قدم‌هایی محکم

قدردانی در کنگره۶۰ فقط یک واژه نیست؛ حرکتی آگاهانه است که انسان را از حالت طلبکاری بیرون می‌آورد، به‌‌سمت آرامش و توانمندی سوق می‌دهد. بسیاری از ما سال‌ها فکر می‌کردیم، دنیا باید برای ما کاری انجام دهد؛ تا زمانی‌که این نگرش را داشتیم هیچ‌ چیز تغییر نمی‌کرد؛ اما وقتی یاد گرفتم من چه می‌توانم انجام بدهم؟ درهای تازه‌ای باز شد.

قدردانی، یعنی دیدن زحمتی که دیگران برای ما کشیده‌اند، حتی اگر آن‌ها هیچ توقعی نداشته باشند. یک همسفر وقتی با عشق صندلی‌اش را حفظ می‌کند، یک کمک‌ راهنما زمانی‌که وقت و انرژی‌اش را بی‌منت در اختیار ما می‌گذارد، راهنما هنگامی‌که در سخت‌ترین لحظه‌ها ما را رها نمی‌کند، همه‌ این‌ها فقط با یک جمله‌ متشکرم کامل نمی‌شود؛ قدردانی واقعی یعنی ما هم آن انرژی را ادامه بدهیم.

قدردانی زمانی معنا پیدا می‌کند که از حرف به عمل برسد، یعنی چه؟ یعنی اگر متوجه شدیم، راهنما به‌خاطر ما وقت گذاشته است، ما هم وقت بگذاریم تا آموزش‌ها را درست دریافت کنیم. اگر خدمتگزاران کنگره60 فضای امنی برایمان فراهم کرده‌اند، ما هم تلاش کنیم تا حرمت‌ها را اجرا نماییم. قدردانی واقعی یعنی پاسخ دادن، نه جبران کردن. جبران گاهی از سر اجبار است، ولی پاسخ محبت از سر عشق است.

گاهی فکر می‌کنیم، برای قدردانی باید کار بزرگ انجام دهیم، درحالی‌که کوچک‌ترین رفتارها اثر عمیق‌تری دارند: درست‌ بودن، وقت‌شناسی، کمک‌ کردن، سازگار بودن، مهم‌تر از همه آموزش‌ گرفتن و به حرکت ادامه دادن می‌باشد؛ چون بهترین نوع تشکر از کسی که به ما کمک کرده این است که در مسیر رهایی محکم‌تر قدم برداریم. درنهایت قدردانی یک مهارت است. اگر تمرینش کنیم، حالمان بهتر می‌شود، نگاه‌مان بازتر و روابط‌مان عمیق‌تر می‌گردد. کسی که قدردان است، هیچ‌ وقت فقیر نمی‌ماند؛ زیرا همیشه چیزی برای دیدن خوبی‌ها دارد.

نویسنده: راهنما همسفر فهیمه (لژیون پنجم)
رابط خبری: همسفر غزاله رهجوی راهنما همسفر فهیمه (لژیون پنجم)
عکاس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر الهه (لژیون دهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر هدی (لژیون پانزدهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی ایمان