از تاریکی تا روشنایی تجربه ای از امید در وادی دهم

به وادی دهم که رسیدم، واقعا امیدوار شدم.یک روز که دلم خیلی گرفته بود و داشتم برای امتحان می‌خواندم، چشمم خورد به تیتر وادی دهم: «صفت گذشته در انسان صادق نیست، چون جاری است.» همان لحظه انگار این جمله مستقیم با قلبم حرف زد. حس کردم خدا دارد آرامم می‌کند.

همین یک جمله من را هم برای سفر خودم امیدوار کرد و هم برای سفر مسافرم.با خودم گفتم:اگر گذشته ما مهم نیست و انسان همیشه در حال تغییر است، پس یعنی می‌توانیم از هر سختی عبور کنیم. یعنی اگر دیروز اشتباه کردیم، اگر حال‌مان خوب نبود، اگر مسیر سخت بود، باز هم می‌توانیم بهتر شویم، چون انسان ثابت نیست، جاری است.

از آن روز به بعد هر وقت ناامید می‌شوم یا فکر می‌کنم تغییر سخت است، یادم می‌افتد که این وادی چه پیامی برایم داشت. به خودم می‌گویم: تو هم جاری هستی، مسافرت هم جاری است. اگر امروز قدم برداری، فردا حتما بهتر می‌شود.

همین نگاه باعث شد آرامش بیشتری پیدا کنم و با امید بیشتری سفر را ادامه بدهم. وادی دهم به من یاد داد که هیچ‌کس مجبور نیست در همان اشتباهات، همان احساسات یا همان سختی‌ها بماند.
ما می‌توانیم جریان پیدا کنیم و به سمت روشنایی حرکت کنیم. برای همین همیشه این جمله در ذهنم مانده و هر روز به من یادآوری می‌کند: گذشته مهم نیست، مهم قدمی است که امروز برمی‌داری.

نویسنده:همسفر معصومه رهجو راهنما همسفر شقایق(لژیون دوم)
رابط خبری: همسفر منا رهجو راهنما همسفر شقایق(لژیون دوم)
ویراستاری: همسفر ملیکا نگهبان سایت
ویرایش و ارسال: همسفر مهشید دبیر سایت

همسفران دانیال اهواز