بارها از خدا می‌خواستم فقط حالم خوب شود و به روزهای اولم برگردم

یازدهمین جلسه از دوره پنجم سری کارگاه‌های آموزشی خصوصی کنگره ۶۰ نمایندگی ارگ با دستور جلسه (چگونه در کنگره ۶۰ قدردانی می‌کنیم ؟)با استادی مسافر ولی الله و نگهبانی مسافر امین و دبیری مسافر محمد روز سه شنبه مورخ ۲۵ آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار نمود ؛

خلاصه سخنان استاد :

سلام دوستان، ولی‌الله هستم، مسافر.

دوستان، خدا را سپاسگزارم و شکر می‌کنم که امروز هم توانستم در کنگره حضور داشته باشم و این جایگاه را تجربه کنم. از بنیان کنگره، آقای مهندس دژاکام، دکتر امین و خانواده محترمشان صمیمانه تشکر می‌کنم که باعث و بانی راه‌اندازی شعب کنگره در کرمان شدند و ما را به این حال خوب رساندند.

از راهنمای محترم موادم، آقای محسن نقدی، ایجنت محترم، تشکر ویژه دارم که اجازه دادند دوباره این جایگاه را تجربه کنم. همچنین از راهنمای سیگارم، آقای مجید زنگی‌آبادی، و راهنمای همسفرم، خانم سلیمه، صمیمانه قدردانی می‌کنم. واقعاً هر جا هستند برایشان آرزوی موفقیت دارم. آرامشی که امروز در خانه دارم را مدیون همسفرم و آموزش‌های راهنمای همسفرم هستم و به لطف همین آموزش‌ها حال خوبی را تجربه می‌کنم.

دستور جلسات کنگره همگی ارزشمند هستند و برای ما تکرار می‌شوند. هفته گذشته دستور جلسه «بنیان» بود و مشارکت‌های دوستان باعث شد بهتر بفهمیم که بنیان کنگره چگونه طی این ۲۸ سال به رشد و شکوفایی رسیده است. خود آقای مهندس هم بارها فرموده‌اند که اگر امروز به ایشان بگویند از کنگره بروند، کلاهشان را برمی‌دارند و می‌روند و همیشه خود را بدهکار کنگره می‌دانند.

در حالی که هر کسی در جایگاه ایشان می‌توانست بهترین ماشین‌ها را داشته باشد، می‌بینیم که با نهایت تواضع و بدون هیچ ادعایی حضور دارند. این فروتنی برای ما یک آموزش بزرگ است.

دستور جلسه این هفته «قدردانی از کنگره» و دستور جلسه بعد «چشمه‌های جوشان و رودهای خروشان» است. این دو کاملاً به هم متصل هستند. اگر امروز قدردان نباشیم، چشمه جوشان شکل نمی‌گیرد. چشمه جوشان یعنی آن‌قدر بجوشد که به دریا برسد، نه اینکه چند قدم جلو برود و در زمین فرو برود.

قدردانی برای من معنای عمیقی دارد. زمانی که مصرف‌کننده بودم، شب‌ها با خودم می‌گفتم: «خدایا کاش صبح نشود.» بارها از خدا می‌خواستم فقط حالم خوب شود و به روزهای اولم برگردم. شب‌ها می‌خوابیدم و شاید همسفرم تا صبح اشک می‌ریخت و من متوجه نمی‌شدم. همه راه‌ها را رفته بودم، اما هیچ‌کدام جواب نداده بود.

امروز در همین مشارکت با افتخار می‌گویم که مدیون آقای نقدی هستم؛ اگر ایشان نبودند، من درمان نمی‌شدم. به متخصصان و فوق‌تخصص‌های زیادی مراجعه کرده بودم، حتی برای مشکلات خانوادگی پیش روان‌شناس می‌رفتم و هزینه می‌دادم، اما نتیجه‌ای نمی‌گرفتم؛ فقط دارو می‌دادند.

امروز در کنگره یاد گرفته‌ام حساب و کتاب زندگی‌ام را درست کنم. شاید از نظر مالی رشد چشمگیری نداشته باشم، اما چیزهای بسیار باارزشی به دست آورده‌ام؛ ظاهر آراسته، نظم در زندگی، لباس تمیز پوشیدن، و اینکه صبح ساعت پنج بیدار می‌شوم و در پارک قدم می‌زنم. همین‌ها برای من نعمت است.

آقای مهندس به پول ما نیازی ندارند؛ دست‌های زیادی پشت کنگره است. امروز در هر شعبه، هر پنجشنبه استاد جلسه داریم. حتی در لژیون سردار، افراد با آگاهی بالا مبالغ بزرگی برای کنگره هزینه کرده‌اند. من باید یاد بگیرم تمرکزم روی خودم باشد و دوربینم را روی خودم تنظیم کنم.

خداوند انسان را اشرف مخلوقات قرار داده، چون انسان می‌تواند هم کار خوب انجام دهد و هم کار بد. وقتی حتی یک دروغ کوچک می‌گوییم، اولین ضربه را به خودمان می‌زنیم و حال خودمان بد می‌شود. اما در کنگره، با آموزش‌های جهان‌بینی، یاد می‌گیریم چگونه درست زندگی کنیم.

بارها شده سعی کرده‌ام ساده‌ترین کارها، مثل تمیز کردن یک فضا، را با بهترین کیفیت انجام دهم تا حالم خوب شود. یاد دوستی افتادم که سال‌ها پیش، با وجود جایگاه اجتماعی بالا، همیشه سرویس بهداشتی محل کار را خودش تمیز می‌کرد. وقتی از او پرسیدم چرا، گفت: «اگر این کار را نکنم، گذشته‌ام را فراموش می‌کنم.»

در مورد پاکت‌ها و جشن‌ها هم باید بگویم راهنماها هیچ نیازی به پول ما ندارند. آن‌ها می‌توانند وقتشان را جای دیگری صرف کنند و درآمد داشته باشند، اما با عشق و قدردانی در کنگره خدمت می‌کنند.

قدردانی فقط پول نیست. گاهی یک دل‌نوشته، چند خط تمیز و باحس، یا نوشتن درست سی‌دی‌ها ارزش زیادی دارد. من در سفر اول سعی می‌کردم سی‌دی‌ها را با بهترین دفتر و خودکار بنویسم و این خودش نوعی شکرگزاری بود.

شکرگزاری حد و مرز ندارد. اگر نعمتی را دیدیم و شکرش را به جا آوردیم، بیشتر هم نصیبمان می‌شود. همین که امروز سالم هستیم، اینجا نشسته‌ایم و انرژی می‌گیریم، خودش جای شکر دارد.

خیلی‌ها بودند که به کنگره آمدند، حال خوبی هم داشتند، اما امروز دیگر نیستند. من نمی‌دانم چه کار خیری انجام داده بودم یا دست چه کسی را گرفته بودم که راه کنگره به من نشان داده شد و امروز این آرامش را دارم.

امیدوارم در مسیر کنگره بمانیم، از این آموزش‌های رایگان استفاده کنیم، سی‌دی‌ها را با دقت بنویسیم، و بتوانیم قدردانی‌مان را با عمل نشان دهیم.

ممنونم که به صحبت‌های من گوش دادید.

عکس : مسافر سهیل لژیون دوم

تایپ : مسافر مصطفی لژیون دوم

ویرایش و بارگزاری : مسافر احسان لژیون دوم