع (نیم ساعت قبل از شروع جلسه)، پوشش مناسب و آراسته (شال سفید همسفران)
و حمایت از پایه‌های مالی (قانون یازدهم).
خطر نادیده گرفتن وظایف رهجو، اغلب بی‌سر و صدا اتفاق می‌افتد؛ با بهانه، با تعویق، یا با این تصور که «می‌دانم، ولی هنوز وقت عمل نیست» اما درمانی که به عمل نرسد،
سطحی می‌شود و تخریب، آرام و نامحسوس بازمی‌گردد و فرد را به معرکه‌گیری می‌کشاند.
سخن ناب مهندس حسین دژاکام
رهجو یعنی جوینده راه؛ اما هر جوینده‌ای لزوماً به مقصد نمی‌رسد، رهجویی به رهایی می‌رسد که بداند برای چه به کنگره می‌آید و به راهنما، آموزش‌ها و متد کنگره ایمان کامل داشته باشد.
جمع‌بندی:
امروز دریافته‌ام رهجو بودن یعنی در قبال درمانِ خودم، تماشاگر نباشم. وظایف رهجو، قوانین سخت‌گیرانه نیستند بلکه نقشه راهی هستند برای تبدیل دانستن به عمل و خواستن به تغییر و این مسیر، با مسئولیت‌پذیری، ایمان به آموزش و فرمان‌برداری آگاهانه آغاز می‌شود.

منبع: سی‌دی وظایف رهجو
نویسنده: همسفر ژاله رهجوی راهنما همسفر اعظم(لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر هنگامه رهجوی راهنما همسفر عطیه(لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ارتش