صفت‌های بد گذشته، اجازه تفکر سالم را می‌گیرند

سلام دوستان مهدی هستم مسافر.
خداوند را شاکرم و سپاسگزارم بابت توفیق خدمت کردن و ارائه دادن این دلنوشته، پیرامون وادی دهم.

عنوان وادی دهم می‌گوید: "صفت گذشته در انسان صادق نیست چون جاری است."
در گذشته، با نادانی و ناآگاهی‌هایی که داشتم، در تاریکی خود غرق شده بودم. صفت‌هایی چون بدبینی، غرور، منیت، ترس از تنهایی، گوشه‌گیری و انزوا، اجازه نمی‌داد تفکر سالمی داشته باشم و هر کار یا حرفی را بدون اندیشه انجام می‌دادم. در آن زمان، نه تفکر سالمی داشتم و نه ایمانی به خدا و جهان هستی. حس‌های آلوده و افکار منفی‌ام، همواره مرا به سمت کارهای ضدارزشی سوق می‌داد. با فقدان ایمان، هیچ نیرو و قدرتی برای انجام عمل سالم در وجودم نبود. چه خسارت‌هایی که به خود و دیگران زدم و باعث آزارشان شدم. عشق و محبتی که باید نثار خود، خانواده و جامعه می‌کردم، در حصار کینه و حسرت، پاک و سالم باقی نمی‌ماند. با مصرف مواد مخدر و غوطه‌ور شدن در این تاریکی، هیچ حس سالمی نداشتم و اطراف خود را درک نمی‌کردم. از همه جا رانده و مانده بودم. فکر می‌کردم من، مهدی، همیشه با اعتیاد و صفت‌های گذشته که مملو از آلودگی و ضدارزش است، تا ابد همراه خواهم بود؛ تا این‌که قدم به بنای محکم و استواری به نام کنگره ۶۰ نهادم.

در آن‌جا دیدم که چه انسان‌های خالص، با عشق، محبت و حس‌های خوب، امثال من را آموزش می‌دهند. با وادی‌ها آشنا شدم؛ همچون وادی دهم که به من آموخت صفت گذشته صادق و راست نیست، چرا که انسان هر لحظه می‌تواند ذره‌ذره تغییر کند، زیرا "جاری" است. از طبیعت، این معلم بی‌نهایت زیبا، درس‌های زیادی گرفتم: بیدار شدن و خوابیدن درختان، پیدایش روز و شب و تغییر فصل‌ها. درک کردم که همه انسان‌ها، جانداران و جهان هستی در حال تغییر کردن و جاری بودن هستند.

از زمانی که وارد کنگره شدم، با خودم قرار گذاشتم که با آموزش‌های درست و صحیح و با فرمانبرداری از راهنمای خوب خودم، صفت‌های بد و حس‌های منفی را دور بریزم و تغییر کنم. تصمیم گرفتم به انسانی تبدیل شوم که به سمت نور، ارزش‌ها و صراط مستقیم حرکت کند و پس از آن، از این جهان به جهان دیگری ترخیص شود.

تهیه و تایپ: مسافر حامد لژیون نوزدهم
تنظیم و ارسال: مسافر موعود لژیون نهم

نمایندگی خواجو