این وادی به‌سان لبه شمشیر است

جلسه سیزدهم از دوره شانزدهم کارگاه‌های آموزشی خصوصی همسفران کنگره۶۰ نمایندگی جواد گلپایگان به استادی همسفر معصومه، نگهبانی همسفر سیما و دبیری همسفر مریم با دستور جلسه «وادی‌ دهم؛ صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.» روز یک‌شنبه ۹ آذرماه ۱۴۰۴ ساعت ۱۷:۰۰ آغاز به کار کرد.

خلاصه سخنان استاد:

خداوند بزرگ را بسیار شاکر و سپاسگزارم که بعد از مدت‌ها دوباره این فرصت را به من داد تا در این جایگاه قرار بگیرم و از شما عزیزان آموزش بگیرم. دستور جلسه امروز راجع‌به وادی دهم؛ صفت گذشته در انسان صادق نیست‌؛ چون جاری است.

در ابتدا پیام وادی دهم را می‌خوانم: «شهر به یکباره به طغیان دچار می‌گردد؛ اما نسیم آرام الله پس از چندی در تمامی آبادی‌ها حاکم می‌شود و عظمت و سلامتی باز می‌آید و شما از آن بهره بیشتری می‌برید. دوستان همه سلام می‌رسانند و از خداوند و نگهبانان شاکر هستند که وصل‌ها را انجام می‌دهند تا همه‌چیز در کائنات، به رحمت الهی، سیراب گردد.

در مقر شما، دوستان هر لحظه این روند و تکامل را با محبت، حس می‌نمایند. آنانی که مجذوب رحمت قدرت مطلق می‌شوند، به ارتقاء می‌رسند، آنانی که فقط به سورچرانی مشغولند نصیبی ندارند؛ می‌فهمی که چه می‌گویم، چهارپایانی که به دنبال پاهای اضافی می‌گردند تا خود را محکم در زمین نگه دارند؛

اما نمی‌دانند که بدون دست و پا، سر بر سجده الله بسیار آسان است، فقط تمنای دل می‌خواهد که با آن فاصله بسیار دارند مانند نابينايان، در روز به دنبال شب می‌روند. آن کس که باید بداند، می‌داند و آن می‌کند که حق می‌کند. دوستان، دایره‌وار دف بر دست، به سماع مشغولند و نیایش حق تعالی را می‌نمایند. جمعی از مستان از باده الهی، شکر است».

از دیدگاه من این پیام بسیار آموزنده است‌؛ زیرا می‌تواند زندگی انسان را متحول کند. این پیام به من یادآوری می‌کند که محکوم به گذشته‌ام نیستم؛ یعنی من می‌توانم با تغییر رشد کنم و دوباره متولد شوم. اگر دیروز در تاریکی، نادانی یا جهل بودم، امروز می‌توانم به‌سوی نور حرکت کنم و با آموزش و تجربه دانایی را جایگزین کنم.

این وادی به من می‌آموزد که دیگران را با گذشته‌شان قضاوت نکنم؛ به‌عنوان‌مثال اگر فردی دیروز گرفتار اعتیاد بوده یا در گذشته اشتباهی را مرتکب شده است، من نباید او را با گذشته‌اش بسنجم؛ زیرا انسان دائماً در حال تغییر است درست همانند رودخانه‌‌ای که همیشه در جریان و حرکت است.

وادی دهم به من می‌گوید که نباید اسیر گذشته باشم، چرا؟ چون می‌توانم با تزکیه و پالایش ضد ارزش‌های‌ درونم را تغییر دهم. این وادی به‌سان لبه شمشیر است که هم به من امید می‌دهد و هم هشدار. اگر مراقب نباشم، قطعاً در ضد‌ ارزش‌ها و تاریکی‌ها سقوط می‌کنم؛ درحالی‌که بیرون آمدن از تاریکی‌ها زمان زیادی می‌برد.

این وادی فقط برای مطالعه نیست؛ باید با آن زندگی و درباره آن تفکر کنم؛ چراکه کلمه‌به‌کلمه آن سرشار از آموزش است. این وادی به من هشدار می‌دهد که حواسم را جمع کنم، چرا باید این کار را انجام دهم؟ چون وادی دهم یکی از عمیق‌ترین وادی‌ها کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود است و به من کمک می‌کند که صراط مستقیم را پیدا کنم.

مهندس حسین دژاکام در سی‌دی «پیام‌آور» این موضوع را به زیبایی توضیح می‌دهند. من فکر می‌کنم شاید این مسیر سخت به نظر برسد؛ اما همراه با شیرینی است، چگونه؟ چون من جاری هستم و می‌توانم از طریق این جاری بودن به اقیانوس نور و آرامش برسم.

در پایان از خدای مهربان می‌خواهم که به همه ما قدرت تغییر، صبر در مسیر و نوری در دل عطا کند تا بتوانیم از گذشته عبور کنیم و آینده‌ای روشن بسازیم.

مرزبانان کشیک: همسفر معصومه و مسافر مجید
تایپیست: همسفر مهری رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم)
عکاس: مرزبان خبری همسفر نیره  
ارسال: همسفر مژگان رهجوی راهنما همسفر راضیه (لژیون سوم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی جواد گلپایگان