برداشت از وادی یازدهم کتاب عشق 14 وادی برای رسیدن به خود:
وقتی چشمهای از دل زمین میجوشد، رودها و جویبارهایی را پدید میآورد که در مسیر خود به یکدیگر میپیوندند. اگر مسیرشان خشک و بیحاصل نباشد، سدی مانع جریانشان نگردد و برداشت بیرویهای از آب انجام نشود، سرچشمهی آبادانی میشوند و سرانجام به اقیانوس میرسند.
هدف همهی چشمهها و رودها، رسیدن به اقیانوس است.
ما انسانها نیز همانند چشمهای کوچک هستیم که باید از عمق وجود خود بجوشیم، در حرکت باشیم و همچون رودی خروشان، راه خود را از میان سنگلاخها و سختیها بیابیم تا در نهایت به اقیانوس وجودی خود—یعنی رهایی، رسیدن به خویشتن و اتصال به قدرت مطلق (خدا)—دست یابیم.
در این مسیر، نیروهای منفی بیکار نمینشینند؛ آنها با القائات و الهامات منفی همچون سدهایی در برابر حرکت ما ظاهر میشوند و میکوشند مسیر رشد را ببندند. اما این ما هستیم که با انتخاب راه درست و بهرهگیری از اصول کنگره، یعنی: حضور منظم، رعایت قوانین، فرمانبرداری، امید داشتن و تسلیم بودن، میتوانیم از آن موانع عبور کنیم و به مقصد اصلی برسیم.
این مسیر نیازمند دانایی واقعی است؛ داناییای که از دانستن، تفکر و تجربه حاصل میشود. تنها با چنین دانایی و حرکت مستمر، میتوان به اقیانوس رهایی رسید.
توضیحات کوتاه:
برداشتی از وادی یازدهم کنگره ۶۰: انسان مانند چشمهای است که باید از درون بجوشد، در مسیر رشد و تغییر حرکت کند و با دانایی، رعایت قوانین و امید، موانع را پشت سر بگذارد تا به اقیانوس رهایی و وصل به خدا برسد.
تایپ: همسفر نوشآفرین
ویرایش و ارسال مطلب:مرزبان خبری و نگهبان سایت همسفر لیلا
گروه همسفران نمایندگی اردبیل
- تعداد بازدید از این مطلب :
30