کنگره ۶۰؛ مدرسه‌ای برای آموختن شکرگزاری

سیزدهمین جلسه از دوره چهارمِ سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، ویژه مسافران و همسفران نمایندگی سنایی نیشابور با استادی مسافر مهدی، نگهبانی مسافر اسماعیل و دبیری  مسافر سعید، با دستور جلسه «چگونه در کنگره قدردانی کنیم» در روز پنج‌شنبه ۱۴۰۴/۰۹/۲۷، رأس ساعت ۱۷، آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر ،خدا را شاکرم که توفیقی نصیبم شد تا در این جایگاه قرار بگیرم و از تک‌تک شما عزیزان آموزش بگیرم. پیش از هر چیز، تبریک عرض می‌کنم خدمت مرزبانان محترم و همسفران عزیز، خانم مهناز و خانم معصومه. ان‌شاءالله که در این جایگاه موفق و مؤید باشید. همچنین خداقوت عرض می‌کنم خدمت خانم مهناز و خانم مریم ان‌شاءالله که این جایگاه برای بنده و شما، جایگاه راهنمایی باشد.
در خصوص دستور جلسه «چگونه از کنگره ۶۰ قدردانی کنیم» باید عرض کنم که سپاسگزار و قدردان بودن، مسئله‌ای است که صرفاً از طریق آموزش و آگاهی به دست می‌آید. هرچه انسان آگاه‌تر باشد، بهتر و عمیق‌تر می‌تواند قدردان باشد. قدردان بودن یعنی دیدن خوبی‌ها؛ دیدن زحماتی که دیگران برای ما می‌کشند.ما در کنگره ۶۰ یاد می‌گیریم و تمرین می‌کنیم که قدردان زحمات خدمتگزاران کنگره باشیم. کافی است کمی دقت کنیم؛ مرزبان می‌آید، نظم جلسه را برقرار می‌کند، صندلی‌ها مرتب می‌شود، بخاری روشن است و فضای آرامی فراهم می‌شود تا ما با آسودگی آموزش بگیریم. همه این‌ها شایسته قدردانی است.
قدردانی می‌تواند هم مالی باشد و هم معنوی. به‌عنوان مثال، هفته آینده جشن همسفر داریم و بهترین فرصت است که مسافران، همسفران خود را در این جشن همراهی کنند تا از این آموزش‌ها بهره‌مند شوند. همسفرانی که در تمام این شرایط سخت اقتصادی و فراز و نشیب‌های زندگی، در کنار ما بوده‌اند و همراهی‌مان کرده‌اند، شایسته قدردانی هستند.باید قدر داشته‌هایمان را بدانیم؛ چرا که انسان معمولاً زمانی قدر نعمت‌ها را می‌فهمد که آن‌ها را از دست بدهد. کنگره ۶۰ نعمتی بزرگ برای ما مصرف‌کنندگان است؛ مکانی امن و مقدس که بستری برای درمان و آرامش ما فراهم کرده است. ما به کنگره نیاز داریم، نه کنگره به ما.
بودن در کنگره یعنی مشارکت داشتن؛ نه لزوماً انجام کارهای بزرگ، بلکه هرکس به اندازه توان خود. حمایت از لژیون‌ها، شرکت در جلسات، حضور به‌موقع و منظم، همه جزئی از همین مشارکت و قدردانی است. همان‌طور که در مدرسه، آموخته‌ها با امتحان سنجیده می‌شود، در کنگره نیز میزان یادگیری ما در عمل و رفتارمان مشخص می‌شود؛ اینکه آیا قدردان هستیم یا نه.نباید بگوییم کنگره به کمک مالی ما نیاز ندارد؛ شاید کنگره به پول ما نیاز نداشته باشد، اما ما به کنگره نیاز داریم. این فضا، یک مکان امن است؛ به شرطی که قدرش را بدانیم و با حرف و حدیث و حاشیه‌سازی، حال دیگران را خراب نکنیم. تمرکز ما باید بر درمان خودمان باشد، نه قضاوت یا دخالت در امور دیگران.قدردانی یعنی هرکس به اندازه توانش سهمی داشته باشد. اگر هرکدام از ما قدمی برداریم، نه‌تنها ضرر نمی‌کنیم، بلکه در مسیر درمان خود نیز جلوتر می‌رویم. بسیاری از ما برای به‌دست آوردن چیزها تلاش می‌کنیم، اما وقتی به دست می‌آیند، قدرشان را نمی‌دانیم و از آن‌ها درست محافظت نمی‌کنیم.
از اینکه با سکوت زیبایتان به صحبت‌های بنده گوش کردید متشکرم.

ضبط صدا مسافر بهروز
عکس مسافر مهدی
تایپ مسافر علی
لینک و انتشار خبر مسافر حمزه