دلنوشته همسفر نوشآفرین در مورد هفته بنیان:
انسان، در مسیر زندگی همواره در تار و پودِ رنج، درد و تاریکیهای جسم و روان گرفتار بوده است؛ و همیشه برای رهایی از این بندها تلاش میکند. حتی آنان که به ظاهر آسوده و بیخیال مینمایند، در عمق وجودشان به دنبال نجات و آرامشاند.
اما رهایی، هم زمان میخواهد و هم شناخت؛ و گاه، نیازمند دستی است که راه را نشان دهد، نوری که در سیاهیها بتابد.
در این میان، ما اعضای کنگره ۶۰، به لطف خواست قدرت مطلق، به بزرگترین راهنما و حامی خود دست یافتهایم؛ انسانی از جنس خودمان، دردکشیده و زخمخورده، که لقمهای آماده و پاک برایمان فراهم کرده تا با استفاده از آن، به درمان، به رهایی، و به خویشتنِ حقیقیمان برسیم.
کنگره ۶۰، بنیانی است عظیم، درختی تنومند که ریشههایش تا اقصینقاط ایران و حتی جهان گسترده است. ریشهای که از جناب مهندس حسین دژاکام سرچشمه گرفته، و خانوادهی بزرگ و پرارزش ایشان و دیدهبانان محترم، تنه و شاخههای آن را پرورش دادهاند؛ کسانی که چراغ راه شدهاند در تاریکیها، و مسیر دانایی را هموار کردهاند.
از کودکی آموختهایم قدردانی را، سپاس از پدر و مادر، از معلم، از خداوند متعال؛ و امروز نیز، به همان آموزه وفاداریم— سپاسگزار راهنمایان، استادان، و در رأس آنان، بنیانگذار کنگره ۶۰ هستیم. چراکه اگر جناب مهندس این روش ارزشمند DST را کشف نمیکردند، یا در دلِ خویش نهان میداشتند، هیچیک از ما به این رهایی عظیم دست نمییافتیم.
بنیان کنگره، درختی است که ریشهاش عشق مهندس است، آبیاریاش فداکاری خانوادهی ایشان، و میوههایش هزاران انسان رها یافتهاند.
من نیز به عنوان عضوی کوچک از این خانوادهی بزرگ، از صمیم قلب قدردان زحمات جناب مهندس، خانوادهی گرامیشان، شورای دیدهبانان، استادان، راهنمایان، و تمام مسافران و همسفران عزیز هستم.
در پایان، این هفتهی مبارک بنیان را به جناب مهندس دژاکام، استاد امین، خانم آنی عزیز، خانم شانی گرامی، شورای دیدهبانان و همه اعضای کنگره ۶۰ تبریک عرض میکنم و از خداوند بزرگ میخواهم مرا ثابتقدم بدارد تا جان در بدن دارم، در این مسیر نور و رهایی استوار بمانم.
چرا که «رهایی از اعتیاد، باوری است در میان ناباوریها.»
تهیه و ارسال مطلب: همسفر لیلا مرزبان خبری
گروه همسفران نمایندگی اردبیل
- تعداد بازدید از این مطلب :
123