درخدمت راهنما همسفر عفیفه هستیم تا مصاحبهای در خصوص دستورجلسه «وادی دهم» با ایشان داشته باشیم.
مسافر ایشان با آنتیایکس مصرفی تریاک خوراکی وارد کنگره شدند. به مدت ده ماه و یازده روز به روش DST با داروی OT به راهنمایی مسافر محمد و راهنمایی همسفر فاطمه سفر کردند. اکنون مدت دو سال و پنج روز است که از بند مواد مخدر به دستان پرمهر مهندس حسیندژاکام آزاد و رها شدهاند. رشته ورزشی مسافر والیبال و فوتبال و همسفر بدمینتون است.
آیا صفاتی که کسب کردهایم باید تا آخر عمر با خود حمل کنیم؟
خیر؛ زیرا یکی از موهبتهای خداوند به انسان جاری بودن است؛ یعنی در حرکت هستیم و میتوانیم صفات گذشته خود را تغییر دهیم. از موهبتهای دیگر الهی که به حکم انسان بودن به او داده شدهاست، اختیار و انتخاب است تا انسان هر زمان متوجه صفت منفی در خود شود بتواند آن را به صفت مثبت تبدیل کند. هیچ انسانی مجبور نیست تا آخر عمر همان که هست باقی بماند؛ زیرا که خداوند به انسان اختیار داده است و تغییر صفت گذشتهمان همه بر مبنای اختیارمان است. حضرت علی(ع) میفرمایند: اگر دو روز شما مثل هم باشد، ضرر کردهاید. اگر این را متوجه شویم که باید روزبهروز از ضدارزشها به سمت ارزشها برویم و خداوند هم ما را یاری میکند، چنانچه در سوره بقره میخوانیم: «الله ولی الذین آمنوا یخرجهم من الظلمات الی النور»؛ خداوند ولی کسانی است که از ظلمت به سمت نور بروند.
تبدیل شدن صفت منفی به مثبت مستلزم رعایت چه شرایطی است؟
شناخت صفات منفی؛ اول باید صفات ناپسندی را که در خود داریم بشناسیم و بدانیم که مانع رشد و حرکت ما هستند تا بتوانیم بهواسطه شناخت، درصدد تبدیل بندهای شیطانی خود به بندهای الهی برآییم. پذیرش؛ با تمام وجود بپذیریم این صفت در ما نهادینه شده است. کسب دانایی؛ به وسیله آموزش گرفتن دانایی خود را بالا ببریم تا تغییر نگاه پیدا کنیم؛ چرا که تغییر نگاه مبدا تحول ما است و تحول یعنی صفات منفی خود را به صفات مثبت تغییر دهیم. به عنوان مثال، یک مسافر باید نگاهش را نسبت به دارو تغییر دهد دارو را مواد نبیند آن را سر ساعت و به مقدار مناسب استفاده کند و یک همسفر تخریب خود را بپذیرد و برای تغییر خود سفر کند و در آخر هم خواهان تغییر صفت در خود باشیم که برای این کار باید خواستهای بسیار قوی داشته باشیم.

چه روندی باید پیش برود تا انسان از بدیها آزرده و رنجور نشود؟
انسان برای اینکه بتواند به مراحل بالاتر تکامل برسد باید از یک سری از چیزها بگذرد؛ اما میدانیم که گذشتن و رفتن هم سهل و هم سخت است. پس برای این گذشتن بایستی مراحلی را آرامآرام طی کرد که فکر میکنم اولین قدم آن تزکیه و پالایش تفکرمان است؛ اینکه اگر فکری آزاردهنده و ضدارزش به سراغمان آمد بتوانیم درجا آن را در نطفه خفه کنیم که البته کمکم با شکلگیری تفکر سالم است که ایمان سالم را به ارمغان میآورد و از ایمان سالم، عمل سالم و از آن حس سالم و سپس عقل سالم و در نهایت از عقل سالم، عشق سالم پدیدار میشود؛ البته رسیدن به این مرحله نیازمند زمان است. وقتی انسان به این مرحله میرسد دیگر از هیچ چیز بدش نمیآید حتی از بدیها، چرا که درک میکند انسان بد زشتیها را به او آموزش میدهد تا بشناسد و از آن دوری کند؛ او هنوز نمیداند که بدی کردن بد است آن وقت است که انسان بهخوبی این توانایی را پیدا کرده که بگذارد و بگذرد.
چگونه می توانیم حسهای خود را بیدار کنیم تا دریافتها انجام شود؟
همانطور که میدانیم، انسان از دو بخش صورآشکار و پنهان تشکیل شدهاست و همه آنچه که از انسان میبینیم همین جسم خاکی نبوده و نخواهد بود؛ صورپنهان انسان از نار یعنی آتش است و بایستی بواسطه این جسم خاکی ناخالصیها را از خودش دور کند؛ بله ناخالصیها همان ضدارزشهایی است که انسان در آن غوطهور شده که اگر انسان از ضدارزشها دوری کند از نار به نور میرسد و این میسر نمیباشد مگر با تزکیه و پالایش. جهت یادآوری عرض میکنم انسان دارای پنج حس درونی و پنج حس بیرونی است که با تزکیه و پالایش انسان میتواند حسهای خارج از جسم خود را تقویت کند و از دروازههای پنج حس درون عبور کرده و حسهای زیبا و مقدس بیرونی را دریافت کند و آنموقع است که دریافتها به صورت کامل برای انسان انجام میشود و دیگر چیزی برایش پنهان و مبهم نمیماند و تا جان در بدن است بهشت را میبیند و در آسایش و آرامش قرار میگیرد.
و اما کلام آخر:
دوست دارم بتوانم در زندگی جوری زندگی کنم که انگار هر لحظه زندهام و جوری زندگی کنم گویی که فردا نیستم؛ اگر بتوانم تنها و فقط این یک جمله را عملی کنم فکر کنم قسمت بزرگی از راه را رفتهام، به امید آن روز تلاش میکنم زیراکه انسان مامور به تلاش است نه نتیجه.
طراح سوالات و مصاحبهکننده: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر سعیده (لژیون سوم)
تنظیم و ارسال: همسفر الهام رهجوی راهنما همسفر سعیده (لژیون سوم) دبیرسایت
همسفران نمایندگی بروجن
- تعداد بازدید از این مطلب :
236