چشمه‌های جوشان، نماد انسانِ در مسیر آموزش و عمل هستند

وادی یازدهم یکی از زیباترین وادی‌ها است. هرچند تمام وادی‌ها زیبا هستند، اما این وادی حال‌ و هوای خاصی دارد؛ گویی رسیدن، رفتن و دوباره رسیدن است؛ رسیدن به سرچشمه، رسیدن به وحدت و وصل و رسیدن به قدرت مطلق. این وادی، رسیدن به فطرت است.

چشمه‌ای که وقتی به جریان می‌افتد، تمام خار و خاشاک را با خود می‌برد، می‌شوید و پاک می‌کند. ابتدا آلودگی‌های وجود خودمان را می‌برد و سپس با انتقال آن به دیگران، آلودگی‌های جامعه را نیز می‌شوید و پاک می‌سازد. دور شدن از ضد‌ارزش‌ها کار سختی است، اما کم‌کم می‌توان از آن‌ها فاصله گرفت و به‌سوی ارزش‌ها حرکت کرد.

وقتی از ضد‌ارزش‌ها فاصله می‌گیریم و به سمت ارزش‌ها می‌رویم، آن آب زلال و پاک می‌شود. هنگامی که جسم، روح و روان ما از آلودگی‌ها پاک شد، آن‌وقت با هستی، با مردم و با همه آفریده‌ها؛ درختان، حیوانات و تمام موجودات با مهربانی برخورد می‌کنیم و با زمین، آسمان و هر آنچه در آن است، با احترام رفتار خواهیم کرد.

این چشمه هرگز خشک نمی‌شود و به شورزار تبدیل نمی‌گردد؛ همه‌چیز آباد می‌شود. این آب، راکد نیست که بماند و بو بگیرد؛ همیشه در حرکت است. آب رنگ ندارد و اگر آلودگی در آن باشد، به‌ سرعت خود را نشان می‌دهد. آب پاک‌کننده است و همه آلودگی‌ها را از بین می‌برد. چشمه‌های جوشان، مانند انسانی هستند که با آموزش صحیح، فراگیری آن و در ادامه، عمل به آموزش‌ها، در مسیر حرکت قرار می‌گیرند. ما برای خروج از ظلمت و این جهنم، راهی نداریم جز آن‌که به ریسمان الهی چنگ بزنیم.

نویسنده: همسفر ناهید رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
رابط خبری: همسفر عاطفه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون چهارم)
ارسال: همسفر مهدیه رهجوی راهنما همسفر مهتاب (لژیون دوم)، دبیر اول سایت
نمایندگی همسفران خمین