از سکوت دیوارها تا شنیدن صدای زندگی

سلام دوستان محمدجواد هستم یک مسافر 

من بارها و بارها و بارها تلاش کردم؛ هزینه کردم، از عمر و مال مایه گذاشتم و حتی در بهترین بیمارستان‌ها و کمپ‌ها، برای سلامتی جسمم آسیب دیدم، اما انگار زمان ایستاده بود؛ حرکتی نبود.
دیوارها هم ساکت بودند. هیچ‌وقت نتوانستم به زندگی برگردم. بیشترین زمانی که مصرف نکردم، فقط یک ماه بود. به دلیل درمان‌نشدن، حتی یک بار نیروهای منفی مرا به زور به سمت مصرف برگرداندند.

من، به‌عنوان کسی که بیش از نیمی از عمر خود را در اعتیاد گذرانده‌ام و تجربه حضور در کنگره را دارم، با تکیه بر تجربه شخصی و درسی که از روزگار گرفته‌ام، عرض می‌کنم:
والله، والله، والله هیچ‌جا به‌جز کنگره نمی‌توان درمان شد.
کنگره تنها جایی است که اگر سفر را درست طی کنی، زمین و زمان با تو حرف می‌زنند؛
هر روز پرده‌ای از خماری از مقابل چشمانت کنار می‌رود و پله‌پله به خدا نزدیک‌تر می‌شوی.

امروز چیزی که روزی بزرگ‌ترین سلاح شیطان بود، در دلم جوانه زده است.
نوری از امید، چراغی شده تا دست‌کم بتوانم راه خوشبختی و مسیر رسیدن به آرامش را تصور کنم.
وقتی بندها باز می‌شوند، می‌توانی سبک‌بال به هر سمت درستی حرکت کنی و روحت، مسیر درست را به تو نشان می‌دهد.

به امید رهایی تمامی کسانی که در طلب نور هستند.

محمدجواد لژیون هفدهم

(گروه سایت نمایندگی لوئی پاستور)