گروه خانواده_مشارکت گروهی از همسفران لژیون یک در مورد بنیان کنگره 60

همسفرتکتم
من هم به نوبه ی خودم هفته بنیان را به آقای مهندس و خانواده عزیزشان تبریک و تهنیت عرض می‌کنم و ازخداوند برای ایشان سلامتی و تندرستی خواستارم.
من سفر اولی هستم و از بنیان هنوز چیزی نمی دانم، فقط خدا را سپاسگزارم که این راه برای مسافر من هم باز شد. مسافر من هم قبلا خیلی تلاش کرد برای پاک شدن، ولی نتیجه ای حاصل نشد. شاید هنوز زمان و مکانش نرسیده بود تا امروز و این‌که فهمیده بود کنگره ۶۰ مکانی هست که می تواند به رهایی برسد. واقعا خدا را شکر تا امروز که بسیار خوب بوده و خداوند ناجی مهربان را برای ما و مسافر های ما فرستادند. مهندس دژاکام چه سختی هایی را کشیدند و چه درس هایی را تجربه کردند تا به مسافران ما کمک کرده باشند، تا آن ها هم به رهایی کامل برسند.
واقعا زبان من قادر نیست این همه لطف و مهربانی را وصف کند. باز هم تشکر فراوان از خداوند بزرگ و مهندس حسین دژاکام. به امید روزی که همه انسان های مصرف کننده به رهایی برسند.
همسفر زهرا
این هفته ی ارزشمند را خدمت آقای مهندس و خانواده محترم شان و تمام اعضای کنگره ۶۰ تبریک عرض می کنم.
در واقع روز تولد آقای مهندس، روز تولد تک تک ما، روز تولد دوباره و بازگشت ما به زندگی است.
مهندس دژاکام می‌فرمایند: «هفته بنیان برای این گذاشته‌ شده است تا همه‌ی اعضا بدانند که کنگره چگونه شکل‌ گرفته است. شکل‌گیری کنگره دقیقاً مانند یک بذر بود که جوانه زد و شروع کرد، در زیر خاک تلاش کرد و حرکت کرد؛ و این شکافته شدن متد DST بود. و زمانی که آن بذر به زمین رسید زمانی بود که کنگره تأسیس‌ شد.»
۱۵آذر ۱۳۷۶ مهندس پس از هفده سال اعتیاد با روش ترک‌های گوناگون با روش ابداعی خودشان، به رهایی می‌رسند که همان‌طور که در کتاب شصت درجه زیر صفر آمده است، باوری در ناباوری بود. سال ۱۳۷۸ کنگره را تأسیس می‌کنند که آن زمانی بود که آن بذر شکافته شد، از خاک عبور کرد و به زمین رسید.
امروز اگر به کنگره می‌رویم و با حال خوش برمی‌گردیم، ثمره‌ی همان ریشه محکم کنگره است که هیچ طوفانی او را نمی‌تواند تکان بدهد. خدا را شکر بابت این گوهرهای که بی چشم ‌داشت نور می‌دهند.
من و مسافرم حال خوب مان و زندگی دوباره‌مان را مدیون خوبی‌های مهندس دژاکام و خانواده‌ی بزرگوارشان و تمامی زحمتکشان کنگره هستیم. امیدوارم بتوانیم روزی تمام محبت‌هایشان را جبران کنیم.
همسفر زهرا
من هم به نوبه خودم این هفته را به تمامی اعضای کنگره ۶۰، مخصوصاً آقای دژاکام و خانواده محترم شان تبریک عرض می‌کنم.
کاری که  مهندس دژاکام  کردند را نمی‌توان به زبان آورد. چه خانواده‌هایی را به زندگی دوباره برگرداندند، چه فرزندانی را از طلاق نجات دادند، چه انسان‌هایی را شاید از مرگ نجات دادند.
مهندس دژاکام کاری کردند که هنوز که هنوز است، در هیچ جای کره زمین کسی نتوانسته به آن دست پیدا کند. یعنی هنوز روی دست این متد و این روش نیامده و نخواهد آمد. خدا می‌داند اگر خانواده ی من با کنگره آشنا نمی‌ شدند چه بر سر ما می‌آمد، خدا می‌داند اگر این روش و این متد نبود چه دختران و چه پسرانی جلوی چشمان خانواده‌شان پرپر می‌شدند، خدا می‌داند چندین خانواده‌هایی همین الان در صف انتظار ورود به کنگره هستند تا نجات پیدا کنند از تاریکی اعتیاد.
بنیان کنگره ۶۰ نه تنها روش درمان اعتیاد را کشف کردند، بلکه روش زندگی کردن را به ما می‌آموزند. به قول مهندس: « اینجا معتاد ترک نمی دهند، اینجا استاد پرورش می دهند.»
الان  در کنگره دارند از درمان سرطان صحبت می‌کنند، کاری که کشورهای بسیار پیشرفته هنوز نتوانستند به آن دست پیدا کنند. بنیان کنگره ۶۰ جناب مهندس حسین دژاکام فقط حرف نمی‌زنند، عمل می‌کنند و هیچ کدام از گفته‌های ایشان غیرعقلانی نیست. 
من به نوبه خودم از ایشان کمال تشکر را دارم و امیدوارم خداوند عمر با عزت و با سلامتی به ایشان بدهد. هزاران هزار مرتبه از ایشان ممنون و سپاسگزارم.
همسفر فرزانه
در ابتدا از آقای مهندس و خانواده ی ایشان تشکر می‌کنم که توانستند بستری فراهم  کنند که یک نوع معجزه را در عصر حال به کل جهان ثابت کنند. معجزه ای که تا وارد این مکان مقدس نشوی، نمی بینی و برایت باورش سخت است.
مسافر من همیشه می‌گفت: «مواد مرخصی دارد؛ ولی ترخیصی ندارد.»  من هم باورم شده بود، چون هر باری که کنار می گذاشت، باز دوباره شروع می کرد. ولی با آمدن به کنگره 60 توانست مواد را کنار بگذارد و به آرامش برسد. ما هم در کنار مسافرم توانستیم لذت زندگی کردن را تجربه کنیم.
امیدوارم من هم در این راه بتوانم یک خدمت گزار باشم و روز به روز آموزش ببینم.

رابط خبری: راهنما همسفر طاهره (لژیون یک)
عکس: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون یک)
ویرایش و ارسال: همسفر نازنین رهجوی راهنما همسفر طاهره (لژیون یک) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی تربت حیدریه