زیباترین قدردانی بخشش مالی است

زمانی که این دستور جلسه مطرح می‌شود، ناگهان با خودم می‌گویم چرا و از چه کسی باید قدر دانی کنم؟ اما کمی که تفکر می‌کنم، متوجه می‌شوم باید به خاطر هر آنچه دارم و ندارم، هر آنچه به دست آورده‌ام و از دست داده‌ام و هر آنچه یادگرفته‌ام، سپاسگزار و قدر دان باشم؛ از خالق خودم، از رَب و مربی خودم، از سیستم کنگره ۶۰ و از تمام هستی، نه یک بار، نه چند بار، بلکه هر لحظه. من اگر انسان لَنکِدونی نباشم نباید فراموش کنم لطف خداوند، آقای مهندس و راهنمای گرانقدرم را؛ اینکه در چه حالی بودم و اکنون در چه حالی هستم.

با جهل و ناآگاهی وارد کنگره شدم، ولی حالا دانایی و آگاهی نسبتا قابل قبولی دارم و از اینکه این سیستم با آموزش صحیح در مسیر دانایی به تغییرات من در جهت مثبت کمک کرد، بسیار تا بسیار سپاسگزارم. در کنگره ۶۰ از آقای مهندس دژاکام یاد گرفتیم که از هر کسی که به ما آموزش می‌دهد و کمک می‌کند، به سه روش قدر دانی کنیم؛ با کلام و زبان، با قلب و ذهن و با پاکت. در مراسمات مختلف کنگره، اعضا با مشارکت و پاکت از یکدیگر تشکر می‌کنند. مسافران و همسفرانی که در کنگره خدمت می‌کنند در جایگاه‌های مختلف، بدون دریافت دستمزد و فقط از روی عشق و محبت، به نوعی سپاسگزاری و قدر دانی می‌پردازند.

اما زیباترین قدردانی که من در کنگره شاهد آن بودم، بخشش مال بود؛ زیرا قوی‌ترین نیروی موجود و بازدارنده در هستی، ماده و مادیات است و گذشتن از آن کار سختی است. اعضای کنگره خوب می‌دانند چیزهایی که دریافت کردند، قیمتی ندارد و اصلا قابل قیاس با پول و مادیات نیست و با جان و دل در حد توان خود می‌بخشند و در لحظه حال خوش دریافت می‌کنند. همه اعضای کنگره ۶۰ می‌دانند که آگاهی، دانایی و آموزش‌های کنگره را در هیچ جای دنیا نمی‌توان پیدا کرد، چون کنگره درس درست زندگی کردن را می‌آموزد. امیدوارم خداوند توفیق خدمت کردن چه مادی و چه معنوی را در کنگره و در هستی به همه عزیزان بدهد.

نویسنده: راهنما همسفر رویا
رابط‌خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مرجان (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) نگهبان سایت