قدردانی موجب محکم‌ شدن پیوندها می‌شود

کلمه‌ی قدردانی از «قَدْر» به معنی اندازه، جایگاه و میزان گرفته شده است؛ یعنی اندازه و میزان هر چیزی در کل هستی. و قدردانی احساسی است که زمانی به وجود می‌آید که فکر می‌کنیم چیز خوبی وارد زندگی ما شده است و ما نسبت به آن قدردان هستیم. به فرموده آقای مهندس، قدردانی و سپاس‌گزاری باید سه جور صورت بگیرد: ۱) با قلب و دل باید تشکر و قدردانی از هر کسی که به ما خدمتی کرده است انجام شود. ۲) زبانی؛ با زبان باید بعضی چیزها را ابراز کنیم. اگر کسی را دوست داریم باید به او بگوییم. ۳) عملی؛ باید در عمل هم از او تشکر کنیم و قدردانی را در رفتارمان نشان دهیم.

قدردانی در زندگی خانوادگی و اجتماعی می‌تواند باعث محکم‌تر شدن پیوند بین انسان‌ها و سرشار شدن زندگی از آرامش و حس خوب شود. این قدردانی را اعضای کنگره ۶۰ تحت آموزش‌هایی که گرفته‌اند به خوبی درک و فهمیده‌اند و به‌خوبی یاد گرفته‌اند؛ چه آن‌هایی که در لژیون سردار هستند و چه پهلوان‌ها و چه دنورها که این کمک را به کنگره و دیگران کرده‌اند و این‌گونه تشکر و قدردانی می‌کنند که کنگره توانسته است محکم روی پای خود بایستد. تمام اعضای کنگره ۶۰ با میل خودشان هر کاری از دست‌شان برآید برای دیگران خدمت می‌کنند و قدردانی‌شان را نشان می‌دهند. و وقتی به دیگران خدمت کنیم یا قدردانی کنیم، حال خودمان خوب می‌شود و به آرامش می‌رسیم.

در کنگره ۶۰ باید به همدیگر احترام بگذاریم و برای هم ارزش قائل باشیم. اگر بخواهیم در کنگره قدردانی کنیم، هرگاه مرزبان با شما صحبت می‌کند، به او احترام بگذارید و حرفش را گوش کنید. یا وقتی راهنما صحبت می‌کند، خوب به صحبت‌های او گوش دهید و به آن‌ها عمل کنید. و اگر خودمان راهنما هستیم، سرِ وقت حضور داشته باشیم و این‌گونه قدردانی خود را از کنگره نشان دهیم؛ با اعضای کنگره با مهربانی رفتار کنیم و اگر مرزبان یا ایجنت هستیم، با مهربانی و شکیبایی با اعضا صحبت کنیم و به حرمت و قوانین کنگره احترام بگذاریم و به آن‌ها عمل کنیم. و اگر در جایگاه پهلوانی یا دنوری هستیم، فروتن باشیم و خود را بالاتر از دیگر اعضا ندانیم. و اگر پولی دادیم باید بدون تمنّا باشد. هر کدام از این‌ها نوعی قدردانی و شکرگزاری از کنگره ۶۰ است.

و خداوند را شاکر باشیم که چنین فرصتی در اختیار ما قرار داده است؛ چرا که به فرموده بزرگان: شکر نعمت، نعمتت افزون کند؛ کفر نعمت از کَفَت بیرون کند. و شکر یعنی تشکر کردن. ما نه تنها در کنگره، بلکه باید در تمام سطوح زندگی‌مان شکرگزار و قدردان باشیم؛ قدردان خودمان، شکرگزار خداوند خودمان و شکرگزار جهان هستی باشیم. از زیبایی‌های هستی و تمام نعمت‌هایی که در اختیار ما قرار گرفته به‌خوبی استفاده کنیم، زیرا اگر شکرگزار نباشیم، روزی آن‌ها را از دست خواهیم داد. و از این آموزش‌های کنگره استفاده کنیم و هم در زندگی خودمان عملی کنیم و هم با رفتارمان حس خوب را به دیگران انتقال دهیم. در مسیر کنگره مانا باشیم و با خدمت کردن به افرادی که غرق در تاریکی و درگیر اعتیاد هستند، به آن‌ها کمک کنیم. امیدوارم خداوند به ما این توفیق را بدهد که قدردانی و تشکر از بندگان خدا را بیاموزیم و به آن عمل کنیم، چرا که آقای مهندس در بسیاری از صحبت‌ها و حرکت‌های‌شان این مطلب را به ما آموزش داده‌اند.

منبع: سایت کنگره ۶۰
نویسنده: همسفر معصومه رهجوی راهنما همسفر فاطمه (لژیون دوازدهم)
رابط خبری: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مرجان (لژیون پنجم)
ویرایش و ارسال: همسفر آتوسا رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون دوم) نگهبان سایت