چشمه‌های درون، رودهای توانمند زندگی هستند

همسفران لژیون سوم در مشارکت خود درباره دستور جلسه وادی یازدهم (چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان، همه به بحر و اقیانوس می‌رسند.) این چنین بیان کردند:

همسفر لیلا

وقتی آقای مهندس در مورد این وادی صحبت می‌کنند به من یادآوری می‌شود که در کنگره۶۰ هیچ‌کس شبیه دیگری وارد مسیر درمان نمی‌شود. هرکدام از ما از جایی آمده‌ایم یکی با گذشته‌ای پرآشوب، یکی با تخریب کمتر، یکی با عجله و یکی با ترس؛ اما مهم این است که همه وارد جریان درمان شده‌ایم و درمان در کنگره یک اتفاق ناگهانی نیست؛ بلکه درست مثل آب یک جریان طبیعی است. آب اگر در مسیر درست قرار بگیرد خودش راهش را پیدا می‌کند و ما هم اگر در مسیر دستور، آموزش و زمان قرار بگیریم؛ حتی اگر آرام حرکت کنیم به مقصد می‌رسیم.

کنگره به ما یاد می‌دهد که سرعت ملاک نیست؛ بلکه درست حرکت کردن اهمیت دارد. خیلی وقت‌ها خودمان را با دیگران مقایسه می‌کنیم و فکر می‌کنیم چون کسی زودتر تغییر کرده پس ما عقب مانده‌ایم در حالی که هرکس ظرفیت خودش را دارد و درمان مسابقه نیست؛ همان‌طور که هیچ‌گاه یک چشمه کوچک را با یک رود بزرگ مقایسه نمی‌کنند. آموزش‌ها در کنگره همان نشانه‌های راه هستند و بدون آموزش حرکت کور است. ما با شنیدن تجربه دیگران یاد می‌گیریم تنها نیستیم و مسیر قبلاً توسط خیلی‌ها طی شده است. در نهایت، آرامش من از این جمله می‌آید که همه رودهای سالم با هر سرعت و ظرفیتی که دارند به اقیانوس رهایی می‌رسند.

همسفرکبری

در کنگره ۶۰ آموختم که برای تبدیل شدن به چشمه‌های جوشان باید دو ویژگی مهم داشته باشم تا بتوانم به مقصد سالم و بدون آسیب برسم. نخست آن‌که منابع اطلاعاتی صحیح و معتبر در مسیر دانایی در دسترس من باشد و خدا را شکر بهترین منابع در این مکان مقدس قرار دارد. ویژگی دوم اختلاف پتانسیل درونی و بیرونی برای کسب انرژی است. باید تلاش کنم در مسیر باشم و فرمانبردار راهنما و آموزش‌هایی که در دسترس دارم، باشم تا مانند رود خروشانی به سمت بحر و اقیانوس حرکت کنم.

در مسیر این سفر باید بدانم که برای تبدیل شدن به رود خروشان توانایی مقابله با نیروهای تخریبی مکمل جهان هستی را داشته باشم که این توانایی با کسب اطلاعات به دست می‌آید. یک رود خروشان در ادامه مسیر ممکن است با هزاران سنگ و سنگلاخ برخورد کند و از دل کوه‌ها عبور نماید؛ اما هرگز بازنمی‌گردد. گاهی سرعت آن کاهش می‌یابد؛ اما با صبوری و مداومت مسیر خود را می‌تراشد و در نهایت به بحر می‌رسد. این رسیدن مرحله ترخیص است دشوار اما شدنی و در نهایت به بهشت ختم می‌شود. بهشتی که رهایی خودم و مسافرم می‌باشد و این بهشت ایجاد صلح و آرامش در زندگی من است.

همسفر سمانه

این دستور جلسه به من یادآوری می‌کند که هر حرکت درست هرچقدر کوچک باشد؛ اگر در مسیر صحیح باشد بی‌ثمر نخواهد بود. چشمه‌های جوشان شبیه انگیزه‌ها و آگاهی‌های درونی ما هستند که از دل تفکر و آموزش می‌جوشند و وقتی این جوشش با عمل همراه شود تبدیل به رودهای خروشان می‌شود. رودهایی که شاید در مسیر با سنگ و موانع روبرو شوند؛ اما از حرکت بازنمی‌ایستند. در کنگره آموزش‌ها همان چشمه‌ها هستند و عمل به آن‌ها رودخانه‌ای است که ما را به مقصد می‌رساند.

اگر استمرار، صبر و فرمان‌پذیری وجود داشته باشد این رود قطعاً به بحر و اقیانوس رهایی و تعادل خواهد رسید. مهم این است که در مسیر بمانیم و از حرکت نایستیم؛ زیرا هیچ رود جاری بی‌مقصد خلق نشده است. جوشش از تفکر سالم و خروش از عمل درست حاصل می‌شود و مسیر هرگز گم نمی‌شود. وادی‌ها مانند حلقه‌های یک زنجیر به هم متصل هستند. هر وادی مقدمه و تکمیل‌کننده وادی بعدی است. درک این پیوستگی، ما را از پراکندگی نجات می‌دهد و نشان می‌دهد که هیچ قدمی جدا از مقصد نهایی نیست و همه ما در نهایت به آرامش، تعادل و رهایی می‌رسیم.

رابط خبری: همسفر معصومه رهجوی راهنما فروغ (لژیون سوم)
ویرایش و ارسال: همسفر اکرم رهجوی راهنما همسفر عذری (لژیون دهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی