انتقال آموزش راستین به آیندگان، به نوعی قدردانی است

همسفر شهره:

«در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» از نظر من، هر شخصی در کنگره۶۰ می‌تواند با ساده‌ترین کارها از این مکان قدردانی کند؛ مثلاً با احترام گذاشتن به قوانین و رعایت حرمت‌ها، احترام به جایگاه‌ها و فرمان‌برداری کردن از راهنما، مرزبانان، ایجنت و...

زمانی که صحبت از قدردانی می‌شود؛ شاید با خود فکر کنیم که باید کار بسیار بزرگی انجام دهیم و همین مسئله باعث می‌شود، نتوانیم کاری انجام دهیم و به قول معروف «سنگ بزرگ، نشانه نزدن است»؛ در صورتی‌که با همین کارهای به نظر ساده می‌توانیم از «جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰» قدردانی کنیم؛ اما در حقیقت قدردانی باید به سه شکل صورت بپذیرد؛ اول در پندار، به این معنا که در ذهن باید تشکر و قدردانی انجام دهیم و دوم در گفتار، یعنی با کلام خود سپاسگزاری و شکرگزاری کنیم و در آخر، در کردار و عمل هم باید شکر نعمت را به جا بیاوریم. در کنگره۶۰ به خوبی آموخته‌ام که اگر برای داشته‌هایم سپاسگزار نباشم؛ قطعاً نعمت‌ها و برکات از من گرفته خواهد شد.

شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر، نعمت از کفت بیرون کند

بر خود واجب می‌دانم از بنیان کنگره۶۰، مهندس حسین دژاکام و خانواده گرامی ایشان نهایت قدردانی و تشکر را داشته باشم؛ چون اگر بزرگواری این خانواده نبود نه مسافری به درمان و نه همسفری به حال خوش و آرامش می‌رسید. امیدوارم که بتوانم به درستی از نعمت وجود کنگره‌۶۰ بهرمند شوم و از تمام عزیزانی که در این مکان در هر جایگاه خدمتی و حتی از آن تازه‌واردی هم که به شعبه وارد می‌شود، باید سپاسگزاری و قدردانی کرد؛ چراکه طبق فرمایش مهندس دژاکام: «اگر تازه‌واردی به کنگره وارد نمی‌شد، کنگره هم نبود».

همسفر سهیلا:

«در کنگره۶۰ چگونه قدردانی می‌کنیم؟» قدردانی، باید در هر زمینه‌ای از حیات و زندگی ما انسان‌ها جزو قوانین باشد. وقتی کسی برایم کاری انجام ‌می‌دهد و یا محبتی به من دارد، نباید بی‌تفاوت عبور کنم؛ اگر این قانون زندگی‌ام شود، بی‌شک همیشه خوبی‌ها را خواهم دید و متوجه این موضوع می‌شوم که کافر نباشم.

و اما در کنگره۶۰ که ما هر چقدر قدردانی کنیم، باز هم کم است؛ زیرا من در جایی قرار گرفته‌ام که اول از همه به من آغوش گرم و لبخند هدیه دادند، سپس مرا پذیرفتند، صندلی و مربی رایگان در اختیارم قرار دادند، آموزش‌هایی که در هیچ کجای دنیا نمی‌توانستم از آن برخوردار شوم در اختیارم قرار گرفت و کمترین چیزی که از من خواستند؛ فقط این‌که چشم بگویم و فرمان‌بردار قوانین باشم.

در جایی که به من حال خوش و زندگی دوباره داد، چگونه قدردان باشم؟ آيا غیر از این است که من هر چه در توان دارم بگذارم، باز هم کم است؟ اگر کاری هم انجام دهم، باز هم تا ابد مدیون کنگره۶۰ و این مکان امن هستم. از خداوند می‌خواهم که به خواب نروم و همیشه قدردان باشم.

همسفر مهناز:

قبل از ورود به کنگره۶۰ همیشه فکر می کردم باید قدردان کسی باشم که به من محبت می‌کند؛ ولی وقتی وارد «جمعیت احیای انسانی کنگره۶۰» شدم و آموزش‌های مهندس دژاکام را دریافت کردم؛ متوجه شدم باید قدردان خداوند باشم که این همه نعمت سر راه من قرار داد. بابت آقای مهندس، کنگره۶۰، راهنما و کسانی که در هستی خدمت می‌کنند، خدا را شکر می‌کنم. اگر کنگره نبود‌، زندگی هم برای من معنا نداشت؛ اکنون از لحظه به لحظه زندگی‌ام لذت می‌برم و این را مدیون این مکان هستم. مسئله قدردانی و شکرگزاری در کنگره۶۰ بسیار مهم است و باید آن را به صورت عملی اجرا کنیم.

