معجزه یک تشکر ساده

سیزدهمین جلسه از دوره نود و یکم کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره۶۰ نمایندگی آکادمی با استادی مسافر‌ مهدی، نگهبانی مسافر علی و دبیری مسافر علیرضا با دستور جلسه "در کنگره ۶۰چگونه قدردانی می‌کنیم؟"چهارشنبه 26 آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کارکرد.

خلاصه سخنان استاد:
سلام دوستان مهدی هستم یک مسافر. از ایجنت محترم شعبه آکادمی، مرزبانان عزیز و راهنمای بزرگوارم تشکر می‌کنم که توفیق و فرصت خدمت در این جایگاه پرانرژی را برای من فراهم کردند. خداوند را شاکرم که امروز می‌توانم خدمتگزار باشم.
در زمان مصرف مواد مخدر، واژه "قدردانی" برای من کاملاً غریبه بود. هیچ حس سپاسگزاری نسبت به اطرافیانم نداشتم و تصور می‌کردم هر کس کاری انجام می‌دهد، وظیفه‌اش است و حتماً در قبال آن چیزی دریافت می‌کند. اما همان‌طور که جناب مهندس می‌فرمایند: «حتی از راننده تاکسی هم باید تشکر کرد، چراکه این کار باعث جریان پیدا کردن انرژی مثبت می‌شود.»
یادم می‌آید روزی با خستگی فراوان از سر کار به خانه آمدم. سفره پهن بود و غذا خوردیم، اما طبق عادت آن روزها، هیچ تشکری نکردم. ناگهان پسرم از من تشکر کرد. به او گفتم: «باید از مادرت تشکر کنی که زحمت کشیده.» پسرم پاسخ داد: «شما هم زحمت کشیدید که باعث شدید این سفره پهن باشد و به آن برکت دادید.» آن لحظه، تمام خستگی از تن من بیرون رفت و انرژی عجیبی گرفتم.
در کنگره ۶۰ یاد گرفتیم که قدردانی، یک چرخه انتقال انرژی است. وقتی در آبدارخانه برای دوستان چای می‌ریزم و آن‌ها با لذت میل می‌کنند، من انرژی می‌گیرم. تمام خدمتگزاران کنگره60؛ از راهنمایان عزیز که از وقت شخصی خود می‌گذرند تا مرزبانانی که از صبح زود حضور دارند، لایق بهترین قدردانی‌ها هستند. آن‌ها انتظاری ندارند، اما من با تشکر کردن، سطح انرژی خودم و آن‌ها را بالا می‌برم.
یکی از روش‌های قدردانی، عضویت در لژیون سردار است. من هم توفیق داشتم در این دوره شرکت کنم تا به سهم خودم قدردانِ حال خوش، جسم سالم و آموزش‌های علمی باشم که کنگره به من داده است. بیرون از اینجا افراد زیادی با دارو قطع مصرف مواد مخدر کرده‌اند اما به حال خوش نرسیده‌اند؛ همین تفاوت باعث می‌شود قدر کنگره ۶۰ را بیشتر بدانم.
از اینکه به صحبت‌های من گوش کردید، از همه شما سپاسگزارم.

تایپ: مسافر امید لژیون دوم
عکس: مسافر مهدی لژیون دوم