آقای مهندس، چراغ راه انسان‌های دردمند

در ابتدا هفته بنیان را به آقای مهندس و خانواده محترمشان تبریک عرض می‌کنم. آقای مهندس انسانی بزرگ و با قلبی سرشار از عشق و محبت هستند. انسانی که نجات‌بخش زندگی‌ها شدند، زندگی‌هایی که از تاریکی به روشنایی راه پیدا کردند. انسانی که چراغ راه انسان‌های دردمند شدند و چنین مسیر زیبایی را مهیا کردند تا من بتوانم درس درست زندگی کردن را بیاموزم؛ البته این‌ها درک بالایی می‌خواهد که با آموزش گرفتن در صراط مستقیم می‌توانیم به آن‌ها دست یابیم.

خدا را شکر می‌کنم که وارد کنگره شدم و در کنار افرادی قرار گرفتم که یکدیگر را درک می‌کنیم. من روز اول که وارد کنگره شدم‌ اصلاً حال خوبی نداشتم افسرده و بی‌هدف روز را به شب کرده همراه با ناشکری‌های پیاپی و من واقعاً شکرگزاری را در کنگره یاد گرفتم از خدا غافل شده بودم در صورتی که نمازم را می‌خواندم، روزه‌ام را می‌گرفتم، قرآن هم می‌خواندم و از قرآن کمک می‌گرفتم و قرآن هم کمکم می‌کرد معجزاتش را دیدم.

نمی‌دانم چرا از خالق خودم از آن قدرت مطلق الله بی‌خبر بودم و در وادی فراموشی رفته بودم من اصلاً خدا را گم کرده بودم به عینه خدا را در کنگره دیدم، شايد شما باور نکنید؛ ولی من واقعیت را گفتم. شکر بی‌نهایت، از خداوند برای راهنمای عزیزم خانم سيما که صبوری را به من آموخت و وجود با برکت آقای مهندس و خانواده محترمشان که راه سعادت را به من آموختند برای آن‌ها سلامتی و عزت روز افزون از خداوند باری‌تعالی خواستارم.

نویسنده: همسفر صدیقه رهجوی راهنما همسفر سیما(لژیون چهارم)
رابطه خبری و ویراستاری: همسفر منصوره رهجوی راهنما همسفر زهره(لژیون پنجم)
ارسال: همسفر سمیه رهجوی راهنما همسفر زهره(لژیون پنجم) دبیر دوم سایت
نمایندگی همسفران کریمان