نهمین جلسه از دوره یازدهم سری کارگاه های آموزشی خصوصی مسافران کنگره 60 نمایندگی خیام نیشابوری در روزهای یکشنبه با استادی مسافر راهنما محمد ونگهبانی مسافر حسین و دبیری مسافر هاشم،با دستور جلسه وادی دهم صفت گذشته در انسان صادق نیست چون انسان جاری است در تاریخ ۹ آذرماه ۱۴۰۴ رأس ساعت ۱۷ آغاز به کار کرد.

سلام دوستان، محمد هستم؛ یک مسافر:
خداوند را شاکر و سپاسگزارم که یک بار دیگر توفیق داد تا زیر سقف کنگره ۶۰ حضور پیدا کنم، آموزش بگیرم و آموختههایم را در زندگیام به کار ببندم. از راهنمای عزیزم، مسافر مهدی سوقندی، صمیمانه تشکر میکنم که با زحمات فراوان، من محمد را به این جایگاه رساندند.
اما وادی دهم: «صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون انسان جاری است.»
این وادی، کل جهان هستی را به ما نشان میدهد. وادی دهم همچون شمشیری دو لبه است؛ هم میتواند به من امید بدهد و هم میتواند مرا ناامید کند. میتواند مرا به قلههای رفیع برساند و میتواند به تاریکترین نقاط فرو ببرد.
وادی دهم میگوید: اگر در عمق تاریکیها باشید و گناهکارترین انسانها، قرار نیست تا آخر عمر همان صفت را با خود حمل کنید؛ زیرا انسان جاری است و توانایی تغییر آن صفت را دارد. من روزی مصرفکننده بودم، اما اجباری نیست که تا آخر عمر مصرفکننده بمانم؛ میتوانم این صفت را در خودم تغییر دهم.
و برعکس همین نیز صادق است: اگر در بهشت برین باشم، این وادی میتواند مرا به پایینترین نقطهی جهنم بکشاند.
همین عزیزان کنگره ۶۰، راهنماها و مسافران سفر دوم، روزی مصرفکننده بودند و صفت اعتیاد در وجود همهی ما بود، اما قرار نیست آن صفت تا ابد همراهمان بماند.
این وادی میگوید: اگر تغییر را در خودت ایجاد کنی و تغییر نیز با تزکیه و پالایش امکانپذیر است؛ تغییری که با تفکر سالم و اندیشهی سالم به دست میآید، آنگاه میتوانید به روشنایی برسید.
در هستی، نور، صوت و حس، هدایتگر هستند. من ابتدا باید حسم را تغییر دهم. آموزشهایی که از کنگره ۶۰ و جلسات هفتگی جناب مهندس دریافت میکنم، حس مرا دگرگون میکند؛ زیرا حس، اولین نیرویی است که عقل را به کار میاندازد.
تغییر با کوچکترین چیزها آغاز میشود؛ نیازی به کارهای عظیم نیست. همین که سر ساعت در کنگره ۶۰ حضور پیدا کنم، تغییری در خودم ایجاد کردهام.
به امید روزی که همهی ما با آموزشهای کنگره ۶۰ بتوانیم تزکیه و پالایش را در وجودمان پدید آوریم و به سوی نور حرکت کنیم.
چند سطری هم از ته دل میگویم:
چند وقتی بود پشت همین در التماس میکردیم تا اسممان را بنویسند، اما به محض ورود به کنگره ۶۰، همهی آن روزها، همهی آن حال و روزمان را فراموش کردیم؛ از کجا آمده بودیم و به کجا میخواهیم برویم.
شعار کنگره ۶۰ «یک نفر برای همه، همه برای یک نفر» است. از نگهبان و مرزبان گرفته تا راهنما و اوتی، همه بدون منت و تنها به خاطر پیمانی که با کنگره ۶۰ بستهاند، خدمت میکنند.
اگر من آمدهام که درمان شوم، باید سر ساعت در جلسات حضور یابم و آموزشها را بهخوبی دریافت کنم؛ چون کنگره ۶۰ قطاری است در حال حرکت. چه من سوار باشم و چه نباشم، این قطار به مسیر خود ادامه میدهد و هیچکس نمیتواند آن را متوقف کند. این قطار به سوی نور در حرکت است.ممنونم که به صحبتهایم گوش کردید.
ضبط صدا :مسافر رضا (لژیون پنجم)
عکاس: مسافر محمد (لژیون پنجم)
تایپ : مسافرمسلم ( لژیون نهم )
بارگذاری: گروه خبری و سایت شعبه خیام نیشابوری
- تعداد بازدید از این مطلب :
57