شکر نعمت نعمتت افزون کند
کفر، نعمت از کفت بیرون کند

اگر زندگی گذشته خود را با حال مقایسه کنم؛ می‌بینم که چه تغییراتی در خود و زندگی‌ام ایجاد شده است. باید همیشه به یاد بیاورم که اعضای کنگره چه زحماتی برای من وخانواده‌ام کشیده‌اند و ما چگونه می‌توانیم قدردان این همه لطف خداوند باشیم؟ فقط به زبان آوردن نیست؛ بلکه در عمل کردن است. من با بخشش محبت و رعایت قوانین زندگی می‌توانم ذره‌ای قدردان خداوند باشم.

همسفر زینب:

چگونه می‌توانم این همه محبت را جبران کنم؟ آیا در توانم است؟ بی‌شک بزرگ‌ترین لطفی که خداوند به من عطا کرد، قرار گرفتن در کنار یک مصرف‌کننده بود. شاید قبل از ورودم به کنگره‌۶۰، این را عذاب الهی می‌دانستم؛ اما اکنون می‌دانم اگرچه در کنار مسافرم، متحمل سختی‌های بسیاری بودم؛ اما متوجه شدم که قصد داشته مرا بر سر خوان گسترده، عظیم و بامحبت کنگره بنشاند و چه بنده‌نواز است پروردگار من! که این‌گونه شیشه را در بغل سنگ نگه می‌دارد.

تا قبل از کنگره‌۶۰ فکر می‌کردم که در اعماق تاریکی‌ها فرو رفته‌ام؛ اما نمی‌دانستم قرار است جوانه زده و زندگی‌ام را عارفانه رقم بزنم. چگونه حال خوش خود و خانواده‌ام را جبران کنم؟ چگونه این‌ همه برکت و رحمت را سپاس گویم؟ به شکرانه این نعمت عظیم، می‌خواهم تا جان در بدن دارم و تا نفس‌هایم دم و بازدم دارد، خدمتگذار انسان‌های رنج کشیده‌ای باشم که بر خوان عظیم کنگره فرا خوانده شده‌اند.

همسفر پری:

برای هر قدردانی؛ ابتدا تفکر می‌کنیم که جایی یا شخصی که می‌خواهیم از آن قدردانی کنیم، چه سودهایی برای من داشته است؟ کنگره۶۰ مکانی بود که تمام باورهای اشتباهم را گرفت و به جای آن، باورهای کاربردی و اثرگذاری را داد تا بتوانم در جهان هستی که روز‌به‌روز درحال پیشرفت و ترقی است، رشد کنم و زندگی آرامی داشته باشم.

همه خانواده‌ها، چه مصرف‌کننده داشته باشند چه نداشته باشند؛ به دنبال آرامش هستند و رسیدن به آرامش، بدون آگاهی و آموزش امکان‌پذیر نیست. خدا را شکر ما همسفران به واسطه اعتیاد مسافران خود، راه آموزش و آگاهی برایمان باز شد؛ توانستیم خودمان را از چنگال تاریکی‌ها نجات دهیم و خود، نیروهای خفته درون خود را پیدا کنیم.

بنابراین برای این همه نعمت‌هایی که از سفره پر برکت کنگره۶۰ دریافت کردیم؛ باید قدرشناس بود. بهترین قدردانی از آموزش‌هایی که دریافت کردم، انتقال این آموزش‌ها به آیندگان است؛ چون گذشتگان آمدند، خدمت کردند و باعث شدند من به حال خوب برسم؛ حال من هم با انتقال آموزش‌ها سهمی در انتقال این حال خوب و آرامش به همسفران عزیز دیگری می‌شوم که در بیرون از کنگره۶۰ منتظر هستند تا زمان ورود آن‌ها به این مکان فرا برسد.

حال انتقال این آموزش‌ها نیاز به کمک‌های مالی و علمی دارد و من باید به سهم خود، خدمت مالی انجام دهم و همین‌طور راهنما شوم تا خدمت علمی را انجام داده باشم؛ همچنین عضو شدن در لژیون سردار نعمت بزرگی است که باعث می‌شود، ابتدا خود دریافت‌های بیشتری داشته باشم و در کنار پهلوانان آموزش بگیرم که با بخشش خود درس‌های زیادی به من می‌دهند؛ ان‌شاءلله من هم بتوانم سهمی در پیشبرد اهداف کنگره۶۰ داشته باشم.

رابط خبری: راهنمای تازه‌واردین همسفر الهه (لژیون مرزبانی)
عکس: همسفر شقایق رهجوی راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم)
ارسال: همسفر پگاه رهجوی راهنما همسفر شهین (لژیون دهم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شیخ‌بهایی