جلسه سیزدهم از دوره چهل و پنجم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگرۀ ۶۰ نمایندگی ارتش، با استادی مسافر علیرضا، نگهبانی موقت مسافر مجید و دبیری موقت مسافر یعقوب، با دستور جلسه «وادی یازدهم و تاثیر آن روی من» در روز دوشنبه 1 دیماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار نمود.
.jpeg)
خلاصه سخنان استاد:
اول خدا را شاکرم که این اجازه برای من صادر شد تا دراین جایگاه حضور پیدا کنم و از شما عزیزان آموزش بگیرم. به همین جهت ابتدا از راهنمای گرامی خودم و شما بزرگواران کمال تشکر را دارم که در طول سفر همراه و حامی من بودین تا من هم به این جایگاه برسم. ضمن اینکه تجربه این حس و حال رو برای تمام عزیزان، خصوصا سفر اولی ها آرزومندم.
پیرو دستور جلسه باید عرض کنم، تمام وادیهایی که ما در کنگره فرا میگیریم حاوی مطالبی است که با به اجرا درآوردن تک به تک آنها در زندگی فردی، شرایط کاملا تغییر خواهد کرد. از جمله طرز اندیشه و تفکر، نحوه برخورد با مشکلات و چالشها، ایجاد ظرفیت وصبوری در انسان و نکات حائز اهمیت دیگر برای بهتر زیستن. نکاتی که باعث ایجاد شرایطی میشود تا روز به روز فاصله من با دنیای تاریک گذشته بیشتر شود؛ دنیایی که دلیلی شد تا امروزبا افتخار، عضوی از کنگره باشیم.
زمانی که درگیر بیماری اعتیاد بودم، درک مطالب کنگره برایم کاملا غیر ممکن بود؛ اینکه تفکر چیست، مسئولیت دادن به خداوند چیست و... مفاهیمی بود که برایم گنگ و نامفهوم بود؛ اما به مرور زمان و آموزشهای مکرر، متوجه اهمیت بالای این موضوعات در امر بهتر زیستن شدم.
پیوستن من به بحر و اقیانوس یکی از اهداف مهم، برای سفر اول و چه در ادامه آن، سفر دوم است. درک این دستور جلسه ازین جهت است که بدانیم، برای جوشان بودن و در نهایت، پیوستن به بحر و اقیانوس باید بازیگر باشیم؛ باید بدانیم که هیچگاه از حرکت خود نایستیم و همیشه در جریان باشیم. از نگاه من رسیدن به بحر و اقیانوس رسیدن به رهایی، آرامش و آسایش است.
به قول یکی از فرمایشات جناب مهندس، یک دوچرخه سوار تا زمانی که در حال رکاب زدن است میتواند تعادل خود را حفظ کرده و حرکت مداوم داشته باشد، مادامی که سرعت او کم شود و یا توقف کند، قطعا زمین میخورد. اگر بخواهم همین مسئله را به سفر در کنگره تعمیم دهم، نباید حضور خود را کمرنگ کنم، چه در بحث حضور پیدا کردن در جلسات و چه در امر خدمتگزاری. باید بدانیم اگر در این مسیر سرعت کم کنیم و یا توقف کنیم دیگر نمیتوانیم همچون چشمه ای جوشان در مسیر بحر و اقیانوس طی مسیر کنیم؛ چه بسا در این صورت خودمان با دستان خودمان شرایطی برای بازگشت مجدد نیروهای بازدارنده فراهم ساختهایم.
چرا دقیقا زمانی که مسیر کنگره و آموزشهای جامع آن، چنین حال خوش و زندگی زیبایی برایم فراهم نموده، از حرکت بایستم و لحظهای به توقف فکر کنم؟
امروز از زندگی خودم، از رهایی لذت میبرم و پیرو این لذت غیر قابل وصف قطعا همیشه در تلاش برای تجربه جایگاههای بالاتر خواهم بود تا بتوانم بیوقفه حرکت به سمت جلو داشته باشم و طبق رسم کنگره وظیفه دارم این حال خوش را همیشه به دیگر عزیزان انتقال بدهم؛ چرا که یکی از اصلیترین دلایل وجود انرژیهای مثبت در کنگره، همین تبادلات انرژی و حس و حال خوب بین مسافران است.
تایپ، ویرایش و ارسال: مسافر فرهاد از لژیون چهارم
- تعداد بازدید از این مطلب :
104