وادی دهم؛ صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است. با نگاهی به تیتر وادی کمی به اصل موضوع پی میبریم؛ به ما آموخته بودند که خصوصیات انسانها را نمیشود تغییر داد مگر با مرگ، انسان هر خصوصیتی که دارد با همان زندگی میکند و با همان هم از دنیا میرود؛ اما در کنگره۶۰ و آموزشهای ناب این مکان مقدس امیدوارانه قدم برداشته و در پی تغییر خصوصیات بد و ناپسند خود برمیآییم. آری انسان قابل تغییر است. ممکن است روزی در عرش بوده و در اثر اشتباهات و بالا و پایینهای زندگی به فرش میرسد یا این که در پایینترین نقطه بوده و با تلاش و کوشش میتواند به جایگاه رفیعی دست پیدا کند.
این فقط مستلزم دریافت آموزش، حرکت در جهت درست و حل مشکلات ریز و درشت در زندگی است. به شرط اینکه دچار منیت و غرور نشویم و بدانیم که همه این پیشرفتها لطف قدرت مطلق است و به رفتار و کردار درست ما وابسته است. برعکس کسی که روزی اوضاع خوبی داشته؛ ولی در اثر اتفاقات و اشتباهات خود به مرحله پایینی سقوط میکند. او هم نباید ناامید شود و بگوید من دیگر تمام شدم و امیدی به بهتر شدنم نیست، نه حتی اگر در پایینترین مرحله هم باشی میتوانی با تلاش و حرکت در مسیر مستقیم و با صبوری باز جایگاه خود را پس بگیری و پیشرفت کنی.
همه این اتفاقات بهخاطر قدرت انتخاب و اختیار انسان است که خداوند بزرگ یا قدرت مطلق به او عطا فرموده است. آری انسان اختیار دارد و محکوم نیست که تا پایان عمر با اعتیاد یا هر مشکل دیگری دست و پنجه نرم کند و به اعماق چاه سقوط کند. میتواند با حرکت درست صفت گذشته خود را تغییر دهد و تبدیل به یک انسان سالم شود و از اعتیاد یا هر مشکل و ضد ارزشی دیگر ترخیص پیدا کند.
در این مسیر از نور و صوت و حس یاری میگیریم. نور اگر نباشد هستی و انسان قادر به ادامه حیات نیست. نور؛ یعنی روشنایی و فرمان حرکت. صوت هم در وادی گفته شده که همانند اداره مخابرات عمل میکند و اطلاعات و پیامها را منتقل میکند. حس؛ یعنی درک هستی و ارتباط با هستی. در این وادی یاد میگیریم اگر میخواهیم صفات بد خود را تغییر دهیم، باید ابتدا حس خود را تغییر دهیم و برای این امر باید تزکیه و پالایش کنیم. برای تغییر حس باید تفکر مسموم خود را تغییر دهیم تا به یک تفکر سالم برسیم، تفکر سالم ایمان سالم به دنبال دارد. وقتی ایمان ما سالم شد؛ یعنی نور خداوند در انسان متجلی میشود، در نتیجه عمل ما تبدیل به عمل سالم میشود و در ادامه حس ما سالم میشود؛ یعنی همه اطراف خود را قشنگتر و سبزتر میبینیم.
به دنبال حس سالم، عقل ما هم سالم میشود و اطلاعات را بهتر تجزیه و تحلیل کرده و فرمان درست صادر میکند و در نهایت به عشق سالم میرسیم و اینجاست که صفت گذشته ما تغییر میکند. حال همه هستی و اطرافیان خود را دوست داریم، برای حال خوب خودمان و آنها تلاش میکنیم و اشتباهات گذشته خود را اصلاح کرده و به معجزه حیات پی برده و از طعم واقعی زندگی لذت میبریم و به آرامش میرسیم.
نویسنده: راهنما همسفر زهرا (لژیون پنجم) از نمایندگی پروین اعتصامی، رشته ورزشی تنیس
رابط خبری: همسفر مبینا مرزبان خبری پارک شهید باهنر اراک
ویرایش و ارسال: راهنمای تازهواردین همسفر الهه از نمایندگی صالحی، دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰
- تعداد بازدید از این مطلب :
72