مشارکت مکتوب در باب دستور جلسه هفته بنیان

هفته بنیان، یاد سپیدار استوار کنگره ۶۰
در تقویم عشق و خدمت، هفته‌ای است که نه به تقویم میلادی بسته است و نه به فصل سال؛ هفته‌ای است به رنگ برکت و امید، هفته‌ای که ریشه‌های محبت و دانایی در خاک انسان جوانه زدند. این هفته را اعضای کنگره۶۰ با نام هفته بنیان می‌شناسند؛ یاد و نام مهندس حسین دژاکام، بنیان‌گذار راه نجات از تاریکی اعتیاد تا روشنایی عقل و عشق. هفته بنیان، تنها یک مناسبت تقویمی نیست؛ یادآور روزی است که جرقه‌ی بزرگ‌ترین تحول در درمان اعتیاد در ایران زده شد. روزی که مردی از میان درد و نابسامانی برخاست و با ایمانی بی‌تزلزل گفت: ما آمده‌ایم تا اعلام کنیم که صورت مسئله اعتیاد را حل کرده‌ایم. از همان لحظه، مسیری نو آغاز شد؛ راهی که از تجربه و تفکر گذشت تا به دانایی و رهایی رسید. مهندس دژاکام، برای میلیون‌ها انسان درگیر با غول اعتیاد، تنها یک نام نیست؛ او نماد امید، صبر، و انسان‌دوستی است. او نه فقط یک سیستم علمی را بنیان گذاشت؛ بلکه مکتبی را بنا نهاد که در آن محبت و آموزش به اندازه‌ی دارو و روش اهمیت دارد.
کنگره۶۰ با متد DST، علمی را به انسان بازگرداند که علم فراموش‌ شده‌ی تعادل در جسم و روان است. در این روش، درمان نه زجرآور است و نه تحمیلی؛ بلکه سفری آگاهانه و آرام است از تاریکی به نور. در هفته بنیان، هر عضو کنگره۶۰ به نوعی گذشته‌  خود را مرور می‌کند؛ یاد روزهایی که در طوفان اعتیاد گم بود و راه نجات را نمی‌دید، تا روزی که دستی مهربان به سویش دراز شد و گفت: تو می‌توانی تغییر کنی، اگر خواستی این جمله ساده، اما خدایی، مسیر زندگی هزاران انسان را عوض کرد. این هفته فرصتی است برای شکرگزاری از مردی که درد را شناخت؛ اما در آن نماند؛ بلکه از دل رنج، راه رهایی را بیرون کشید. هفته‌ای است برای تقدیر از بنیانی که ارزش انسان را به او بازگرداند. در این روزها، هر لژیون، هر راهنمایی و هر رهجو، سنگی نمادین از این بنای عظیم را در قلب خود احساس می‌کند؛ زیرا هرچه داریم از آن ریشه‌ای است که با ایمان و عشق کاشته شد.
هفته بنیان در سراسر نمایندگی‌های کنگره۶۰ نه فقط برای تشکر هستند؛ بلکه یادآور پیمان هستند؛ پیمان ادامه دادن مسیر خدمت، آموزش، و سازندگی. در این هفته ها، صدای دست‌ها، صدای عشق است؛ لبخند اعضا، انعکاس نوری است که از سال‌ها تلاش و فداکاری برخاسته است. این هفته یادآور آن است که انسان؛ حتی از دل ویرانی هم می‌تواند دوباره برخیزد که ایمان اگر با علم و عشق همراه شود، راهی می‌سازد که هیچ دیواری توان سدّ آن را ندارد. کنگره۶۰، تجلی همین پیوند است: علمی که از محبت ریشه می‌گیرد و محبتی که در علم معنا پیدا می‌کند. هر سال، وقتی هفته بنیان فرا می‌رسد، اعضا به یاد می‌آورند که چه فاصله‌ای میان آن دیروز تاریک و امروز روشن طی کرده‌اند. آن‌گاه دل‌ها پر از سپاس می‌شود؛ سپاس از خداوند، از مهندس دژاکام و خانواده‌ی بزرگ کنگره۶۰؛ زیرا اگر او نبود، هزاران پدر دوباره هیبت پدر را پیدا نمی‌کرد.هزاران فرزند دوباره آغوش خانواده را حس نمی‌کرد، هزاران انسان دوباره طعم لبخند را نمی‌چشیدند. کنگره۶۰ تنها یک نهاد درمان نیست؛ مدرسه‌ای است برای انسان بودن، برای زیستن در تعادل، برای عشق ورزیدن بی‌توقع. هفته بنیان، یادآور آغاز همین مدرسه‌ی انسان‌سازی است. اینجا محبت، نه حرف است و نه شعار؛ عمل است هر روز در چهره‌ی خدمت‌گزاران دیده می‌شود.وقتی درباره بنیان صحبت می‌کنیم، درواقع از شخصی صحبت می‌کنیم که ریشه و اساس این ساختار عظیم را بنا کرد؛ کسی که با رنج، تجربه و تفکر عمیق خود، روشنایی را جایگزین تاریکی بسیاری از انسان‌ها کرد.

اگر امروز ما در کنگره روی صندلی می‌نشینیم و با آرامش، نظم و امنیت آموزش می‌گیریم، اگر مسافر بهترین روش درمان اعتیاد را دریافت می‌کند، اگر این‌همه عشق و انسانیت در این فضا جریان دارد، همه و همه نتیجه تفکری است که بنیان آن را خلق کردند.
بنیان یعنی نقطه‌ای که از دل سختی‌ها، امید متولد شد.یعنی اندیشه‌ای که مسیر را ساخت، راه را نشان داد و هزاران خانواده را دوباره به آرامش رساند.من به‌عنوان یک مسافر قدردان بنیان کنگره ۶۰ و تمام کسانی هستم که این مسیر را زنده و پویا نگه داشته‌اند.خدا را شکر می‌کنم که در چنین مکانی آموزش می‌بینم.»
امروز، در سالگرد بنیان، به مهندس دژاکام می‌گوییم: سپیدار مهربان، سایه‌ات مستدام باد. ثباتت، ایمان را معنا کرده و حضورت، امید را زنده نگه داشته است. از تو می‌آموزیم که عشق؛ اگر با عمل همراه شود، جهان را دگرگون می‌کند. باشد که چراغ دانایی و عشق کنگره۶۰ در دل هر ره‌جو، هر راهنما و هر مسافر تازه روشن بماند. سال‌به‌سال، این هفته‌ی جاودان یاد، با شکوه‌تر، پربارتر و پرنورتر برگزار شود.

مسافر امیر رهجوی لژیون یکم 🌹🌹