English Version
This Site Is Available In English

من واقعاً چه کسی هستم؟

من واقعاً چه کسی هستم؟

وقتی وارد کنگره شدم بسیاری از مفاهیم برایم فقط جمله‌هایی زیبا بودند. جمله‌هایی ‌که ‌شنیدنشان حس خوبی می‌داد؛ اما هنوز عمقشان را لمس نکرده بودم تا این‌که به وادی دهم رسیدم؛ «صفت گذشته در انسان؛ صادق نیست، چون جاری است.» این جمله برای من تنها یک مفهوم نبود؛ تبدیل شد به آینه‌ای که مرا وادار کرد سال‌های گذشته‌ام را دوباره نگاه کنم. از خودم پرسیدم: اگر صفت گذشته در انسان صادق نیست پس من واقعاً چه کسی هستم؟ همان انسانی که سال‌ها درگیر ترس‌ها، ناامیدی‌ها و نگرانی‌ها بود؟ یا کسی که می‌تواند هر لحظه مثل یک رودخانه، تازه و نو متولد شود؟

وادی دهم به من فهماند که انسان یک موجود ثابت نیست؛ انسان جریان است، حرکت است، تغییر است. گذشته هرچقدر هم سنگین باشد، هویت امروز ما نیست. انسان همان قدر که می‌تواند سقوط کند، همان قدر هم می‌تواند برخیزد و این توان برخاستن؛ یعنی جاری بودن، این را در کنگره آموختم.

اگر انسان جاری است؛ پس نه اشتباهاتش، نه اعتیاد عزیزانش، نه شکست‌هایش و نه حتی موفقیت‌های قدیمی‌اش نمی‌توانند او را تعریف کنند. فهمیدم دلیل اینکه گاهی در تاریکی می‌ماندم این نبود که قادر به تغییر نیستم؛ بلکه این بود که «ایستاده» بودم، جریان نداشتم، فکر نمی‌کردم، حرکت نمی‌کردم، امید نداشتم؛ اما وقتی فهمیدم انسان جاری است یعنی هنوز حق تغییر دارد، انگار قفل‌های ذهنم یکی‌یکی باز شدند.

وادی دهم درواقع می‌گوید: تا وقتی که می‌اندیشی، تا وقتی که حرکت می‌کنی و تا وقتی که حتی یک ایمان کوچک در تو زنده است، تو هنوز قابلیت تبدیل‌شدن به نسخه‌ای بهتر از خودت را داری. در مسیر همسفری فهمیدم که گذشته فقط یک «درس» است، نه یک «حکم». این‌که کسی روزی در تاریکی بوده، معنایش این نیست که محکوم به ماندن در تاریکی است. این‌که روزی زانو زده، معنایش این نیست که نمی‌تواند دوباره سرپا بایستد. امروز باور دارم: اگر تفکر درست باشد، اگر ایمان باشد و اگر عمل ادامه‌دار باشد، جهان داخلی و خارجی انسان تغییر می‌کند؛ دقیقاً همان‌طور که کنگره هزاران بار آن را ثابت کرده است.

برای من وادی دهم یعنی: من نمی‌توانم گذشته را پاک کنم؛ اما می‌توانم اجازه ندهم گذشته، آینده‌ام را بنویسد. می‌توانم امروز با یک انتخاب کوچک، یک‌قدم ریز، یک تصمیم تازه، مسیرم را عوض کنم. می‌توانم جاری بمانم. در پایان این مشارکت می‌خواهم بگویم: گذشته‌ ما هرچه بوده، مال مسیر بوده، نه مال هویت ما. وادی دهم با صدای بلند می‌گوید: تو همان نیستی که بودی؛ تو همان هستی که امروز می‌توانی بشوی.

نویسنده: راهنمای تازه‌واردین پهلوان همسفر بهناز
رابط خبری: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم)
ارسال: همسفر سعیده رهجوی راهنما همسفر خندان (لژیون هفتم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی لویی پاستور

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .