تغییر جوهره حیات انسان است

در مسیر زندگی، انسان در جهان اندیشه، احساس و رفتار بارها متولد می‌شود. هر تجربه‌ای که پشت سر می‌گذارد، هر دردی که لمس می‌کند و هر دانشی که می‌آموزد، او را به انسانی دیگر تبدیل می‌کند. همین دگرگونی و پویایی مداوم، اصل مهمی را آشکار می‌سازد که وادی دهم بر آن تأکید می‌کند.

«صفت گذشته در انسان؛ صادق نیست، چون جاری است». این جمله زیبا و ژرف پلی می‌سازد میان آن‌چه بوده‌ایم و آن‌چه می‌توانیم باشیم. انسان موجودی ثابت و بی‌حرکت نیست که با یک برچسب یا یک اشتباه برای همیشه تعریف شود؛ بلکه او رودخانه‌ای در جریان است. رودخانه‌ای که هر لحظه آب تازه‌ای در بسترش روان است، هر ثانیه تغییر می‌کند و هر روز شکل تازه‌ای به‌خود می‌گیرد. همان‌طور که نمی‌توانیم دو بار در آب یک رودخانه قدم بگذاریم، نمی‌توانیم انسان را با معیارهای دیروز بشناسیم.

گاهی گذشته مانند سایه‌ سنگین خاطراتی از اشتباهات، سقوط‌ها، ضعف‌ها و انتخاب‌های نادرست بر دوشمان می‌افتد. وادی دهم می‌آید تا این سایه را کنار بزند و روشنایی امید را در دل ما بنشاند. این وادی می‌گوید تو محکوم به گذشته نیستی، جاری هستی و می‌توانی تغییر کنی. این پیام روح تازه‌ای به انسان می‌بخشد؛ زیرا هنگامی‌که بپذیریم جاری هستیم در می‌یابیم که هر روز فرصت ساختن خود را داریم. اگر دیروز اسیر تاریکی بوده‌ایم، امروز می‌توانیم شعله‌ کوچکی روشن کنیم و برای فردا مسیری نورانی بسازیم.

تغییر در انسان نه تنها ممکن است؛ بلکه قانون هستی او است. در کنگره۶۰ بارها دیده‌ایم افرادی که روزی در اوج ناامیدی، ترس یا عدم تعادل بوده‌اند و با آموزش، تفکر، تلاش و صبر به انسان‌هایی متعادل، آرام و خدمت‌گزار تبدیل شده‌اند. همین مثال‌های زنده بهترین شاهد این حقیقت هستند که صفات گذشته نمی‌توانند تصویر امروز انسان را نشان دهند؛ زیرا انسان اگر بخواهد می‌تواند از خاکستر گذشته‌اش پرنده‌ای بسازد که به سوی آسمان اوج می‌گیرد.

این وادی همچنین به‌ ما می‌آموزد که درباره دیگران قضاوت نکنیم. شاید شخصی که دیروز مرتکب اشتباه می‌شد، امروز در مسیر رهایی باشد. شاید انسانی‌که زمانی در تاریکی بود، اکنون در روشنایی قدم برمی‌دارد. همان‌طور که ما جاری هستیم، دیگران نیز در مسیر تغییر هستند و نباید با معیارهای گذشته، حال و آینده آن‌ها را بسنجیم. انسان زمانی‌به آرامش می‌رسد که بپذیرد قدرت تغییر در وجودش نهفته است. او می‌تواند با هر فکر تازه، تصمیم صحیح و قدم کوچک، آینده‌ای متفاوت خلق کند. این جریان جوهره حیات انسان است.

در پایان، وادی دهم انسان را به امید، حرکت و تولدی دوباره دعوت می‌کند. دعوت به اینکه از زندان گذشته رها شویم، خود را جاری و زنده بدانیم و با ایمان و تلاش، هر روز اندکی بهتر از دیروز باشیم. زمانی‌که این جریان را درک کنیم خواهیم دانست که انسان محدود به دیروز نیست. او رودخانه‌ای است که می‌تواند مسیر خود را بسازد، زمین‌های خشک را سیراب کند و در نهایت به اقیانوس نور، آرامش و دانایی برسد.

تغییر، تبدیل و ترخیص، همچون حلقه‌های یک زنجیر به‌هم متصل‌ هستند. تغییر بدون تبدیل بی‌نتیجه می‌ماند، تبدیل بدون تغییر آغاز نمی‌شود و ترخیص بدون هر دو ناقص است. این سه مرحله یک جریان سیال هستند که انسان را از تاریکی به روشنایی می‌برند. تغییر، تصمیم است. تبدیل، حرکت است و ترخیص، ثمره است. درک این مراحل به انسان کمک می‌کند که بداند هیچ تغییری ناگهانی و بدون حرکت مستمر به نتیجه نمی‌رسد و هیچ رهایی‌‌ بدون آگاهی و تعادل پایدار نخواهد بود. تغییر آغاز امید، تبدیل مسیر رشد و ترخیص نقطه شکوفایی انسان است.

جهان‌بینی کنگره‌۶۰ برای توضیح ساختار هستی و جایگاه انسان در آن، سه رکن اساسی را مطرح می‌کند که شامل: نور، صوت و حس است. این سه مؤلفه نه‌تنها پایه‌های شکل‌گیری جهان مادی و غیرمادی هستند؛ بلکه نقش تعیین‌کننده‌ای در شناخت انسان، رفتارها، احساسات و مسیر رسیدن او به تعادل دارند. شخصی‌که این سه رکن را در تعادل قرار دهد، می‌تواند به شناختی عمیق‌تر از خود برسد و مسیر زندگی‌ خود را در راستای صلح و آرامش بنا کند.

منابع: سی‌دی‌های وادی دهم و کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود
نویسنده: همسفر لیلا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم)
ویرایش و ارسال: همسفر زهرا رهجوی راهنما همسفر مریم (لژیون نهم) دبیر سایت
همسفران نمایندگی صالحی