سومین جلسه از دوره دوازدهم کارگاههای آموزشی خصوصی کنگره ۶۰، نمایندگی رضا مشهد، به استادی مسافر مهدی، نگهبانی مسافر مهدی و دبیری مسافر مهدی با دستور جلسه «وادی دهم و تاثیر آن روی من» پنج شنبه 13 آذر ۱۴۰۴ ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سخنان استاد:
سلام دوستان، مهدی هستم، یک مسافر.
دستور جلسه امروز، وادی دهم است: صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است.
چرا فقط در انسان این صفت قابل تغییر است؟ مخصوصاً تأکید شده است برای انسان، نه برای حیوان. چون در یک دنیایی زندگی میکنیم که در جریان است، در حال، به قول ما مشهدیها، "بالا پایین" زیاد دارد، "زیر و رو" زیاد دارد، افت و خیز زیاد دارد.
کنگره ۶۰ یکی از رسالتهایش این است که آدرس انسانها را به خودشان میدهد؛ یعنی در چه مقطعی هستند، در کجای کار هستند، چه صفتی دارند. اگر صفت خوب دارند، بتوانند حفظش کنند، چون قابل تغییر است. صفت خوب هم در حال بالا پایین شدن و تغییر است، و اگر صفت بد دارند، دارد نشان میدهد به ما که مهدی باید این صفتهای بدم را تغییر دهم.
این تغییر، دوستان، خب، سه جلسه راجع به این وادی داریم صحبت میکنیم. سر لژیونها هم خیلی صحبت میشود. اساتید هم این هفته صحبت کردند، ولی دو سه تا نکتهای که قابل تکرار است و تکرارش هم مشکلی ندارد، برای جا افتادن موضوع، یکی اینکه اول باید خواسته وجود داشته باشد برای تغییر صفت؛ یعنی باید بخواهیم که این صفت تغییر کند، تبدیل شود به یک صفت خوب.
برای تغییر این صفت چند تا چیز نیاز است: اول خواسته، دوم دانستن و دانایی و آموزش. من میخواهم یک صفتی را تغییر دهم. چطوری؟ از چه راهی؟ کدام راه بهتر و مطمئنتر است و به خیر ختم میشود و نتیجه خوب بهدست میآید؟ اینجا است که باید از استاد یا معلم کمک گرفت. قطعاً بدون معلم و استاد به هیچ نتیجهای نخواهیم رسید.
برای تغییر این کار، شما فرض بگیرید که میخواهید یک زبان خارجی (عربی، انگلیسی و غیره) یاد بگیرید. خواسته آن را هم دارید. با خواسته بهتنهایی نمیتوانید انجام دهید. حتماً باید یک استاد و یا معلم باشد. داشتن استاد جزو واجبات است. خدا حفظ کند، در یک برههای از زمان حضور داریم که استادی داریم به نام مهندس دژاکام که تفکر کنگره ۶۰ را برای ما باز میکند.
من با اینکه ۱۰ سال رهایی دارم، جرئت ندارم در همهجا بگویم من مصرفکننده بودم، مخصوصاً در فامیل. ولی این مرد با شجاعتش و با عشقی که به دیگر انسانها داشت، تغییری که در خودش دید، دوست داشت برای دیگر انسانها هم رقم بخورد. بعد از رهاییاش یعنی ۲۸ سال پیش رفت در یک برنامه زنده صدا و سیما و گفت: من معتاد بودم، با این روش درمان شدم و حاضرم به دیگر انسانها کمک کنم." او نرفت در خانهاش قایم بشود، بگوید "کی بود، کی بود، من نبودم. حاصلش هم تا الان حدود ۹۷ هزار نفر رهایی است؛ یعنی ۹۷ هزار خانواده، ۹۷ هزار فامیل رها شدهاند.
خدا را شکر میکنیم که در یک زمانی هستیم که ایشان هست و قدردان زحمات ایشان، خانواده ایشان و پیشکسوتهایی که ثابتقدم بودند در این مسیر و ایستادند پای کار که کنگره به این وسعت رسید؛ حدود ۱۳۰ هزار نفر در حال درمان هستند و ۹۷ هزار نفری که عرض میکنم، ۹۷ هزار نفری هستند که بعد از رهایی سه تا فالوآپشان را دادند؛ یعنی با سند و مدرک است، نه اینکه فقط عدد باشد. کار خیلی بزرگی است. ایشان هم با آموزش از اساتید خودش توانست این تغییرات را در خودش و در من نوعی به وجود بیاورد.
ممنونم که با سکوت زیبایتان به حرفهای من گوش کردید.

تایپ: مسافر احمد لژیون چهارم
ویرایش: مسافر احمد لژیون چهارم
عکاس: مسافر محمد لژیون پنجم
ارسال خبر: مسافر محمد لژیون پانزدهم
تایید خبر: مسافر جلال لژیون پنجم
مرزبان خبری: مسافر مصطفی
- تعداد بازدید از این مطلب :
233