روش DST و مسیر کنگره به‌صورت طبیعی انسان را تغییر می‌دهد

به نام قدرت مطلق الله

جلسه دوم از دوره سیزدهم سری جلسات کارگاه های آموزشی خصوصی کنگره 60 نمایندگی شوشتر به استادی مسافر سروش، نگهبانی مسافر ابراهیم و دبیری مسافر حسین با دستور جلسه وادی دهم و تاثیر آن روی من در روز یکشنبه مورخ 1404/09/09 راس ساعت 17:00 آغاز به کار نمود.

سلام دوستان، سروش هستم یک مسافر، در ابتدا از نگهبان جلسه، راهنمای عزیزم آقا علی و ایجنت محترم شعبه، آقا کیوان، تشکر می‌کنم که این فرصت را در اختیار من قرار دادند تا درباره دستور جلسه صحبت کنم، وقتی انسان مصرف‌کننده می‌شود، در واقع یک صفت به او داده می‌شود؛ صفتی که نتیجه تکرار یک رفتار است. من نیز زمانی مصرف‌کننده نبودم، اما با یک‌بار و دوبار و چندبار مصرف، این کار به‌تدریج تبدیل به صفت من شد؛ صفتی که باعث شد همه چیز را فقط برای خودم بخواهم و شرایط زندگی‌ام کاملاً تحت‌تأثیر آن قرار بگیرد. نه شب می‌توانستم بخوابم، نه صبح بیدار شوم، نه توان کار کردن داشتم. در آن وضعیت دیگر هیچ‌چیز و هیچ‌کس برایم معنایی نداشت. اما امروز شرایط فرق کرده است. من به کنگره آمدم، مواد کنار رفت و حتی صفت من هم تغییر کرد؛ و این واقعاً زیباست که امروز یک مسافر هستم. راهنماهایی که زمانی خودشان مصرف‌کننده بودند، امروز با غلبه بر تاریکی، به نور رسیده‌اند و از وقت و زندگی خود می‌گذرند تا در اختیار ما باشند. در مورد صفت گذشته باید بگویم که به دلیل مصرف و شرایط شغلی‌ام مجبور بودم دروغ بگویم و بسیاری از چیزها را پنهان کنم. این‌ها به مرور تبدیل به بخشی از صفات من شده بود و به همین دلیل مدام به مشکل برمی‌خوردم. اما وقتی وارد کنگره شدم، منبع انرژی‌ام تغییر کرد. دیگر آن چیزی نبود که از ساقی می‌گرفتم؛ چرخه زندگی‌ام عوض شد و صفت جدیدی در من شکل گرفت: مسافر شدن.

امروز دیگر نیازی به دروغ گفتن ندارم، چون حق انتخاب دارم. قبلاً دروغ گفتن برایم روتین بود، اما اینجا در فرآیند درمان حق انتخاب به من بازگشته؛ یعنی می‌توانم انتخاب کنم که چه رفتاری داشته باشم. یک زمانی شرایط برایم تصمیم می‌گرفت، اما حالا خودم تصمیم می‌گیرم. البته دوستان قدیمی مرا با همان صفات قبلی می‌شناختند و گاهی نگاهشان مرا به رفتارهای گذشته می‌کشاند، اما کم‌کم توانستم تغییر کنم. به نظر من، روش DST و مسیر کنگره به‌صورت طبیعی انسان را تغییر می‌دهد؛ به شرطی که به صفات قبلی‌اش نچسبد. تا صفات تغییر نکند، هیچ اتفاقی در زندگی نمی‌افتد و تا زمانی که من از برخی مسائل دست نکشم، از تاریکی رها نخواهم شد. تنها قالبی که می‌تواند انسان را از تاریکی رها کند، قالب کنگره است؛ جایی که می‌آموزیم دروغ نگوییم، خشم، کینه، حسادت و ابزارهای نیروهای منفی را از خود دور کنیم و اجازه ندهیم بر ما اثر بگذارند.