وادی یازدهم به ما یادآوری میکند که انسان در مسیر تکامل، مانند رودخانهای است که دائم در حال حرکت و تغییر است. این وادی میگوید هر انسانی اگر در مسیر درست قرار بگیرد، دیر یا زود به مقصد حقیقی خودش یعنی آرامش، دانایی و وصل شدن به سرچشمه هستی میرسد. همانطور که چشمه از دل سنگ بیرون میآید و بعد از طی فراز و نشیبها به دریا میپیوندد، انسان هم باید از مسیر سختیها عبور کند تا به روشنایی برسد.
در این وادی تأکید میشود که حرکت، کلیدِ تحول است. اگر چشمهای جریان نداشته باشد، به باتلاق تبدیل میشود؛ انسان هم اگر بایستد، افکار، احساسات و زندگیاش دچار رکود و کسالت میشود. بنابراین باید همیشه جاری بود؛ یعنی اندیشه را رشد داد، رفتار را اصلاح کرد و از تجربهها درس گرفت. این وادی میگوید حرکت به سمت خوبیها، حتی کوچکترین گامها، حتماً نتیجه خواهد داد.
نکته مهم دیگر این است که رودخانه با پیوستن به رودهای دیگر قویتر میشود؛ انسان هم وقتی با عشق، خدمت، محبت و آموزش همراه میشود، قدرت و آرامش بیشتری پیدا میکند. این همکاری و اتصال باعث میشود فرد از تنهایی، ترس و بنبستها عبور کند و وارد مرحلههای جدیدی از رشد شود. هیچ رودخانهای تنها به اقیانوس نمیرسد؛ انسان هم بدون کمک دیگران نمیتواند به بالاترین جایگاه خود برسد.
نکته مهم دیگر، این است که انسان برای ادامه مسیر به منابع اطلاعاتی صحیح نیاز دارد یعنی آموزش درست ، تجربه دیگران، الگوهای طبیعت و قوانین الهی. اگر اطلاعات غلط یا ناقص وارد افکار و اندیشه شود، مانند آلوده شدن رودخانه است؛ یعنی حرکت ادامه دارد، ولی مقصد تغییر خواهد کرد بنابراین مهم است که انسان از چه منابع اطلاعاتی استفاده می کند و باید از درست بودن مطالب مطمئن باشد.
در نهایت وادی یازدهم پیام امید دارد: «تو اگر حرکت کنی و مسیر درست را انتخاب کنی، حتماً به مقصد میرسی.» حتی اگر راه طولانی باشد، حتی اگر سختیها زیاد باشد، درون انسان یک چشمهی جوشان وجود دارد که همیشه میتواند دوباره شروع کند و به سمت زیبایی و آرامش حرکت کند. این وادی دعوتی است به جاری بودن، ادامه دادن و رسیدن به اقیانوس عشق الهی.
نویسنده: راهنما همسفر آرزو (لژیون ششم)
ویرایش و ارسال: همسفر نرگس نگهبان سایت
همسفران نمایندگی یوسُف تهران
- تعداد بازدید از این مطلب :
66