در مرتبه قدرشناسی کلاهمان را قاضی کنیم

سلام دوستان سمیرا هستم همسفر علی

کلمه‌ی قدردانی از دو قسمت قدر به معنای اندازه، میزان و دانستن تشکیل شده است. هنگامی که می‌خواهیم از کسی یا چیزی قدردانی کنیم، اول می‌بایست اندازه و میزان ارزش آن کس یا چیز را درک کنیم؛ سپس تلاش کنیم تا حد‌الامکان به همان مقدار از آن تشکر و سپاس‌گزاری کنیم.

در کنگره با عناوین مختلف تلاش شده است تا ما به مفهوم عمیق این فعل پی ببریم؛ مثلا روز ایجنت و مرزبان که مجالی است برای تفکر کردن در مورد میزان خدماتی که این عزیزان در کنگره ارائه می‌دهند، یا جشن بنیان کنگره۶۰، یا جشن همسفر یا راهنما و یا حتی روز درختکاری برای اندازه‌گیری میزان خدمتی که طبیعت به ما می‌کند.

حال در هر کدام از این روزها که فرصتی برای اندازه‌گیری خدمات دیگران به ماست، وظیفه‌ی ما چیست؟ قطعاً وقتی که خوب تفکر کنیم، می‌بینیم که کاملاً در قدرشناسی از آنها عاجز هستیم؛ ولی از قدیم گفته شده کاچی به از هیچی؛ یعنی اگر نتوانیم کاملاً مراتب سپاس را بجای بیاوریم یکسری کارهای حداقلی را مثل تشکر زبانی یا تشکر عملی در حد وسع خودمان می‌توانیم انجام دهیم.

در کنگره ما هر قدر کلاه خودمان را قاضی کنیم، می‌دانیم که به هیچ عنوان از عهده‌ی سپاس‌گزاری از خدمات ارائه شده در کنگره برنمی‌آییم؛ زیرا انوار هدایت دائماً در حال تابش است و ما دائماً در حال جذب و بهره‌برداری از آن هستیم، حتی در حین خدمت کردن هم در حال خدمت گرفتن هستیم؛ پس بیاییم و با کمی تفکر مقدار کوچکی از مراتب قدرشناسی خود را بجا آوریم و به فرموده‌ی امام حسین (ع): قرن‌ها اگر عمر كنم شكر يكى از آن نعمت‌ها را نتوانم كرد، مگر باز به نعمت ديگری كه آن نيز بر من شكرى از نو و ستايشى تازه واجب گرداند.

رابط خبری: مرزبان همسفر سهیلا
ویرایش: همسفر ملیحه رهجوی راهنما همسفر زهرا  لژیون (سوم ) دبیر سایت
ارسال: همسفر اعظم رهجوی راهنما همسفر نسرین لژیون (دوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیروان