این شکرگزاری برای شکوفایی و پیشرفت‌های علمی کنگره مانند پژوهش‌های آقای مهندس در مورد بیماری‌های ناشناخته ضروری است

به نام قدرت مطلق الله

چهاردهمین جلسه از دوره شانزدهم سری کارگاه‌های آموزشی عمومی کنگره ۶۰، نمایندگی قائم‌شهر، با استادی راهنمای محترم مسافر حسن، نگهبانی مسافر محسن و دبیری مسافر حمید با دستور جلسه " چگونه از کنگره 60 قدردانی می‌کنیم " پنج‌شنبه مورخ 27 آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶ آغاز بکار کرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان حسن هستم مسافر.
از خداوند شاکرم که بازهم این فرصت را به من داد تا در کنگره حضور پیدا کنم. همچنین از آقای مهندس و خانواده محترمشان بین‌هایت سپاسگزارم که توانستم پنج سال در این مسیر باشم و آموزش‌های ایشان را انجام دهم.
دستور جلسه امروز ما دو بخش دارد: نخست، تولد آقا فرهاد و دوم که موضوع اصلی جلسه هفتگی ماست، چگونه از کنگره قدردانی کنیم.
اصولاً دستور جلسه‌های هفتگی که کنگره ۶۰ برای ما ارسال می‌کند، برای این است که ما به آگاهی و دانش برسیم و دانش خود را در مقابل علم اعتیاد بالا ببریم. موضوعی که این هفته بر روی آن کار می‌کنیم، «قدردانی» است. قدردانی به معنای شکرگزاری، سپاس و تشکر است.
سؤال اینجاست: از چه کسی و چگونه باید سپاسگزاری کنیم؟
نخست، از خداوندی که این‌همه نعمت و زیبایی به ما داد. خداوندی که آن صلابت و نیکی را در ما قرارداد تا به کنگره بیاییم. خداوندی که ما را بر بسیاری از آفریده‌هایش برتری داد و توانستیم روی دو پا بایستیم و با این ایستادگی، هرگونه کنش و واکنشی را انجام دهیم. آیا این، شکرگزاری ندارد؟
خداوند زیبایی را آفرید؛ اما خود می‌فرماید: «من انسان را خلق کردم و زیبایی و زشتی به دست خود انسان پدید می‌آید.» زمانی که من مراقبت از جسم خود را انجام دهم و در صراط مستقیم گام بردارم، زیبایی در من شکوفا می‌شود.
ما به کنگره آمدیم تا آموزش ببینیم. بسیاری از مباحث مطرح‌شده در کنگره، همان موضوع شکرگزاری است؛ اما چگونه باید از کنگره سپاسگزاری کنیم؟
به‌عنوان یک رهجو در سفر اول، قدردانی ما این است: تمام اصول و قوانین کنگره را رعایت کنیم، تحت امر راهنمای خود باشیم و فرمان‌برداری کنیم. این کمکِ ضروری و مهم ما به کنگره در این مرحله است.

در سفر دوم، قدردانی به این شکل است: خدمتگزار باشیم و خدمت کنیم، آموزش ببینیم و به دیگران آموزش دهیم. چه در نقش راهنما، استاد یا کمک راهنما، باید این آموزش‌ها را زنجیروار به دیگران انتقال دهیم و جنبه دیگر قدردانی، جنبه مالی است. وقتی وضعیت مالی ما بهبود می‌یابد درحالی‌که شاید ماهانه ۵۰ یا ۶۰ میلیون برای مواد مخدر هزینه می‌کردیم باید به یاد داشته باشیم که کنگره درمان را به‌رایگان به ما داده است. این صندلی‌هایی که روی آن نشسته‌ایم، هزینه‌هایی است که از سوی سردار و پهلوانان تأمین می‌شود. مرزبانانی که تا نیمه‌شب در اینجا خدمت می‌کنند. آیا قدردانی از این عزیزان واجب نیست؟
درآیات قرآن نیز آمده است: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید!» اما بسیاری هستند که؛ نسبت به پروردگار، استاد و نسبت به همه خدمتگزاران ناسپاس هستند. این شکرگزاری برای شکوفایی و پیشرفت‌های علمی کنگره مانند پژوهش‌های آقای مهندس در مورد بیماری‌های ناشناخته ضروری است و نیاز به حمایت مالی ما نیز دارد.

بخش دوم: تولد آقا فرهاد

آقا فرهاد یکی از رهجویانی بود که در ابتدای سفرش با فرازونشیب های فراوانی روبرو شد؛ اما باور و اعتقاد او به کنگره روزبه‌روز قوی‌تر شد. فرهادِ رهجویی بود که سی‌دی‌ها را با دقت می‌نوشت و دفتر بزرگش پر از یادداشت‌های دقیق بود. در پایان هر نوشته، با رسم یک قلب زیبا و ذکر تاریخ و ساعت، از آقای مهندس تشکر می‌کرد. همین انضباط و سپاسگزاری، باعث شد به سفر دوم راه یابد و اکنون در بخش صدور کارت به‌عنوان یک خدمتگزار مشغول می‌باشد. برای او آرزوی موفقیت دارم و ان‌شاءالله در مسیر، استاد و مربی موفقی شود و بتواند آموزش‌های لازم را به‌خوبی انتقال دهد.

در ادامه جلسه انتخاب نگهبان روزهای پنج‌شنبه برگزار گردید که از بین کاندیدهای محترم مسافر مرتضی به‌عنوان نگهبان جدید انتخاب گردید.

از همه شما متشکرم که به صحبت‌های من گوش دادید.

عکس و صوت: مسافر محمد لژیون پنجم
تایپ و ویرایش: مسافر علیرضا لژیون یکم
ویراستاری و ارسال: مسافر جعفر لژیون پنجم