دوازدهمین جلسه از دور پنجاه و سوم كارگاههای آموزشی عمومی کنگره ۶۰ نمایندگی پارک لاله به استادی راهنماى محترم مسافر احمد و نگهبانی مسافر مسلم و دبیری مسافر سعيد روز یکشنبه مورخ ۲۳ آذر ۱۴۰۴ با دستور جلسه «در کنگره۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟» ساعت ۶:۰۰ صبح آغاز به کار کرد.
خلاصه سخنان استاد؛
سلام دوستان احمد هستم يك مسافر، از ايجنت محترم و مرزبانان و نگهبان جلسه تشكر مى كنم.
دستور جلسه این هفته؛ در کنگره ۶۰ چگونه قدردانی میکنیم؟ است.
باید یاد بگیریم که بتوانیم قدردانی را به نحوه شایستهای که شاید خیلی مواقع حد و اندازه آن را نمیدانستیم پی ببرم؛ از نیمه اول سال آموزشی کنگره ۶۰ که از مهر ماه شروع میشود به چه شکلی جلو میآید، با یک نظم و قانون خاصی چیده شده است و هر هفته نسبت به شرایط هفته پیش برنامهریزی شده است، و یک مثالی داریم در زبان فارسی که شکر نعمت، نعمتت افزون کند و کفر نعمت، نعمتت از کف بیرون کند.
کلمه قدر و اندازه، دارای اهمیت ویژهای است تا حدی که در کلام الله آیهای نسبت به قدر داریم و اندازه را تعیین میکند؛ اینک ما چگونه در کنگره قدردانی میکنیم این ثمره آموزشی است، که ما در کنگره آموختهایم و به آن عمل میکنیم.
مثال زمانی که شخصی وارد لژیون میشود، راهنمای آن تا حدی قدر و اندازهها را به آن نشان میدهد. من به واسطه مصرف هر نوع موادمخدری و یا مشروبات الکلی چقدر به جسم خودم ضربه زدم و قدر سلامتی خودم را ندانستم این اولین چیزی هست که خیلی واضح و مشهود است که یک تازهوارد آن را میفهمد و اگر یک فرد تازهوارد فرق را متوجه نشود نسبت به جاهای دیگر، در آن سه جلسه اصلاً به تعیین لژیون نمیرسد. به خاطر همین در کنگره اشاره میشود به جلسات تازهواردین و اون لپ مطلب که؛ انگیزهای به آن شخص داده شود و بتواند به آن شخص انتقال داده شود و زمانی که وارد کنگره میشویم میفهمیم چه آسیبی به جسممان وارد کردهایم، آگاه میشویم و شخص به واسطه پیوند محبت حاکم در کنگره و بین اعضا جاذبه درون آدم از نظر علمی و محبتی جذب میشویم و پایداری در آدم ایجاد میکند، وارد لژیون میشویم و در ادامه آن چیزی که در آموزشها کسب میکنیم ذرهذره شروع میشود.
از وادیها و دستور جلسات که سلسلهوار به ما مطلب یاد میدهد، و کلیت آن جهانبینی است تازه متوجه میشویم که کجای قضیه هستیم و قدر سلامتی و قدر جسممان را چگونه باید بدانیم.
آیا میشود برای سلامتی عدد و رقم گذاشت. کنگره رفتار کرداری را به من یاد میدهد که در این چهار جشنی که در کنگره داریم به صورت عملی چه جوری قدردانی کنم و این صور پنهان مرا میسازد. که چگونه از خالق خودم و اطرافیانم و از خانوادهام چگونه قدردانی کنم، در حقیقت فرهنگ سازی که در کنگره شکل میگیرد آدم را در خانواده متمایز میکند بلادرنگ بعد از گذشت ۴ یا ۵ ماه از سفر که میگذرد، و زمانی که کی از افراد فامیل را میبینیم همه میگویند چقدر عوض شدهای و این تغییرات با چی قابل مقایسه است؟برای مثال دغدغههایی که یک آدم مصرفکننده دارد و نمیتواند به سفر برود از ابتدای سفر تا انتهای سفر آدم نگران آن است که ناجنسش را از کجا تهیه کند و خدا را شکر میکنم الان فارغ از هرگونه مواد یا الکل و یا سیگار هستم، زبان آدم قاصر است از وصف این عمل با تمام این وجود تمام چیزهایی که کنگره به من داده است نمیتوانم کوچکترین قسمتش را جبران کنم و اینکه بدانیم که عقبه کنگره چه بوده الان به کجا رسیده ایم میشود. همان مثال قدیمی که میگوید: قدر زر، زرگر شناسد؛ قدر گوهر، گوهری، من قدر سلامتیم را میدانم و مخصوصاً سلامتی را داشتم و از دست دادم و این برای تمامی اعضای کنگره مشهود است و ما باید به صورت گفتار و کردار قدردان باشیم حتی در خانوادههایمان باید قدردان باشیم.
.jpeg)
تايپ: مسافر محمد نمايندگى ابوريحان
ارسال: مسافر عليرضا نمايندگى اميركبير
تهیه و تنظیم: گروه سايت نمايندگى پارك لاله
- تعداد بازدید از این مطلب :
221