آموزش دریچه یادگیری است

جلسه اول از دوره چهل‌و‌سوم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی ابوریحان به استادی راهنما همسفر زینب، نگهبانی همسفر فاطمه و دبیری همسفر فهیمه با دستور جلسه «در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» روز سه‌شنبه ۲۵ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۶:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند را شاکر و سپاسگزارم که توفیق حضور در کنگره شصت و همچنین خدمتگزاری در آن جایگاه را به من عطا فرمود تا بتوانم خدمت کنم. قدردانی به معنای فرمانبردار بودن است؛ یعنی دیدن خدماتی که برای ما انجام می‌شود و محبت‌هایی که در حق ما صورت می‌گیرد. این دیدن و این فرمانبرداری، یکی از عمیق‌ترین و زیباترین ویژگی‌های رشد یک انسان است که موجب تکامل و رشد او می‌شود. قدردانی در کنگره شصت، با مسیری که در آن قرار می‌گیریم، در مسیر رهایی، درمان و دانایی نقش بسیار مهمی دارد و کسی که قدردان نباشد، مسیرش در کنگره بسیار دشوار خواهد بود. همواره در نوشتار سفر دوم می‌خوانیم که سفر دوم به مراتب سخت و سهل است. سختی آن برای کسی است که قدردان نباشد، خدمت نکند و آموخته‌های خود را بازپس ندهد؛ برای چنین فردی این مسیر بسیار دشوار است.

در کنگره شصت، قدردانی به سه وجه انجام می‌شود: نخست، قدردانی از خالق هستی؛ یعنی باید بیاموزیم به خاطر نعمت‌هایی که خداوند در اختیار ما قرار داده و کنگره‌ای که در آن حضور داریم، سپاسگزار خداوند باشیم. آموخته‌ایم که این سختی‌ها، رنج‌ها و غم‌هایی که در کنگره وجود دارد، موجب رشد ما می‌شود و حضور ما در هر جایگاه، مستلزم تجربه این غم‌هاست تا فرآیند رشد برای ما محقق شود. دوم، قدردانی از انسان‌هایی است که خالصانه و با عشق و محبت به ما خدمت می‌کنند؛ افرادی که در بدو ورود به کنگره با آغوش گرم ما را می‌پذیرند و موجب می‌شوند غم‌های آن لحظه را فراموش کنیم. این امر باعث دیده شدن ما می‌شود و این محبت، انگیزه‌ای برای خدمت کردن، گذار بودن و ماننا بودن در ما ایجاد می‌کند. سوم، قدردانی از خود عزیزمان است؛ زمانی که وارد این مسیر می‌شویم و تلاش می‌کنیم تغییر کنیم، به جایگاهی بالاتر برسیم، تغییر جایگاه دهیم و انرژی کسب کنیم، لازم است از خود قدردان باشیم و از خود تشکر کنیم که این همه سختی را به جان می‌خرد تا بتواند روزهای بهتری برای خود بسازد.

تشکر باید هم در رفتار، هم در گفتار و هم در کردار نمود پیدا کند. قدردانی در کل ساختار کنگره صرفاً یک عدد یا ظاهر نیست، بلکه اصلی بنیادین برای بازسازی شخصیت انسان است. بسیاری از افرادی که دوران تاریک و روزهای بسیار سختی را پشت سر گذاشته‌اند، گاهی فراموش می‌کنند چه خدماتی برای آنان انجام شده و چه داشته‌هایی در زندگی دارند و دچار ناسپاسی می‌شوند. اما در کنگره، با توجه به ساختار دقیق، نظم و انضباط موجود، این موضوع به ما یادآوری می‌شود و موجب بازسازی دوباره ما می‌گردد. در این مجموعه، قدردانی صرفاً یک شعار نیست، بلکه یک جریان است؛ جریانی قدرتمند. قدردانی از عشق، آگاهی، مسئولیت‌پذیری و دانایی نشأت می‌گیرد. دانایی سبب می‌شود انسان قدردان باشد و اگر دانایی کسب نشود، امکان قدردانی صحیح در برابر زحمات دیگران وجود نخواهد داشت.

در کنگره، قدردانی به شکل‌های مختلفی انجام می‌شود. قدردانی قلبی یعنی ایمان قلبی به کسی که به ما خدمت می‌کند؛ ایمانی که باعث آموزش‌پذیری و باز نگه داشتن دریچه یادگیری می‌شود. فقدان این ایمان، موجب توقف فرد در همان جایگاه اولیه خواهد شد و مانع تغییر و رشد می‌شود. قدردانی عملی نیز از طریق خدمت کردن و فرمانبردار بودن صورت می‌گیرد. در کنگره آموخته‌ایم که با پاکت دادن قدردانی کنیم. افرادی که در لژیون سردار حضور دارند، به معنای واقعی قدردانی را درک می‌کنند و برکات آن را در زندگی خود مشاهده می‌نمایند، در حالی که ناسپاسی می‌تواند این برکات را از انسان سلب کند. قدردانی الزاماً محدود به لژیون سردار نیست؛ یک خدمت کوچک یا یک مشارکت نیز نوعی قدردانی محسوب می‌شود. این دستور جلسات برای ماست تا سپاسگزاری را بیاموزیم و آن را در زندگی شخصی خود جاری کنیم.

در آستانه جشن همسفر، امید دارم مسافران ما به آگاهی و بیداری لازم رسیده باشند تا قدر همسفرانی را که همواره در زندگی و کنگره همراه آنان بوده‌اند بدانند و به‌درستی از آنان قدردانی کنند. همسفر واقعی کسی است که آموزش بگیرد، یاد بگیرد و این آموزش‌ها را در زندگی خود به کار ببندد. همسفر بودن به معنای همراهی با مسافر در مسیر درمان است؛ یادآوری این نکته که سختی‌ها جزئی از درمان‌اند و روزی برای همسفر و مسافر به پایان خواهند رسید. در اینجا لازم می‌دانم از مسافر عزیزم که با ورود خود به کنگره، اذن ورود مرا فراهم کرد و زمینه حضور و سفر ما همسفران را مهیا ساخت، قدردانی کنم. داشتن مسافر در کنگره نعمتی بزرگ است که ارزش آن با عمل به سفر و درمان نمایان می‌شود. این مسیر باعث بازگشت اعتمادبه‌نفسی می‌شود که از مسافر، خانواده و فرزندان گرفته شده است و نقش مادر خانواده در احیای این اعتمادبه‌نفس بسیار مهم و اثرگذار است.

قدردانی یعنی حفظ حرمت‌ها و پیروی از قوانین کنگره شصت. زمانی که از کنگره دریافت می‌کنیم، موظف هستیم همان‌گونه نیز اصول آن را اجرا کنیم. در کنگره «چرا» و «نمی‌خواهم» معنا ندارد و اصل، اطاعت و عمل است. از آموزش‌هایی که از راهنمای خود آموخته‌ام، قدردانی عملی از طریق هدیه، پاکت و تشکر از کسانی است که برای ما وقت و انرژی صرف می‌کنند. به واسطه آموزش‌های جهان‌بینی و راهنمایی‌های مهندس، به تعادل روان و جسم دست یافته‌ایم و موظفیم قدردان این نعمت‌ها باشیم. شخصاً با اضافه وزن بالا وارد کنگره شدم و با سفر کردن به وزن ایده‌آل رسیدم؛ ازاین‌رو تا پایان عمر مدیون کنگره هستم، چراکه روان، جسم و درون من بازسازی شده است. در پایان، از راهنمایان عزیزم، خانم راضیه و خانم منیره، که راهنمای تغذیه سالم من بودند، صمیمانه تشکر می‌کنم و در برابر مهر و محبت ایشان سر تعظیم فرود می‌آورم.

کسب رتبه سوم تیم دارت 

مرزبانان کشیک: همسفر فاطمه و مسافر رضا
عکاس: همسفر مریم رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هشتم)
تایپ، ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ابوریحان تهران