تو همان چیزی هستی که خودت می‌سازی

وادی دهم: «صفت گذشته در انسان صادق نیست؛ چون جاری است.» اولین موضوعی که باید بدانیم مفهوم صفت است که به معنای ویژگی یا خاصیتی است که قابلیت تغییر داشته باشد؛ مانند انسانی دروغگو که تا ابد نمی‌تواند دروغگو بماند، زیرا این صفت در او قابل تغییر است. این وادی مانند شمشیری دولبه است که هم هشدار و هم امید بازگشت را می‌دهد؛ یعنی اگر بد هستی، می‌توانی خوب شوی و اگر خوب هستی ممکن است بد شوی.

این قانون، رحمت و بخشندگی خداوند و همچنین اختیار انسان را به ما یادآوری می‌کند. انسانی که در عمیق‌ترین نقطه جهنم قرار دارد اگر بخواهد می‌تواند صفات ناپسند خود را تغییر دهد تا رحمت خدا شامل حالش شود و از جهنمی که برای خود ساخته به آرامی بیرون آید؛ همچنین اگر انسانی در بالاترین نقطه بهشت قرار دارد، نباید تصور کند که تا ابد همان‌جا خواهد ماند؛ چون انسان و هستی جاری‌ هستند و هیچ‌چیز ثابت نیست.

مسیر تکامل، تغییر، تبدیل و در نهایت ترخیص است؛ یعنی از یک حلقه‌ آفرینش به حلقه‌ای دیگر که تا انتهای ابدیت ادامه دارد. سه مولفه اصلی در جهان و سایر جهان‌های آفرینش نور، صوت و حس هستند. خداوند می‌فرماید: «اللَّهُ نُورُ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ» نور لطیف‌ترین عنصر هستی است و ما تنها بخش کوچکی از آن را دریافت می‌کنیم؛ نور می‌گوید: «ای از خود رمیده! بیدار شو، به جسمت بازگرد و نار وجودت را به نور تبدیل کن.»

صوت نیز تمام موجودات را به هم متصل می‌کند؛ اگر صوت نبود اتصال، کلام و حیات نیز وجود نداشتند؛ این صوت است که می‌گوید: «ای انسان! تو همان چیزی هستی که خودت می‌سازی.» در مورد حس نیز باید بدانیم که حس، مانند خداوند موجود، رؤیت‌ناپذیر و قابل دریافت است؛ حس اولین نیرویی است که عقل را به‌کار می‌اندازد و بدون حس، عقل هیچ درکی نخواهد داشت؛ حس سالم، شادی و شعف عمیقی در انسان ایجاد می‌کند؛

خدمت، محبت، عشق و ... همه جلوه‌های حس سالم و الهی هستند؛ اگر حس‌های ظاهری با تزکیه تبدیل به نور شوند، حس‌های خارج از جسم نیز بیدار می‌شوند؛ مانند حس دریافت الهام، حس شنیدن، حس شهود و ... انوار آلوده نیز مدام پیام‌های تخریبی می‌فرستند و برای این‌که طعمه آن‌ها نشویم، باید صفات خود را تغییر دهیم و در مسیر ارزش‌ها حرکت کنیم و این ممکن نیست مگر حس ما تغییر کند. اولین قدم برای تزکیه، تفکر سالم است.

از تفکر سالم، ایمان سالم پدید می‌آید و ایمان، تجلی صفات خداوند در وجود انسان است؛ از ایمان سالم، اعمال سالم شکل می‌گیرد و اعمال سالم، حس را پالایش می‌کند؛ حس سالم، عقل سالم می‌سازد و عقل سالم، عشق سالم را پدید می‌آورد. هرچه حس سالم‌تر شود، انسان عاشق‌تر و متصل‌تر خواهد شد؛ این عشق تدریجی است و با آن تمام هستی را دوست خواهی داشت؛ زیرا درمی‌یابی که همه هستی برای تو و تو برای هستی می‌باشی و بدون آن هیچ مفهومی نخواهی داشت.

منابع: وادی دهم از کتاب عشق، چهارده وادی برای رسیدن به خود و سی‌دی‌های وادی دهم
نویسنده: همسفر فاطمه رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون شانزدهم)
رابط خبری: همسفر نسرین رهجوی راهنما همسفر معصومه (لژیون شانزدهم)
عکاس: همسفر فائزه رهجوی راهنما همسفر فتانه (لژیون چهاردهم)
ویرایش و ارسال: همسفر سمانه رهجوی راهنما همسفر الهام (لژیون بیست‌وپنجم) نگهبان سایت
همسفران نمایندگی شادآباد