حال خوش با حضور در جمع اتفاق می‌افتد

دومین جلسه از دوره هشتاد و چهارم کارگاه‌های آموزش خصوصی کنگره ۶۰ ویژه مسافران آقا نمایندگی شادآباد، با استادی مسافر محمد، نگهبانیِ مسافر محمدعلی و دبیریِ مسافر امیر با دستور جلسه «وادی یازدهم: چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند» روز چهارشنبه ۳ دی‌ماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود.

خلاصه سخنان استاد:

سلام دوستان، محمد هستم یک مسافر. خدا را شکر می‌کنم که توفیق یافتم در این جایگاه خدمت کنم و امروز در کنار شما عزیزان آموزش ببینم. دستور جلسه امروز، وادی یازدهم است: «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.»
دیشب مقاله آقای خدامی را درباره این وادی مطالعه می‌کردم. ایشان فرمودند: بهترین تشریح و تببین برای این وادی، خود متن وادی است و آقای مهندس به زیبایی و به طور کامل، آن را بیان کرده‌اند؛ از خلقت انسان آغاز کرده و در پایان فرموده‌اند چگونه به فردوس برسیم.
امروز آقای امین در ساختمان سیمرغ در گفت‌وگو با راهنمایان فرمودند: «باید پس از پایان خدمت راهنمایی، به خدمت‌های دیگر در کنگره بپردازیم و به هیچ عنوان یکجا باقی نمانیم.»
همه ما در پی کسب انرژی هستیم و دغدغه همه ما در کنگره چشمه جوشان بودن و تبدیل به رود خروشان شدن است. البته نیروهای منفی که ما را از خودمان بهتر می‌شناسند نیز می‌خواهند انرژی ما را بگیرند. در آغاز وادی آمده است که انسان موجودی حریص، زیانکار، ناسپاس و پنهانکار است. من شخصاً هر چهار صفت را در خود می‌بینم؛ چرا که پس از ۱۰-۱۱ ماه سفر، وقتی رها شده و به حال خوش می‌رسم، می‌گویم: «حرکت درست خودم باعث این حال شد» و فراموش می‌کنم چه سیستم قدرتمندی لازم است تا یک نفر به رهایی برسد. آن‌گاه حتی حاضر نیستم یک صندلی جابجا کنم یا یک لیوان چای دست کسی بدهم.
همیشه در لژیون به رهجویانم می‌گویم: «مثل یک مهمان در کنگره نباشید. هر روز که می‌آیید، حداقل یک خدمت کوچک انجام دهید: صندلی بچینید، نظافت کنید، در نظم کمک کنید و...» و بکوشیم که این صفات در ما باقی نماند.
موضوع مهم دیگر، سیستم خمر بدن است که نیروهای منفی آن را به خوبی می‌شناسند. اگر جهان‌بینی و آگاهی ما ضعیف باشد، این سیستم آسیب می‌بیند و انسان بسیار آسیب‌پذیر می‌شود. امروزه می‌بینیم چطور جوانانمان با دعوت به مصرف مواد، الکل و قرص، درگیر این مواد شده و مثل گل پرپر می‌شوند. خیلی راحت و مثل آب خوردن یک نفر معتاد می‌شود، اما برای رها شدن و درمان واقعی، سیستم بسیار قدرتمندی لازم است.
برای تبدیل شدن به یک چشمه جوشان، به منابع کافی و نیز تغییر جایگاه نیاز داریم. در کارگاه و لژیون بارها تأکید می‌شود: با نظم حاضر شویم، به موقع در جلسات شرکت کنیم، سی‌دی بنویسیم، به حرف راهنما گوش دهیم و ... . همه این‌ها لازمه تبدیل شدن به چشمه جوشان است. این چشمه باید با حرکت، جایگاهش را تغییر دهد. در سفر اول می‌بینیم با تغییر پله‌ها، هر بار به حال بهتری می‌رسیم و چهره‌ ما تغییر می‌کند، این همان تغییر جایگاه است.
پس از رهایی نیز نباید کنگره را ترک کرد. مقصود این نیست که برای خدمت به کنگره بمانیم، کنگره به هیچ‌ یک از ما نیازی ندارد بلکه خدمت برای حال خوش خود مسافر است؛ چون نیروهای منفی در کمین هستند. با پذیرش خدمت‌های مختلف می‌توان جایگاه را تغییر داد و به رود خروشان و در نهایت به بحر و اقیانوس پیوست.
نکته جالب این وادی برای من این است: چشمه‌ و رود در عنوان این وادی به صورت جمع به کار رفته‌اند. چون خلقت هستی طوری برنامه‌ریزی شده که برای دستیابی به حال خوش، باید در جمع باشیم. به نظر من به تنهایی نمی‌توانیم حرکت کنیم؛ باید به دیگران بپیوندیم و با هم رودهای خروشانی را تشکیل دهیم تا به حال خوب برسیم.
از اینکه به صحبت‌هایم توجه کردید، سپاسگزارم.

تایپ، ویراستاری و ارسال: خدمتگزاران سایت شادآباد