همسفر لیلی:
در گوشهای از این جهان پهناور، گاهی یک نفر میآید تا دریایی از امید را قطره قطره در دل تاریکیها جاری کند. تو آن کسی بودی که در دل تباهی نهال زندگی کاشتی وقتی همه چیز میگفت: تمام شده تو آمدی و گفتی آغاز شده است راهی که ساختی فقط یک مسیر درمان نبود یک سفر بود سفر از من به سوی ما از تاریکی تنهایی به روشنایی با هم بودن. تو یادمان دادی که زخمها را میتوان به آواز تبدیل کرد و هر شکستی آغازی است برای ایستادنی دوباره کنگرهات فقط یک روش نیست یک خانه است. خانهای که در آن گمشدگان خود را مییابند و شکستهها مرهم میشوند برای یکدیگر. تو باور داشتی که میشود حتی در طوفان کشتی ساخت که نه تنها غرق نمیشود، بلکه دیگران را نیز به ساحل نجات میرساند. امروز بسیاری از ما که نفسهایمان به شماره افتاده بود زیر این آسمان مهربان تو دوباره زندگی را در سینه حس میکنیم. تو به ما آموختی که رهایی یک مقصد نیست یک مسیر است. مسیری که با گامهای استوار امید هر روز هموارتر میشود. پیش تو سر تعظیم فرود میآوریم، نه فقط به خاطر آنچه که انجام دادی بلکه به خورشید امیدی که در نگاهت روشن است. تو ثابت کردی که یک نفر میتواند دنیایی را تغییر دهد و تو تغییر دادی همیشه پایدار و مانا باشی ای بنیانگذار راه نجات ای سازنده خانه دوم ما با سپاس بیپایان
همسفر فاطمه:
نمیدانم از کجا و چگونه بنویسم؟ قلم در اختیار من نیست وقتی میخواهم از قدرت و معجزه الهی بنویسم که خداوند هنوز دربهای رحمت خودش را برای بندگان گرفتار در تاریکی باز میکند هنوز هم هستند انسانهایی که به جز خودشان به دیگر انسانها فکر میکنند و بنیانی میشوند برای جان گرفتن انسانهایی که در دل تاریکی مدفون شدهاند و راه بازگشتی ندارند ریشهای از نور میشوند در دل تاریکی تا روشن کننده جهانی باشند که در ظلمات غوطهور است تا بنیانگذار نور باشند در دلهای خفته و بدون احساس، آیا برای داشتن چنین انسانهایی نباید به خداوند توانا سجده کرد؟ آقای مهندس دژاکام هم از مردانی هستند که نخواستند خوشی رهایی از تاریکی فقط برای خودشان باشد خواستند تا طعم شیرین و دیدن روشنایی را به دیگر انسانهایی که گرفتار در تاریکی هستند برسانند. پیام رهایی را به سراسر گیتی روان کنند تا انسانهای زیادی از این چشمه جوشان سیراب شوند. مهندس دژاکام ریشهای هستند برای اینکه درخت تنومند کنگره۶۰ در برابر بادها و طوفانها سر خم نکند ریشهای محکم و مقتدر است تا مبادا طوفانی این درخت را به بازی بگیرد. خداوندا شاکر و سپاسگزارت هستم که این چنین انسانی را برای بیرون آوردن هزاران انسان از دل تاریکی آفریدی تا من هم بتوانم مثل همه انسانهای در تاریکی مانده به روشنایی بیایم و لذت آن را در زندگیام احساس کنم. هفته بنیان هفتهای است که به ما یادآور میشود در کجای تاریخ هستیم و از چه مسیرهایی گذشتیم تا به حال خوش امروزمان برسیم. این هفته را به آقای مهندس و خانواده محترمشان تبریک عرض میکنم و از خداوند برایشان سلامتی و طول عمری با عزت خواستارم و خداوند را سپاسگذارم که عضو کوچکی از این درخت تنومند هستم.
ویراستاری و ارسال: همسفر فرزانه رهجوی راهنما همسفر زهره (لژیون پنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی کاشمر
- تعداد بازدید از این مطلب :
110