English Version
This Site Is Available In English

سپاسگزاری کردن خود یک نعمت بزرگ است

سپاسگزاری کردن خود یک نعمت بزرگ است

سلام دوستان نیره هستم یک همسفر

در کنگره چگونه قدردانی کنم؟ قدردانی به معنی سپاس‌گزاری و تشکرکردن است. ابتدا من باید از خالق خود، یعنی خداوند که نعمت‌ها و موهبت‌های زیادی به ما عطا کرده است، شکرگزار باشم تا بتوانم قدردان زحمات انسان‌های دیگر نیز باشم. ظرفیت بخشش در من، ظرفیت سپاس‌گزاری را هم به‌ وجود می‌آورد. شکرگزاری در کنگره۶۰ یکی از رسم‌های بسیار زیبایی است. سپاس‌گزاری در سه مرحله قلب، زبان و عمل انجام می‌شود. در کنگره باید از همه خدمت‌گزاران که به نحوی خدمت می‌کنند، زبانی تشکر کرد؛ اما به صورت عملی هم باید باشد که به دو صورت مادی و معنوی صورت می‌گیرد. معنوی این‌طور است که آموزش‌های لازم را بگیرم و به دیگران انتقال دهم و مادی هم به رسم پاکت دادن است که در جشن‌های مربوط به راهنمایان، مرزبانان، ایجنت و غیره انجام می‌شود و کسی که توانایی مالی ندارد با دل نوشته هم می‌تواند قدردانی کند. زمانی‌که خدمتی را تحویل می‌گیرید رسم است که به خدمت‌گزار قبلی پاکت بدهید. یک رهجو بایستی با قوانین کنگره پیش برود، حرمت‌ها را رعایت کند، علم خود را بالا ببرد و از کسانی‌که به او خدمت کردند به هر نحوی سپاس‌گزاری و قدردانی نماید و در جهت جهانی شدن کنگره۶۰ قدم بردارد. کنگره۶۰ هیچ نیازی به ما ندارد؛ ولی ما به آن نیاز داریم.

سلام دوستان ریحانه هستم یک همسفر

شکر نعمت نعمتت افزون کند

کفر نعمت از کفت بیرون کند

در آغاز یاد‌آور می‌شوم که سپاس‌گزاری نیز یک نعمت بزرگی است که خداوند شامل هر بنده‌ای نمی‌کند. شکرگزار هستم از هستی و قدرت مطلق خداوند بزرگ، فراموش نکردم روزی که با یأس، ناامیدی و به اجبار مسافرم پا به این مکان نهادم؛ چون بارها دست به ریسمان‌های زیادی برای نجات مسافرم از دام اعتیاد انداخته و ناامید شده بودم؛ اما خدا را شاکرم که مرا برروی این صندلی‌ها نشاند که حداقل باعث پیشرفت و آرامش خود باشم. مکانی را نشانم داد تا من که پر از آشوب، پریشانی، ناامیدی در این زندگی بودم و هیچ انگیزه‌ای برای ادامه و تلاش برای بهتر شدن نداشتم، هر روز از خداوند اتمام این زندگی و نبودن کنار مسافرم را می‌خواستم. از مردی ادیب و فرزانه که کنگره‌۶۰ را بنیان نهاده و همه ما ره گم کرده‌گان راهی این مکان هستیم، از منجلاب یأس و ناامیدی بیرون آمدیم و می‌گفتند اعتیاد درمان ندارد، راه امید و نجات را به نشان دادند تشکر می‌کنم. من در کنگره آموختم، هر کاری که انجام می‌دهم بدون هیچ چشم‌داشتی باشد که این خود بزرگترین قدردانی کردن از خویشِ خویشتن است و این‌گونه می‌توان بدون هیچ انتظاری و از دل و جان بتوانم به فضای امن و پاک کنگره و دیگر همسفران کمک کنم که این کار یک نوع قدردانی و سپاس‌گزاری از کنگره است.

سلام دوستان سادات هستم یک همسفر

در کنگره آموزش گرفته‌ام چگونه قدردان باشم، از مرزبان‌ها که برای حال خوب ما خدمت می‌کنند، از راهنمایم که بدون منت و چشم‌داشت به ما آموزش می‌دهد سپاس‌گزارم. من در کنگره۶۰ حال خوب و انرژی دریافت می‌کنم، در مقابل، وظیفه من به عنوان یک سفر اولی که وارد کنگره شده‌ام این است؛ باید سر ساعت در جلسات حضور داشته باشم، سی‌دی بنویسم. من مانند همه سفر دومی‌ها امیدم این است که بتوانم سفر درستی را طی کنم و بعد از پایان سفر، مثل همه کسانی که به حال خوب و خوش رسیدند در کنگره بمانم و خدمت کنم. تا این‌جای سفر من یاد گرفته‌ام که همه حواسم به این باشد که خدمت و آموزش‌های کنگره را بر روی خود پیاده کنم، آموزش‌ دیده‌ام منیت نداشته باشم، در کار دیگران دخالت نکنم، می‌توانم به مسافر خود کمک کنم، نباید انسان ناسپاسی باشم، تا حال بهتری را دریافت کنم. امروز من خدا را شکر می‌کنم که وارد کنگره شدم، از خداوند سپاس‌گزارم که راهنمای توانمندی را در سر راه من قرار داد تا بتوانم از آموزش‌های ایشان استفاده کنم.

