کنگره روح زنده‌ای دارد

از کنگره۶۰ چگونه قدردانی کنیم؟ جواب این سوال خیلی سخت است؛ چون زندگی من، مسافر و فرزندانم را مدیون این مکان هستم. هیچ‌گونه نمی‌توان این لطف را جبران کرد؛ ولی با انجام دادن هر کار کوچکی می‌توان ذره‌ای بار خودم را سبک‌تر کنم. همان‌طور که در نوشتار‌ها می‌خوانیم «کنگره مکان مقدس و امنی می‌باشد»؛ پس حرمت این فضا واجب است؛ اگر بتوانم کار‌هایی که از من خواسته شده، انجام بدهم نصف راه را رفته‌ام؛ مانند سر ساعت در لژیون حاضر بودن، احترام گذاشتن به همه افراد، عدم تجسس در کار‌های دیگران، فرمانبرداری و حمایت مالی از جمله وظایف است؛ چون این فضای مقدس، مردمی بوده و همه امور را باید خود اعضاء انجام بدهند.

با کمک‌های مالی می‌توانم بعضی مسائل را برای پیشبرد اهداف این مکان امن انجام دهم، این کمک به شخص بستگی دارد که باید در حد توان او باشد. به‌خاطر دارم اوایل حضورم در این‌جا وضع مالی خوبی نداشتم؛ هنگامی‌ که همسفری ۶ میلیون تومان پرداخت می‌کرد، تعجب کردم؛ زیرا من با سختی ۵۰ هزار تومان دادم و فکر می‌کردم که آن‌ها وضع مالی خوبی دارند، کم‌کم که جلو‌تر آمدم متوجه شدم، می‌توانم این مبلغ را تهیه کنم، طوری این پول جور می‌شود که اصلاً باور نمی‌کنم. این مبلغ خیلی نا‌چیز است؛ اگر کل زندگی‌ام را هم بدهم باز هم بدهکار کنگره هستم.

زمانی‌ می‌توانم در فعالیت‌هایی مثل صندلی جابه‌جا کردن، تمیز نگه داشتن، تعمیر وسایل و …. شرکت کرده و کمک کنم؛ اما گوشه‌ای از لطف و خدمات کنگره‌۶۰ جبران نمی‌شود. از مسافرم در مورد چگونگی جبران پرسیدم، چند دقیقه‌ای سکوت کرد و در فکر فرو رفت، در جواب گفت: هیچ شکلی نمی‌توان خدمات این مکان امن را پرداخت کرد؛ ولی اگر دست به دست هم بدهیم تا یک نفر به رهایی برسد خیلی خوب می‌شود و ان‌شاءالله از تاریکی به روشنایی می‌رسد. رهایی یک نفر یعنی آزادی یک انسان از بند اسارت اعتیاد که خود و هم خانواده را درگیر کرده است.

هر کسی که به رهایی برسد و کنگره‌۶۰ را ترک کند، بی‌مهری در حق این مکان مقدس کرده است، کار کنگره هیچ وقت لنگ نمی‌ماند؛ ولی این من هستم که باید قدردان این مکان و پای کار باشم تا شاید ذره‌ای دِین خویش را ادا کنم. خدای مهربانم را شکر می‌کنم که اذن ورود من و خانواده‌ام را به این‌جا داد تا آموزش بگیرم و در زندگی به کار ببرم، از خداوند می‌خواهم عضو کوچکی از این خانواده بمانم و تا آخر عمرم سپاسگزار باشم، امیدوارم بتوانم با خدمت کردن و کمک‌های مالی این جمعیت احیاء انسانی را یاری کنم.

کنگره روح زنده‌ای دارد و در جریان است، به‌طور مداوم در حال به‌روز شدن، خدمت‌رسانی بوده و همگان با همکاری هم این سیستم را به جلو حرکت می‌کنند تا یک انسان گرفتار شده بتواند طعم خوش رهایی و آزادی را بچشد. نجات یک انسان همان نجات یک جامعه است؛ زیرا می‌تواند اطرافیان خود را به‌سوی صراط‌مستقیم هدایت کند.

نویسنده: همسفر معصومه رهجو راهنما همسفر نجمه (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر فرزانه رهجو راهنما همسفر نجمه (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر محدثه رهجو راهنما همسفر فاطمه (لژیون سوم) نهگبان سایت
همسفران نمایندگی امیر اراک