امید به تغییر در سایهٔ جاری بودن انسان

دلنوشته وادی دهم
سلام و خداقوت.
وادی دهم، این حقیقت آرام‌بخش را در دل انسان روشن می‌کند که «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است». همین یک جمله برای جانِ خسته ما امید می‌آورد؛ امید اینکه هیچ چیز جز خداوند مطلق، ثابت و تغییرناپذیر نیست. حال انسان، روزگار انسان، شرایط انسان… همه در مسیر شدن‌اند. اگر امروز دستم خالی است، این به معنای فقر همیشگی نیست. اگر امروز دلم گرفته و حال خوبی ندارم، این حال قرار نیست تا ابد ماندگار باشد. همان‌طور که حافظ می‌گوید: ای دل غمدیده، حالت به شود دل بد مکن.
این وادی تنها در کنگره ۶۰ معنا گرفته و جامه عمل پوشیده است؛ جایی که آقای مهندس ثابت کردند انسان می‌تواند صفت اعتیاد را از خود جدا کند، اگر خودش بخواهد و حرکت کند. در جهان بیرون چنین باوری وجود ندارد. حتی اگر کسی سی سال پاکی داشته باشد، باز باید خودش را معتاد بداند و تا پایان عمر زیر بار همان برچسب بماند، بی‌آنکه به تعادل و بی‌حسی واقعی نسبت به مواد برسد.
اما در کنگره، ما این معجزه تغییر را در تک‌تک اعضا می‌بینیم. انسان‌هایی که نه‌تنها از بند اعتیاد رها می‌شوند، بلکه بسیاری از صفات ناپسند از وجودشان زدوده می‌شود و به آدم‌هایی صالح، آرام و خدمت‌گزار تبدیل می‌گردند. کسی که دیروز از پس زندگی خودش برنمی‌آمد، امروز در مقام راهنما جان‌های زیادی را احیا می‌کند.
این اتفاق بزرگ تنها با مسیر تزکیه و پالایش رقم می‌خورد؛ با تغییر تفکر و رسیدن به تفکر سالم، عمل سالم، حس سالم، ایمان سالم و در نهایت عشق سالم. از میان همه صفاتی که انسان می‌تواند به آن برسد، صفت بخشندگی زیباترین است؛ صفتی که از عشق و محبت بی‌دریغ زاده می‌شود. ما در کنگره و لژیون سردار یاد می‌گیریم که بیداری، زمانی رخ می‌دهد که انسان خدمت به دیگران را بیاموزد و به بخشندگی برسد، چه در جان و چه در مال.
هستی بخشنده است و برای هماهنگ شدن با این نظام بزرگ، انسان نیز باید بخشنده شود. اما این تغییر ناگهانی نیست. قرار نیست یک‌شبه مهربان، بخشنده یا شریف شویم. باید زمان بدهیم، در مسیر تزکیه و پالایش قدم بگذاریم، آرام‌آرام صفات خود را اصلاح کنیم تا در نهایت به عشق، محبت و وادی چهاردهم برسیم.
و همیشه این حقیقت را در خاطر داشته باشیم: همان‌طور که صفات بد ما قابل تغییرند، صفات خوب ما نیز اگر از مسیر آموزش، پالایش و مراقبت دور شویم، تغییر خواهند کرد.
چون صفت گذشته در انسان صادق نیست… چون جاری است.
نویسنده: راهنمای تازه‌واردین، مسافر محمد
تنظیم و ویراستاری: مسافر محمدرضا
《مسافران نمایندگی پروین اعتصامی اراک》