English Version
This Site Is Available In English

جاری بودن انسان فرصت همیشگی برای دگرگونی

جاری بودن انسان فرصت همیشگی برای دگرگونی

در این وادی به دو مبحث مهم اشاره شده است؛ صادق نبودن صفت گذشته در انسان و جاری بودن خود انسان. وادی دهم از یک سو به انسان امید می‌دهد و می‌گوید اگر در پایین‌ترین نقطه جهان قرار داری، می‌توانی از همان‌جا شروع کنی و با حرکت کردن، خودت را به نقطه تعادل برسانی. از سوی دیگر هشدار می‌دهد که اگر امروز در جایگاه بالایی هستی و آدم خوبی شده‌ای؛ اما افکار و نگاهت تغییر نکند، ممکن است در مدت کوتاهی در اعماق تاریکی فرو بروی. ما با پا گذاشتن به جهان هستی در یک نقطه مشخص قرار می‌گیریم و با طی‌کردن مراحل مختلف زندگی، بسته به خواست و تلاش خود در سطوح و مرتبه‌های متفاوتی قرار می‌گیریم؛ و این همان جاری بودن است.

تغییر، تبدیل و ترخیص به راحتی رخ نمی‌دهد. انسان در هر دوره از زندگی به نحوی این سه مرحله را تجربه می‌کند. ساختار هستی بر سه مولفه «نور، صوت و حس» استوار است. در مورد نور می‌توان گفت طلوع خورشید در صبح، یادآور بیداری، حرکت و جاری بودن است؛ اینکه نار وجود خود را به نور تبدیل کنیم. صوت مانند اداره مخابرات است که اطلاعات را در سطح کره زمین و میان جهان‌های آفرینش منتقل می‌کند. ما همه اصوات را نمی‌شنویم؛ زیرا برخی مخرب‌اند. اما حس از همه مهم‌تر است؛ در کائنات نقش فرستنده و گیرنده را دارد. برای دوری از ضد‌ارزش‌ها، سخت‌ترین و کلیدی‌ترین بخش، تغییر حس است و تنها راه تغییر آن، تزکیه، تصفیه و پالایش است.

اگر حس ما خوبی را جذب کند، نیکویی منتشر می‌کند و اگر زشتی را دریافت کند، زشتی را تراوش خواهد کرد. هرکس آنچه را که در درون خود دارد جذب می‌کند. البته تغییر حس یک‌باره نیست؛ برای داشتن حس سالم باید آموزش سالم و تجربه سالم داشت. من از وادی دهم نتیجه می‌گیرم که این وادی یک قانون است. می‌گوید تا زمانی که صفات و اعمال گذشته تغییر نکند، نتیجه‌ای حاصل نمی‌شود. انسان موجود پیچیده‌ای است و هرکس به شکلی این صفات را درون خود دارد؛ اما آشکار نمی‌کند! زیرا خود نیز نمی‌داند غرق در آن‌هاست؛ همان‌گونه که همه ما در هوا غرق هستیم و آن را نمی‌بینیم، مگر زمانی که برای لحظه‌ای سرمان را زیر آب فرو ببریم.

طبق این وادی، انسان با اختیاری که دارد می‌تواند صفات خود را تغییر دهد. اختیار انجام هر کاری با ماست؛ اما نتیجه‌ای که از آن حاصل می‌شود جبر است. مصرف‌کننده اولین بار با اختیار مواد مصرف کرد؛ اما معتاد شدن و مشکلات بعدی، جبر ناشی از همان انتخاب بود. هیچ انسانی مجبور نیست تا آخر عمر همان بماند که هست؛ زیرا خداوند به او اختیار داده است. تغییر صفت گذشته، تماماً بر مبنای اختیار ماست تا امروز این گونه بوده‌ایم و از امروز اختیار داریم گونه‌ای دیگر باشیم. حضرت علی (ع) می‌فرمایند: «اگر دو روز شما مثل هم باشد، ضرر کرده‌اید.» اگر متوجه شویم باید هر روز از ضد‌ارزش‌ها به سمت ارزش‌ها حرکت کنیم، خداوند ما را یاری خواهد کرد؛ چنان که در سوره بقره آمده: «الله ولیّ الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات إلی النور.»
اگر دعا مستجاب نمی‌شود، هنوز در ظلمت هستیم؛ هرچقدر هم نقش خوب بودن را بازی کنیم.

منبع: سایت کنگره ۶۰
نویسنده: همسفر نرگس رهجوی راهنما همسفر زینب (لژیون سوم) ورزشبان دارت از نمایندگی زاگرس
رابط خبری: همسفر زهرا مرزبان خبری، رشته‌ ورزشی ایروبیک و شطرنج
ویرایش و ارسال: راهنمای تازه‌واردین همسفر الهه از نمایندگی صالحی، دبیر سایت
گروه ورزش همسفران کنگره۶۰

ویژه ها

دیدگاه شما





0 دیدگاه

تاکنون نظری برای این مطلب ارسال نشده است .