برای کنگره۶۰ هر کاری کنم باز هم کم است کسی که همه زندگی و آرامشش را مدیون کنگره هست؛ کسی که با دنیایی پر از ناامیدی، ترس و نگرانی وارد کنگره شد و امروز با شوق، ذوق و حال خوب قدم به کنگره میگذارد؛ چگونه میتوند قدردانی کند؟! چگونه میتوند جبران کند؟!.
کنگره ۶۰ تأثیرات بزرگی در زندگی من داشته و مسیر زندگیام را بهتر کرده است. من میتوانم از چند راه قدردانی خود را نشان بدهم: قدردانی از راهنمای بسیار خوبم، خانم سمیه، در هفته راهنما و با فرمانبرداری از ایشان. قدردانی در هفته گلریزان، برای کمک به همدردهایی مثل خودم، برای ایجاد شعب بیشتر، افراد بیشتر و خدمات گستردهتر.
اما بزرگترین قدردانی من، خدمتی است که میتوانم در کنگره انجام دهم؛ خدمتی که در واقع کمک به بهتر شدن و بهتر ماندنِ خودم و زندگیام است. اینکه بتوانم در کنگره بمانم، ذرهذره خودم را به درجات بالاتر برسانم و امیدوار باشم روزی دستی را بگیرم و حال خوشی را که تجربه کردهام، به رهجوی تازهای هدیه بدهم. در پایان، با تمام وجود از آقای مهندس دژاکام و خانواده محترمشان سپاسگزارم.
نویسنده: همسفر رومینا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون دوم)
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر فرزانه (لژیون اول)
ویرایش و ارسال: همسفر لیلا نگهبان سایت
همسفران نمایندگی دزفول
- تعداد بازدید از این مطلب :
59