سلام دوستان یدالله هستم یک مسافر.
وادی یازدهم به من یاد داد که دانستن بهتنهایی کافی نیست، بلکه آنچه زندگی را تغییر میدهد؛ اجرای دانستههاست! بارها فکر میکردم راه را بلد و در حرکتم، اما ایستاده بودم.
کنگره ۶۰ به من آموخت که؛ حرکتنکردن حتی با آگاهی، یعنی ماندن در همان نقطهٔ درد!
در این وادی فهمیدم هر دانایی که به عمل نرسد بار اضافی ذهن است و هر عمل درست آغازی برای رهایی.
یاد گرفتم بهجای حرفزدن، به دنبال تغییر خودم باشم؛ در رفتارم، در انتخابهایم، در نگاه تازهام به زندگی.
صدای بیدارباش من بود دعوتی آرام اما جدی برای ساختن خودم با قدمهای واقعی.
امروز میدانم راه با عمل هموار میشود و آرامش پاداش کسانیست که آموختهها را زندگی میکنند.
نویسنده: مسافر یدالله از لژیون پنجم
ویرایش: مسافر حسین
ارسال: مسافر مرتضی
مرزبان خبری: مسافر علی
نمایندگی عصارزاده
- تعداد بازدید از این مطلب :
30