دلنوشته مسافر حمید از لژیون چهاردهم با موضوع بنیان کنگره 60

  سلام دوستان، حمید هستم یک مسافر؛ آخرین آنتی ایکس مصرفی شیره خوراکی و کشیدنی، مدت سفر ۱۵۵ روز به روش DST، راهنما آقای هادی ثالثیان، لژیون ۱۴ نمایندگی بنیان مشهد، مقدار داروی، ورزش شنا، مصرفی ۲.۵ سی‌سی در هر وعده

واژهٔ «بنیان» در ظاهر به معنای پایه، اساس و ریشه است؛ اما در حقیقت بنیان یعنی کسی که طرح و روش و تفکری نو می‌آفریند؛ یعنی آغازگر مسیری که پیش از او وجود نداشته یا اگر بوده، ناقص بوده است. برای درک عمیق‌تر این واژه کافی است ساخت یک بنا را تصور کنیم. وقتی می‌خواهیم خانه‌ای، پل یا هر سازه‌ای را بنا کنیم، اولین و مهم‌ترین مرحله، پی‌ریزی و فونداسیون است. مهندسین همیشه می‌گویند: اگر پایه‌ها درست طراحی و محکم اجرا نشود، هیچ طبقه‌ای روی آن دوام نمی‌آورد. اگر بنیان سست باشد، ساختمان دیریازود با اولین لرزش فرومی‌ریزد. کنگره ۶۰ نیز مثل یک سازهٔ عظیم و باشکوه است؛ اما سازه‌ای از جنس انسان، تفکر و عشق. جناب مهندس دژاکام، همان «فونداسیون زنده» و «پایهٔ استوار» این بنا هستند. انسانی که اگر امروز به راندمان کنگره ۶۰ نگاه می‌کنیم درمان اعتیاد، چاقی، افسردگی، حتی ورود به حوزه‌هایی مانند سرطان همه‌وهمه بر پایهٔ تفکر، دانش و جهان‌بینی همین بنیان‌گذار عزیز شکل‌گرفته است. کاری که جامعهٔ علمی جهان در صدسال گذشته نتوانسته برای خیلی از این موضوعات انجام دهد، کنگره ۶۰ با یک روش بومی، علمی و قابل‌فهم، به‌تدریج محقق کرده است. امروز ما فقط مسافران یک سفر نیستیم؛ ما شاهدان شکل‌گیری مسیری هستیم که بدون شک، روزی جهانی خواهد شد. هرچه این درخت بزرگ‌تر و پربارتر می‌شود، بیشتر به ریشه‌ای که آن را نگه داشته احترام می‌گذاریم. این ریشه، همان مهندس عزیز است؛ انسانی ریشه‌دار، پژوهشگر، اندیشمند و استوار که طرحی نو درانداخته و بنایی ساخته که هزاران انسان از آن جان گرفته‌اند. چقدر زیباست این بیت که وصف حال ماست: «یک بوسه ز تو خواستم و شش دادی شاگرد که بودی که چنین استادی؟» در پایان، از همهٔ دوستانی که وقت گذاشتند و دل‌نوشتهٔ من را خواندند، صمیمانه سپاسگزارم. امید که ما نیز روزی، هر کدام به سهم خود، ستونی برای این بنا باشیم.

مرزبان خبری: مسافر وحید
ویرایش: مسافر علی
ارسال:مسافر نوید نگهبان سایت