صفت گذشته در انسان قابل تغییر است

وادی دهم به ما می‌گوید: "صفت گذشته در انسان صادق نیست چون انسان جاری است." به خاصیت یا ویژگی هر چیز یا هر فرد صفت می‌گویند. انسان بر خلاف سایر موجودات و جمادات می‌تواند صفت خود را تغییر بدهد چون جاری است، مانند یک فرد‌ چاق که می‌تواند صفت چاقی را در خودش عوض کند.

وادی دهم مانند شمشیری برنده است که هم می‌تواند تیز و برنده و خطرناک باشد هم می‌تواند باعث نجات افراد شود، هم هشدار می‌دهد هم امید به بازگشت، هم سقوط است و هم صعود. این قانون، لطف و بخشندگی خداوند را به نمایش می گذارد. خداوند به انسان قدرت اختیار داد تا خودش زندگی‌اش را ترسیم کند. اگر خود فرد حرکت کند خداوند هم به او کمک خواهد کرد.

این وادی به ما می‌گوید که پایان هر نقطه می‌تواند آغاز خط دیگری باشد. انسان در هر نقطه‌ای که باشد می‌تواند صفت گذشته خودش را تغییر بدهد حتی گناهکارترین افراد می‌توانند صفت گذشته خودشان را تغییر بدهند و اگر هم در بالاترین نقطه بهشت باشیم، باید سعی کنیم آن جایگاه را حفظ کنیم و گرنه شیطان به زیباترین شکل ممکن وارد افکار و اندیشه ما می‌شود تا گوهر وجودی ما را برباید.

مسیر زندگی انسان مسیر تغییر، تبدیل و ترخیص است. انسان هیچ وقت از بین نمی‌رود اگر جسم انسان هم از بین برود روح انسان برای همیشه خواهد بود. بزرگترین معجزه حیات، خود حیات است و تا زمانی که مفهوم آن را نفهمیم معنی عشق را لمس نخواهیم کرد. غم و اندوه و مشکلات جزء بافت زندگی است و تا سر راه ما قرار نگیرند نمی‌توانیم معنی آسایش و شادی را درک کنیم. همه باید در ساعت زندگی کنند چون همه چیز پایان دارد، کره زمین و منظومه شمسی هم پایان دارند، مانند انسان که زمان مرگش مشخص شده است.

حضرت علی علیه السلام می‌فرماید: برای دنیا چنان زندگی کن که گویی همیشه زنده ای و برای آخرت چنان زندگی کن که گویی لحظه ای دیگر خواهی مرد. در جهان زمینی ساعت، شامل فضا، مکان و ساعت می شود. کسی که می میرد بلافاصله فضا، مکان و زمان زمینی خودش را از دست می‌دهد، معیارهایش عوض می‌شود و وارد خط دیگری با معیارهای جدید می‌شود.

در قدیم معتقد بودند که چهار عنصر مخالف آب، باد، خاک و آتش هستی را به وجود آورده‌اند. اما سه مولفه دیگر هم هست که در جهان زمینی و سایر جهان‌ها و ارتباط بین آنها نقش کلیدی برعهده دارد و هستی بدون آنها معنی ندارد که عبارتند از: نور، صوت و حس.

نور: در هستی فرمان می‌دهد و لطیف‌ترین چیزی است که ما در جهان هستی داریم.
صوت: اصوات وظیفه‌ای مانند مخابرات بر عهده دارند و ارتباط بین اجزای هستی و نیستی را فراهم می‌کنند و موجودات را به همدیگر متصل می‌کنند.
حس: مانند خداوند است و در تمام هستی و نیستی موجود و رویت ناپذیر اما با هم‌نام خودش قابل حس است.
حس پیام‌های نور و صوت را دریافت و منتشر می‌کند. در انسان دیدن، جایگاه نور است و جایگاه صوت، گوش و قلب، جایگاه حس مرکزی است. اصوات همانطور که مفید هستند می‌توانند مخرب هم باشند. نور نمی‌تواند بد باشد، نور آلوده یا نار می‌تواند بد باشد ولی با تزکیه و پالایش می‌تواند تبدیل به نور شود.

نیروهای منفی قابل حذف شدن نیستند این انسان است که باید تغییر کند و فقط با تصفیه و تسویه و تزکیه این مهم امکان‌پذیر خواهد شد. برای تزکیه اولین قدم تفکر سالم است، تفکر سالم یعنی فکر و اندیشه سالم در جهت ارزش‌ها. مرحله بعد ایمان سالم است، ایمان یعنی تجلی نور خدا در انسان، یعنی تمام صفات خداوند مانند رحمان و رحیم و قادر و..... در انسان متجلی باشد. از ایمان سالم، عمل سالم به وجود می‌آید.

بعد از انجام عمل سالم حس سالم آشکار می‌شودو از حس سالم عقل سالم به وجود می‌آید، چون حس اولین نیرویی است که قوه عقل را به کار می‌اندازد و از عقل سالم عشق سالم خود را به نمایش درمی‌آورد و دو پله دیگر در کنار این پله ها نقش دارند که عبارتند از: آموزش و تجربه مفید. مخصوصا تجربه ای که از عمل سالم به وجود می‌آید و باعث جهش و ایجاد لذت در انسان می‌شود. تجربه‌هایی که با شکست مواجه می‌شود باید باعث بازنگری در پندار و گفتار و رفتار گردد و باعث غم و اندوه نشود.

انسانی که به مرحله عشق سالم می‌رسد تمام هستی را دوست دارد. آدم بد به او می‌آموزد که بدی، بد و زشت است  او معلمش است و او  آموزگارش را دوست خواهد داشت زیرا موقعی که به عشق سالم برسی خواهی دانست بدی و زشتی‌های انسان‌ها از روی جهل و نادانی و یا نیاز آنها است و دلت برای آن‌ها می‌سوزد و برای آن‌ها دعا خواهی کرد.

نویسنده: همسفر مریم رهجوی همسفر مریم (لژیون هشتم) رشته ورزشی ایروبیک
مرزبان خبری: همسفر اعظم پارک بانوان سبزوار
ویرایش و ارسال: همسفر ثنا رهجوی راهنما همسفر سمیه (لژیون هفتم) رشته ورزشی والیبال نمایندگی دنا شهرضا، دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