سلام دوستان نسرين هستم یک همسفر 

چگونه در كنگره قدردانى كنيم؟ با احترام گذاشتن به افراد كنگره۶۰؛ مثل وقتى استاد جلسه صحبت مى‌كند، ساكت باشيم و به صحبت‌هايشان گوش بدهيم، با كنايه و توهين‌آميز صحبت نكنيم، هيچ توقع و درخواستى در كنگره از كسى نداشته باشیم، با عمل خوب و رفتار خوب به مرزبانان، راهنما و خدمت‌گذاران كنگره و از تمام كسانى كه به ما آموزش‌هاى لازم را مى‌دهند تا به حال خوب برسيم از ته قلب تشکر و قدردانی کنیم. ما با سی‌دى نوشتن و رفتار محترمانه با اعضاى كنگره می‌توانیم قدردان زحماتشان باشیم.

سلام دوستان مرضیه هستم یک همسفر

به نظر من قدردانی به معنای درک کردن چيزهای با ارزش در زندگی است؛ وقتی ما قدم در مسیر ارزش‌ها برداریم؛ یعنی قدردان خداوند، هستی و مخلوقات هستیم؛ پس وقتی من به‌دنبال خوبی‌ها و چیزهایی که ارزش و منزلت دارند باشم، قدردانی به حساب می‌آید؛ مثل این‌که یک مادر با تمام وجود از فرزندش به خوبی از عمق وجودش مراقبت و محبت می‌کند، برای او غذایی که دوست دارد، درست می‌کند، نظافتش را به عهده می‌گیرد، خوشحال است و نوازشش می‌کند. به نظر من این‌ها می‌تواند تشکر و قدردانی از خالق خود باشد که خداوند فرزند را در دامان مادر قرار داده و مادر هم به این شکل قدردان الطاف الهی می‌شود. در زندگی ارزش‌های زیادی هست و می‌توانیم آن را با آگاهی جستجو کنیم. در زندگی قدردانی می‌تواند هم معنوی و هم مادی باشد. در زندگی من، قدردانی طبقه‌بندی شده است. در وحله اول از خالق مهربانم سپاس‌گزاری می‌کنم، در وحله دوم از پدر، مادر و بعد کسانی که به من در زندگی آموزش می‌دهند‌ و از جایگاه ویژه‌ای برخوردار هستند. در این‌جا از معلمانی که به من درس زندگی آموختند، معلمان و راهنمایانی که بی‌دریغ و بی‌منت، درس عشق، مهربانی، صبر و غیره به ما می‌آموزند، آن هم در کنگره۶۰ تشکر می‌کنم، به عقیده من این مکان مقدس یکی ارزش‌ها است که‌ اول باید درکش کنیم و بعد قدرش را بدانیم. من در این‌جا شنیدم و خواندم که در پی هر چه باشی به همان خواسته می‌رسی. من قبل از این‌که قدم به این مکان بگذارم از خدای خودم خواسته بودم که راه آگاهی را برای من باز کند تا از دنیای پیرامونم بیشتر بدانم، دوست نداشتم کورکورانه و با ناآگاهی راهی‌ِ دنیای دیگر بشوم؛ پس لطف الهی شامل حال من شد و اکنون در این مکان مقدس‌ هستم و هر روز تغییر را در خود و مسافرم شاهد هستم. من این تغییر و این حال خوش را مدیون مرد بزرگی هستم‌ که او هم خواست تغییر کند و حال خوش را تجربه کند، از آقای مهندس و خانواده گرامی ایشان صمیمانه و از اعماق وجودم سپاس‌گزارم و برای همه راهنمایی‌ها و پشتیبانی‌های بی‌دریغشان تشکر می‌کنم، محبت و لطف ایشان باعث می‌شود هر روز برایم زیباتر شود. درآخر بگویم آشنایی من با کنگره، هدیه‌ای است که هر روز، قدر آن را می‌دانم. تشکر می‌کنم از راهنمای خود، آرزوی سلامتی برای تمامی اعضاء و خانواده بزرگ کنگره۶۰ را از قدرت مطلق الله دارم.

نویسنده‌گان: همسفر نیره، همسفر ریحانه، همسفر سادات، همسفر نسرین و همسفر مرضیه رهجویان راهنما همسفر الهام (لژیون یکم)
ارسال مطلب: همسفر سمیه دبیر سایت
همسفران نمایندگی شعبه فردوسی

 

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .